Uzak değilmiş. Madem siz de merkezde bir iş bulacaksınız çocuğu merkezde bir kreşe verin sabah sizinle birlikte gider öğlen de anneniz alır siz işten çıkana kadar ilgilenir. Tabii anneniz kabul eder mi bilemiyorum.35 40 dk arac ile
Ama birlikte bir şeyler yapabilirsiniz. Çocuğunuz da varmış hem. Sürekli evde olmak başlı başına depresyon nedeni.O da iş dışında bir yere gitmiyor
Sonrası huzursuzluk kavga küslükHazırlanın kendiniz gidin. Sormayın fikrini.
Sizi anlıyorum ben de evlenip şehir değiştirdim ve bütün arkadaşlarım başka şehirde kaldı. Ben ds sizin gibi bazen daralıyorum, eskisi gibi sosyalleşmek istiyorum ama bulunduğum yer buna çok imkan vermiyor.Ama eşimden izin almak ve onun izin vermemesi söz konusu dahi olamaz.Bu yüzden abartıyor muyum diye kendinizi sakın sorgulamayın.Bakın herkes bunun normal olmadığını söylemiş size. Siz de eşinize anlayabilceği şekilde bunu anlatın ve bu konuda çok kararlı olun lütfen. Gündüz gözüyle gittiğiniz yer için izin isteme olayını hayatınızdan tamamen çıkarmalısınız. Bunu kabul etmek zorunda olduğuna ve abartmadığınıza önce kendiniz inanın.İlçede oturduğumuz için burda tanıdığım pek kimse yok yaşları büyük çoğunlukla küçük bir yer burası. Ben merkezde oturuyordum bekarken arkadaşlarım orada onlar geliyor bazen beni gidiyorum onlara. Hiç bir yere gitmiyor değilim. Ama bugün çıkmak istiyorsam bugün çıkayım eşim hayir yarın çık sonra gidersin şimdi olmaz vs demesin bundan şikayetçiyim.
Annem alamaz ancak cocuk okuldan çıkınca ilgilenir birisi ona getirirse. Tüm gün anneme bırakıp ise gitsem .. bilemiyorumUzak değilmiş. Madem siz de merkezde bir iş bulacaksınız çocuğu merkezde bir kreşe verin sabah sizinle birlikte gider öğlen de anneniz alır siz işten çıkana kadar ilgilenir. Tabii anneniz kabul eder mi bilemiyorum.
Ben geziyor muyum? Sen bekar insan mısın? Yol ücreti de var? Sen madem sürekli gezcek misin? Birlikte gitmedik mi yeni? Bu şekilde söylüyorSizi anlıyorum ben de evlenip şehir değiştirdim ve bütün arkadaşlarım başka şehirde kaldı. Ben ds sizin gibi bazen daralıyorum, eskisi gibi sosyalleşmek istiyorum ama bulunduğum yer buna çok imkan vermiyor.Ama eşimden izin almak ve onun izin vermemesi söz konusu dahi olamaz.Bu yüzden abartıyor muyum diye kendinizi sakın sorgulamayın.Bakın herkes bunun normal olmadığını söylemiş size. Siz de eşinize anlayabilceği şekilde bunu anlatın ve bu konuda çok kararlı olun lütfen. Gündüz gözüyle gittiğiniz yer için izin isteme olayını hayatınızdan tamamen çıkarmalısınız. Bunu kabul etmek zorunda olduğuna ve abartmadığınıza önce kendiniz inanın.
Diyelim ki tüm şartları ayarladınız. Eşiniz izin verecek mi çalışmanıza?Annem alamaz ancak cocuk okuldan çıkınca ilgilenir birisi ona getirirse. Tüm gün anneme bırakıp ise gitsem .. bilemiyorum
Eski kuşaktaki annelerimize, teyzelerimize bile gündüz gezmelerine, akrabalarına, alışverişlerine giderken kocaları bu kadar karışmıyor.Haber vermek tamam ama sizinki formalite icabı bi izin bile değil sonuçta gerçekten çıkmak istediğiniz an çıkamadığınız oluyor.Her gün dışarı çıkıp gezmek ve sürekli aşırı bir yol ücreti ödemek değil bunaldığımda ve canım istediğinde dışarı çıkmak istiyorum ne var bunda en doğal hakkım demelisiniz.Gerçi mutlaka bu şekilde anlatmışsınızdır ama ısrarcı ve kararlı olmak dışında bir çözüm yolu yok maalesef.Ben geziyor muyum? Sen bekar insan mısın? Yol ücreti de var? Sen madem sürekli gezcek misin? Birlikte gitmedik mi yeni? Bu şekilde söylüyor
kendinize gore gezme planiniz varsa gerceklestirin bunu.esinize bagli kalmayin.arkadaslaeinizla plan yapabilirsiniz.eger esiniz otoriter biriyse ve yasak koyan biriyse tabi durum farkli.Hanımlar hicbirsey yapma isteği yok içimde belkide birsey yapmak istediğimde hep kursağımda bırakılmasındandır. Biz ilçe de oturuyoruz eşime diyorum merkeze gideyim bugün bej hava güzel enerjim yerinde hayir vs diyor sonrasında gitsem bile moralim bozulduğu için önüme engel koyduğu için gitme hevesim zerre kalmıyor. Kendisi ise daha dün ev oturmasına gittik, pazar günü çarşıya gittik vs diyor. Doğru söylüyor. Ama ben kendim istediğimde birseyler yapmak istiyorum sadece kendi istediğimi istediğim zaman yapmak. Bilmiyorum ruhsal olarak bütün gün yatmak dışında hiç birsey yapmak istemiyorum şuan.. nasil kendimi mutlu enerjik yapabilirim? Sizler ne sıklıkla dışarı çıkarsınız? Veya evdemisiniz çoğunlukla? Ben mi abartıyorum? Bir hobi edinsem ne yapabilirim?
Tüm şartları ayarlasam ise başlayacağım diyebileceğim ayarlayamayinca mantıksız oluyorDiyelim ki tüm şartları ayarladınız. Eşiniz izin verecek mi çalışmanıza?
Evde durdukça da depresyon oluyor ama.Sonrası huzursuzluk kavga küslük
Aslında 4 yaş kreş veya anaokulu için uygun yani çalışmanıza pek engel olmaz diye düşünüyorumİse başlasam 4 yaşında cocukla nasil yapabilirim sizce
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?