Sorumluluk sahibi olmayan birinin sürekli evlilikten bahsetmesi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Peripadisahininkizi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Haziran 2022
902
786
33
Ablam evlenip boşandı. Birkaç yıl oluyor. Sürekli aileme evlilik konusunu açıyor ki onay alıp birileriyle rahatça görüşmek için. Şimdi gayet normal bir durum, kimse de karışamaz bana göre oraya kadar normal.
Ama evlenme ideali sürekli karşı taraftan beklenti yönünde kendisini idare edeceği biri olacakmış, hep iyi biri çıkarsa evlenirim diyor. Zengin olacak, parası olacak, gezdirecek, sinirli yapısı olduğu için onu yatıştıracak. Ortada sevgi,saygı, aşk için evlenecek birini göremiyorum.
Ailemde onay vermiyor yine aynı şeyleri yaşar diye, yani bende herkes evlenmek zorunda değil düşüncesindeyim herkes evliliği yapabilir diye birşey yok.
Sorun şu ki artık bu konuyu açma diyorum ailemle tartışma çıkıyor, sürekli bu laflar. Yani biri bile yok ortada. Olmayan şey için tartışma ortamı yaratıyor.
Keşke düşüncelerim olumlu olsaydı da bende aileme savunabilseydim mesela, yalnızlık duygusu tabi ki kötü birşey biliyorum.
Şimdi ne yaparsa yapsın kaç yaşında insan diye de olmuyor ucu yine aileme geliyor, çünkü sorumluluk duygusu yok öyle birşey olsa sorun yaşasa yine onlara dokunacak , bir çocuğu var yine belki bir çocukla gelecek.Yani anlatmak istediğim yanlış anlaşılmasın, ailem sürekli ilgilenmek durumunda, para harcama konusunda çok kötü, çalışmıyor.
Bu arada karşısına çıkan herkese ilk başta çok iyi biri der. Eğer onunla yaşasa o iyi dediği kişi dünyada ondan kötü biri olamaz. Hep kavga, hep tartışma. Saf o konuda ama kötü aynı zamanda yaptığı kötülükler, söylediği laflar kendisine dokunuyor. Kötü insan başkasına kötülük yapar kendisine değil, yani değişik bir insan 🙃
 
Son düzenleme:
Öyle biri yokken bu konuyu açıp tartışma çıkarılması çok yanlış tabi ki. Olsa amenna. Kendi hayatı sonuçta. Onu düşündüğünüz için böyle söylüyorsunuz ama suçlu siz çıkarsınız. Öyle bir durum olduğunda ona uygun biri değilse bile bırakın kendi kararını kendisi versin. Aileniz de sınır çizsin kendisine. Kimsenin kimseyi üzmeye hakkı yok sonuçta.
 
Bir çocuğu olan kocaman bir birey o bırakın kendi kararlarını kendi versin sonuçlarına da katlasın.
Ha tabi şu uyarıyı da yapın;
Evliliği gördün, bildin, tecrübe ettin buna göre yola çık, gerisi kendisine kalmış. Siz ve aileniz nereye kadar ebeveynlik yapacak ona, oda bir ebeveyn.
 
Ablam evlenip boşandı. Birkaç yıl oluyor. Sürekli aileme evlilik konusunu açıyor ki onay alıp birileriyle rahatça görüşmek için. Şimdi gayet normal bir durum, kimse de karışamaz bana göre oraya kadar normal.
Ama evlenme ideali sürekli karşı taraftan beklenti yönünde kendisini idare edeceği biri olacakmış, hep iyi biri çıkarsa evlenirim diyor. Zengin olacak, parası olacak, gezdirecek, sinirli yapısı olduğu için onu yatıştıracak. Ortada sevgi,saygı, aşk için evlenecek birini göremiyorum.
Ailemde onay vermiyor yine aynı şeyleri yaşar diye, yani bende herkes evlenmek zorunda değil düşüncesindeyim herkes evliliği yapabilir diye birşey yok.
Sorun şu ki artık bu konuyu açma diyorum ailemle tartışma çıkıyor, sürekli bu laflar. Yani biri bile yok ortada. Olmayan şey için tartışma ortamı yaratıyor.
Keşke düşüncelerim olumlu olsaydı da bende aileme savunabilseydim mesela, yalnızlık duygusu tabi ki kötü birşey biliyorum.
Şimdi ne yaparsa yapsın kaç yaşında insan diye de olmuyor ucu yine aileme geliyor, çünkü sorumluluk duygusu yok öyle birşey olsa sorun yaşasa yine onlara dokunacak , bir çocuğu var yine belki bir çocukla gelecek öyle birisidir.
Bir insan neden evlenir, birisini sever aşık olur ona güvenir vs vs.. Ablanızın kötü bir tecrübesi olduğu için boşanmış. Şu an ki psikolojisini düşünün birisine güveniyor onuna bir ömür geçireceğini düşünüyor ancak umduğunu bulamıyor böylece hayata küsmüş olabilir stres altında olabilir gelecekten bir beklentisi kalmamış olabilir ve bu yüzden gelecekten ümit etmek için size söylüyor böyle şeyleri hayatında biri olsa da olmasa da. Onunla kavga etmek yerine siz anne babanızla konuşun ablanızı şu an hiç olmadığı kadar desteklemezseniz yanlış bir evlilik yapabilir, yaralı bir kedi gibi düşünün ablanızı. Neden olmasın abla karşına iyi birisi çıkar biz de bakarız ederiz o kadar acı çektin şimdi sıra mutlu günler görmede gibi motive edici cümleler kurun ya destekleyin kısaca. Verdiği tüm tepkiler içinin yanmasından
 
