iyi günler. ailemle bir konuda anlaşamıyoruz ve her seferinde benim sinirlerimi bozmayı başarıyorlar. mahallede baktığımız kediler var, herkesin ailesi onlara bakmak için seferber oluyor resmen, mamalar, sütler, yemekler çeşit çeşit herkes ne bulabilirse çıkarır koyar. Ben de arada sırada birkaç parça bir şeyler veririm ama her seferinde ailem buna tepki veriyor. Çok fazla değil mi o, bizim rızkımız niye veriyorsun, onlar zaten toklar, eve alıştırma şunları gibi. Ay deli olacağım resmen her seferinde ya. Babam her seferinde geçerken beni sinir edecek ya, şöyle tam karnından vuracaksın, ne güzel fırlayacak gibisinden cümleler kuruyor. Vurmaz tabii ki ama zaafımı biliyor illa beni sinir edecek ya, sözde şaka yapıyor. Hala "çocuk gibi" hayvanlarla ilgileniyormuşum, büyümeliymişim, küçümser gibi suratıma bakıp cık cık yapıyorlar, bütün ailem bu şekilde ya abartmıyorum.
Neyse bugün oturuyoruz, yine konusu açıldı başladılar işte yine bizim evin yanına yemek koymuşlar, pirelenecek her taraf, temizlemek gerekecek yine iş çıktı, pireleri üstlerinde gezecek haberin yok, sevme şunları diye. Ben de sinirlendim "ya bir elalemin anne babasına bakın nasıllar bir de size, niye bu kadar kötüsünüz" dedim. "beğenmiyorsan değiştirelim" dediler. "şikayet etmezdim" dedim o sinirle. Şimdi de pişman oldum bunu dediğim için. Zaten evde izin vermiyorlar pis(!) oldukları için, bir şey diyemiyorum ama bakanlara bari laf etmesinler, onlar da can ya. Ne yapacağım ben? Her seferinde sinirlenip kalplerini kıracak şeyler söylüyorum, sonra da üzülüyorum. Ama en hassas olduğum konu bu tutamıyorum kendimi
Kötü bir şey ama gerçekten başkalarının anne babasını kıskanmaya başladım artık.
Neyse bugün oturuyoruz, yine konusu açıldı başladılar işte yine bizim evin yanına yemek koymuşlar, pirelenecek her taraf, temizlemek gerekecek yine iş çıktı, pireleri üstlerinde gezecek haberin yok, sevme şunları diye. Ben de sinirlendim "ya bir elalemin anne babasına bakın nasıllar bir de size, niye bu kadar kötüsünüz" dedim. "beğenmiyorsan değiştirelim" dediler. "şikayet etmezdim" dedim o sinirle. Şimdi de pişman oldum bunu dediğim için. Zaten evde izin vermiyorlar pis(!) oldukları için, bir şey diyemiyorum ama bakanlara bari laf etmesinler, onlar da can ya. Ne yapacağım ben? Her seferinde sinirlenip kalplerini kıracak şeyler söylüyorum, sonra da üzülüyorum. Ama en hassas olduğum konu bu tutamıyorum kendimi
Kötü bir şey ama gerçekten başkalarının anne babasını kıskanmaya başladım artık.
totolarını yediklerimmm 
sevmesinler boşver duymamazlıktan gel kalp kirilmasin
