- 21 Mayıs 2018
- 391
- 365
- 103
günaydın herkese.
özet geçeyim. söz attığım bir ilişkim vardı ve bitti. 3 yıl geçtikten sonra henüz yeni bir ilişkiye başladım. zurnanın zırt dediği yer burası oldu resmen.
artık ciddi anlamda aşırı rahatsız oluyorum. dün ex müsveddesi iş çıkışımda iş yerime geldi. tam otoparktan çıkıyordum o sırada. kamelya var bahçede. “5 dakika konuşabilir miyiz?” dedi orayı göstererek. “hayır” dedim. “5 dakika konuşucaz o zaman” dedi. “sen kim oluyorsun da benimle böyle konuşuyorsun? çekil şurdan” dedim. başladı zırvalamaya “ben seni unutamadım hiç. bunca zaman sesim çıkmıyordu yalnız olduğunu biliyordum. biriyle beraber olmanı kaldıramıyorum” bıdı bıdı. “ne yapacaktım ömrümün sonuna kadar yalnız yaşayıp uzaktan beni izlemeni mi bekleyecektim?” dedim. böyle söyleyince neymiş efendim ben zaten aldatmaya meyilli biriymişim de ben beni seven insanları böyle hayal kırıklığına uğratırmışım da. saçmalıyor ya vallahi sinirden gülüyorum artık. kendisi beni aldattığı için ilişki bitti, üstelik aldattığı kızla sözlendi neyin zırvası bu. “cevap verecek kadar kaale almıyorum seni” dedim. arabaya doğru yöneldim kolumu sıktı halâ mosmor. sonra ben başladım;
“bak ne yapmak istediğinin çokça farkındayım (yeni ilişkime çomak sokmak) sen benim gram umrumda değilsin hem bak yıllar geçmiş artık yemin ederim sen de mutlu ol ben de. ne zaman vazgeçersin bilmiyorum ama aklındakini yapmana izin vermeyeceğim. bir daha herhangi bir yolla beni rahatsız etmeye kalkarsan, bak güvenlik ön bahçede emniyet müdürlüğü az ötede ne yapacağımı söylememe gerek yok sanırım? şimdi kolumu bırak bas git.”
“görüşücez” dedi ve gitti. daha önce karşıma çıkma cürretinde bulunamaz dediğim kişi bunu da yaptı üstelik görüşücez diyerek gitti. ne yapacağını kestiremiyorum artık. erkek arkadaşımın önüne bu gibi şeyler getirmekten utanıyorum artık bu 2. vakası. bugün buluşucaz benim ister istemez modum düşük olacak. erkek arkadaşıma bu yaşadığımı söylersem, kolumu morarttığı için geride kalmaz artık. söylemesem de abime mi söylesem böyle rahatsız ettiğini kararsız kaldım. erkek arkadaşım bu zamana kadar hiçbirini sorun etmedi çok anlayışlı biri. doğrusu benim kalbimdekinden emin bu yüzden hiçbir şey onu şüpheye düşürmüyor. ama böyle bir şeyin güzel giden ilişkimde konu olmasını dahi istemiyorum. nasıl peşimi bıraktıracağım akıl verin
özet geçeyim. söz attığım bir ilişkim vardı ve bitti. 3 yıl geçtikten sonra henüz yeni bir ilişkiye başladım. zurnanın zırt dediği yer burası oldu resmen.
artık ciddi anlamda aşırı rahatsız oluyorum. dün ex müsveddesi iş çıkışımda iş yerime geldi. tam otoparktan çıkıyordum o sırada. kamelya var bahçede. “5 dakika konuşabilir miyiz?” dedi orayı göstererek. “hayır” dedim. “5 dakika konuşucaz o zaman” dedi. “sen kim oluyorsun da benimle böyle konuşuyorsun? çekil şurdan” dedim. başladı zırvalamaya “ben seni unutamadım hiç. bunca zaman sesim çıkmıyordu yalnız olduğunu biliyordum. biriyle beraber olmanı kaldıramıyorum” bıdı bıdı. “ne yapacaktım ömrümün sonuna kadar yalnız yaşayıp uzaktan beni izlemeni mi bekleyecektim?” dedim. böyle söyleyince neymiş efendim ben zaten aldatmaya meyilli biriymişim de ben beni seven insanları böyle hayal kırıklığına uğratırmışım da. saçmalıyor ya vallahi sinirden gülüyorum artık. kendisi beni aldattığı için ilişki bitti, üstelik aldattığı kızla sözlendi neyin zırvası bu. “cevap verecek kadar kaale almıyorum seni” dedim. arabaya doğru yöneldim kolumu sıktı halâ mosmor. sonra ben başladım;
“bak ne yapmak istediğinin çokça farkındayım (yeni ilişkime çomak sokmak) sen benim gram umrumda değilsin hem bak yıllar geçmiş artık yemin ederim sen de mutlu ol ben de. ne zaman vazgeçersin bilmiyorum ama aklındakini yapmana izin vermeyeceğim. bir daha herhangi bir yolla beni rahatsız etmeye kalkarsan, bak güvenlik ön bahçede emniyet müdürlüğü az ötede ne yapacağımı söylememe gerek yok sanırım? şimdi kolumu bırak bas git.”
“görüşücez” dedi ve gitti. daha önce karşıma çıkma cürretinde bulunamaz dediğim kişi bunu da yaptı üstelik görüşücez diyerek gitti. ne yapacağını kestiremiyorum artık. erkek arkadaşımın önüne bu gibi şeyler getirmekten utanıyorum artık bu 2. vakası. bugün buluşucaz benim ister istemez modum düşük olacak. erkek arkadaşıma bu yaşadığımı söylersem, kolumu morarttığı için geride kalmaz artık. söylemesem de abime mi söylesem böyle rahatsız ettiğini kararsız kaldım. erkek arkadaşım bu zamana kadar hiçbirini sorun etmedi çok anlayışlı biri. doğrusu benim kalbimdekinden emin bu yüzden hiçbir şey onu şüpheye düşürmüyor. ama böyle bir şeyin güzel giden ilişkimde konu olmasını dahi istemiyorum. nasıl peşimi bıraktıracağım akıl verin