Sanırım yalnızlık ablanızı biraz strese ve endişeye sürüklüyor. Bu yaşadığı evlilik ve boşanma sürecinden kaynaklı muhtemelen. Bu yüzden karşısına iyi birinin çıkmasını ve tekrar yuva kurmayı istiyordur. Sizde çok olumsuz şekilde konuşmayın bence. Birde onaylanma, desteklenme ihtiyacı hissediyor. En azından çocuğuna biraz daha fazla yönelse bu durumu bu kadar dert etmez diye düşünüyorum
 
sürekli karşı taraftan beklenti yönünde kendisini idare edeceği biri olacakmış, hep iyi biri çıkarsa evlenirim diyor. Zengin olacak, parası olacak, gezdirecek, sinirli yapısı olduğu için onu yatıştıracak.

Hee onlar da siraya girmiş colugun cocugunla seni bekliyorlarmiş derdim ve takmazdim ben olsam.
Anca başiniza bela olur işte bu kafayla, boylesini tutmasi zor malesef.
 
Ablanizin adı f ile mi başlıyor ? 😳 Aynı özelliklerde bir arkadaşım var, öyle kişileri ciddi, aklı başında erkekler yanında tutmuyor. Sevgilileri de kendileri gibi bir tuhaf oluyor, kavga gürültü saçma sapan şeyler yaşıyorlar.
 
Ne gibi sorumsuzluklari oldu evliliginde mesela. Bi de söyle düşünmek lazım evet ablanizin belki sorumluluk almak gibi bir huyu yok ama idare edebilecek bi adama denk gelseydi gayet de yürürdü o evlilik. Hani sizin yazdığınızdan su cikiyo sanki bütün evli olan evli kalan insanlar mükemmel:KK12: Benim tanidigim onnnca insan var baktigin zaman nasil evli ya bu nasıl bu haliyle evlenmis yuva kurmus coluga cocuga karismis ve adam da bunu idare ediyor diye düşünüyosun. İste onlara sans gülmüş ve oyle ya da böyle devam ettirebiliyorlar..Bu yüzden ben sizin tutumunuzu biraz gereksiz sert buldum. Belki bundan sonra sansi yaver gider belki biten evliliginden ders cikarmistir bilemezsiniz.
 
Son düzenleme:
Bence birakin ablanizi karisina belki düzgün biri cikar eger beyfendi hosunuza gitmezse ozaman tepki verirsiniz ama suan hic bisey meydanda degil. Kendi hayati, evlenmek istemesindende daha dogal olan bisey yok
ilk evliligi kötüymüs belki ikincisi güzel olur
 
Bence boşanma psikolojisi zordur. Çalışmıyormuş da. Çalışmayan insana bir hobisi, kendini oyalayabileceği bi şey de yoksa düşünür de düşünür. Düşünür de düşünür. Kendisini kurtarabileceği en iyi yolunda evlilik olduğunu düşünür. Ama evlilik bir kurtuluş değildir. Bence ona iş bulun, kafasını meşgul edecek bi şeyler bulun.
 
Ablanı en iyi ben anlarım. Kendince hayal kuruyor. İyi biri çıkarsa istiyor belli neden olmasın. Yanında olun,destekleyin iyi biri çıkarsa olur tabi abla deyin.kimse boşandığı için suçlu değildir.ilkinde olmamış olabilir. İkincisinde çok mutlu da olabilir. Bi psikolog yardımı alsın bence.iyi gelir.iş baksın kafasını meşgul eder.çalışmak istemiyorsa da kurslar var onlara katılsın kafasını meşgul eder en azından.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X