Direk ve net olarak karşımdaki insanlara şunu söylerdim:
Çocuk düşünmüyoruz... Eşim de ben de şu an da böyle bir düşüncemiz yok...
Keser atardım.
Gün gelip hayırlısı ile bebeğiniz olduğunda da diyeceğiniz tek şey "kısmet işte, biz düşünmedik ama Allah nasib etti" dersiniz olur biter.
En temiz çözüm bu.
Konu dallanıp budaklandıkça sorular artar, can sıkan insanların sayısı da çoğalır.
Siz de zaten bu özel konuları paylaşmak istemiyorsunuz, en net çözüm bu olacaktır.
Rabbim hayırlısı ile evlat sahibi olmanızı nasib etsin.
banada ayni sorular yoneltiliyor baskı altinda hissediyo insan kendini.. ama ne desek susmuyolar malesef olan bizim psikolojimize oluyor. Sanki olunca onlar bakacak
yok hala dan dun değilim kırmamaya çalışırım ama bu gibi hassas konularda boz arkadaşım. ben olsam konuyu yeniden açtıklarında ciddileşir (kesinlikle espriye vurmaz asla gülmez ve gülünmesine izin vermezdim) kendinizce yardımcı olmaya çalıştığınızı biliyorum ama bu bahsi tekrar ve tekrar ve tekrar konuşmak beni mutlu etmiyor. Kararıma saygı duyun ve konuyu kapatın lütfen derdim. Vallahi de derdim. Bozulurlarmış.Bozulsunlar. senin kalbinden ruhundan daha mı az yara alacaklar.
