geçen sene bu zamanlar evimi kurmak için gelinliğim için düğünüm için uğraşıyordum şimdi ise boşanmak daha fazla yıpranmamak için uğraşıyorum.bazen kabusta gibiyim tüm bunlar benim başıma gelmiş olamaz.bana bunları yaşatan 8 yıldır herşeyimle bağlandığım koşulsuz şartsız sevdiğim adam olamaz diyorum ama başka taraftan gelen bir tokatla gerçek hayat olduğunu anlıyorum.allah düşmanınım başına vermesin çok zormuş.allah tan ayaklarının üzerine duran ailesi her zaman arkasında olan biriyim ona rağmen tükendim,yaşama sevincimi kaybettim...ben hiç onsuz hayat planlamamışım ki hayatımda olmaması nelere malolacak onuda bilmiyorum.yatağımda yalnız uyumak onun kokusunu duyamamak bana sarılışını hisedememek çok acı.tüm bunların yanında yalan söyleyen sorumsuzluk yapan karısının hiçbirşeyine değer vermeyen bir adamdan kurtulmak.çok dengesizleşmişti artık ;daha önce hiç aklıma gelmezdi fakat büyüden çok şüphelendim ya da gerçekten hasta. 5dk öncesi 5 dk sonrası bu kadar farklı olabilir mi acaba?o kadar şirret bi aile ki insanın aklına her şey geliyor.ayrılıyoruz umurlarında değil annemi babamı bile ne oldu diye aramadılar demek ki istedikleri bişeymiş.dualaarınıza çok ihtiyacım var arkadaşlar.allah herşeyin hayırlısını nasip eder inşallah...