Sorun annem... fikir verin

9 ayda 9 kere bile gelmediyse torunla duygusal bağ oluşmamıştır bence ya kvler geldi kaldı diye bozulmuş da olabilir Bence açıkça sorun, konuyu netleştirin, eğer bakmak istemediğini söylerse siz de kırgınlığınızı ifade eder yola kreşle devam edersiniz
onlar gelmeden önce de aynıydı gelip gitmiyordu. Doğum yaptığımda dahi yanımda 3 ay kv kaldı öyle söyleyeyim
 
annenle konuşmak en düzgün yol bence eğer bakamayacağı kesinse kreş düşünsen belki kv geri çağırmak istemiyosan
Yani aslında gözüm arkada kalmıyor sağolsun çok iyi bakıyor ama aynı evin içinde aylarca yaşamak gerçekten çok zor ...
 
mecbur değil benim kafam bu yaşta çocuk sesini kaldırmıyor

yatılı bakıcı yada mahalleden birilerine maaş vereceksiniz
 
Ben niye annenizle açık açık konuşmadığınızı anlayamadım.
İçinizden kurup, kırılmak yerine konuşsanıza.
İnsan annesiyle de konuşamayacaksa...
Başkanbir kullanıcıya daha yazdım doğumdan sonra bile yanımda bulunmadı 40 gün içinde misafir gibi bir kez geldiler oturup gittiler. Çocuğu da sevmediğini düşünüyorum nedense. Bununkini birçok sebepten ötürü sormadım.
 
mecbur değil benim kafam bu yaşta çocuk sesini kaldırmıyor

yatılı bakıcı yada mahalleden birilerine maaş vereceksiniz
Evet mecbur değil ancak bir anne evladına karşı bu kadar duyarsız olabilir mi bana bu garip geliyor. En zor zamanımda yanımda olmayacaksa ne zaman olacak ? Benim evladımın bana ihtiyacı olsa herşeyi bırakır giderim heralde.
 
Sanırım çok doğru söylüyorsunuz. Sizin bu yazdıklarınızdan sonra bi kaç şey düşündüm. Yeğenime baktı ama çok uslu bir çocuktu baktı bile denilemez ben evlenmeden önce bizde kaldığında ben de biliyorum kendi kendine oynayan bir çocuktu ve annem evdeki her işini eksiksiz yapardı çocuk yokmuşçasına. Şimdi kendime bakıyorum asla böyle bir şey yapamam başına bişey gelir korkusuyla. Benden büyü kardeşlerimi babanne büyütmüş beni de ablam. Çocukluğuma dair hatırladığım şeylerden biri asla doğum günü kutlamamasıydı hep özenirdim arkadaşlarıma. Babam iyi kazanırdı şu an da da durumları çok iyi fakat ben çocukluğumda hiç öyle bolluk görmedim. Yani şöyle yeme içmeye harcanırdı ama benim sayılı oyuncağım vardı. Kıyafetim öyle. Ve hep bi baskı kurdu üzerimizde. Giyimimizden saçımıza başımıza kadar herşeyde. Şimdi ben bakıyorum kendime kendime almıyorum çocuğuma alıyorum yeri geldiğinde. Bazen oluyor ki çok sevdiği bişeyi yiyemiyorum bile. Nasıl desem bu bir iç güdü ise ben annemde bunu hiç görmedim. Yani bu bir tür psikolojik problem mi acaba aslında onu da merak ediyorum. Su an da da kırk yılda bir gelir evime geldiğinde kırk kulp bulur herşeye. Perdemden koltuğuma evimdeki oda kokusuna kadar. Bütün bunlsra rağmen söylediklerine inanmak sanırım benim hatamdı. Etrafıma bakıyorum herkesin annesi destekçisi. Keşke benim de öyle olsaydı diyorum
 
Bakmaya niyeti yok
 
Yorulmuş olabilir mi mesela? Otuza yaklaşıyorum kimsenin çocuğuna gidip de bakamam hem o yorgunluğu çekemem hem kafam götürmez. Kadın sizi büyütmüş bi toruna bakmış. Yorulmuştur dinlenmek istiyordur fikri değişmiştir. Lütfen bunu takmayın. Bakıcı düşünmüyorsanız ücretsiz izine ayrılın kamudaymışsınız zaten. Yapacak bişey yok, ikinci baharlarını yaşasınlar rahat etsin insanlar.
 
50 plus insanlara çocuk baktırma sevdasını hiç anlayamıyorum anlamıycam da..o insanların hücreleri bile yenilenmiyor artık, size 1 yorucu geliyosa bişey onlara 3 kat geliyor. Bu yaştan sonra dinlenmeye hakları yok mu şöyle bişey isteyebilirsiniz bakıcı tutun arada anneniz gelsin uğrasın yanında dursun ama elini hiçbişeye sürmesin. Bunu kabul etmezse o noktada biraz haklı olabilirsiniz.
 
Aynı durum çoğu insanın başına geliyor ve sonunda kreşe yazdırıp yoğun tempoyla hayatlarına devem ediyorlar
 
yaşlılıkta çocuk bakmakta sıkar bence insanı bunla alakalı olabilir.Önceki deneyimi bıktırmıştır annenizi
 
Sizde demişsiniz kimseye güvenip yapmadım diye ama beklentileriniz böyle göstermiyor malesef. Anneniz bakmak zorunda değil her anneanne veya babanne torununa bakmıyor. Sende eşinde işe gidip geliyorsun bulaşcak olsa sizden bulaşır. Bi bakıcı tutmak en iyisi. Kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil.
 
Benim kimseden bir beklentim yok. Sorun bakmaması değil anlatamadım sanırım. Bu fikri sunduğumda ben bakarım diyor ancak bunu söylemesinin tek sebebi el alem ne der düşüncesi. Ama iş başa düşünce de elini elinin üstüne koyup oturuyor. Çok şükür ben de eşim De iyi kazanıyoruz bakıcı parasından kaçmak falan değil niyetimiz anlatabildim mi
 
Anneniz uslu uslu oturan yeğeninize bakmaya alışmış, sizin çocuğunuz öyle değilse tehlikeli durumlar ortaya çıkabilir. Mesela ben ve kardeşim köşe yastığı gibi çocuklarmışız, halının ortasına koyar bütün işini görürmüş annem. Ama benim kızımı 1 dakika yalnız bırakmayagör illa ki bir yeri yaralanır, çok tehlikeli durumlarda kalır. Anneniz belli ki gönülsüz. Bakmadı demesinler mantığıyla çocuk bakarsa, çocuğunuz da hareketliyse Allah korusun çocuğunuz zarar görebilir.
 
Bir sure sonra sıkılıyor insan.Kac kardessiniz bilemiyorum ama yazdiklarinizdan en az 2 kisi oldugunuz anlasiliyor.Siz,ablaniz ve ablanizin cocugu ile birlikte zaten 3 cocuk buyutmus neredeyse.Bu zaman zarfinda yasta almis haliyle.Artik insanlar sıkılıyorlar.Eskiden gecim sıkıntısı bu kadar ileri duzeylerde degildi,bu kadar huzursuz ve mutsuz degildi insanlar.Su donemde zaman zaman kendimize bile katlanamiyorken annenize icerlenmeyin bence.
 
Eğer maddi durumum var ise sürekli olarak anneme çocuk baktırmaya kıyamazdım. Sizi de anlıyorum söz vermiş hem de pandemi dönemi bakıcı bulmak da sıkıntı. O zaman annenizle açık açık konussanız. Sadece ortalık düzelip bakıcı bulasıya kadar sizi idare etmesini söyleseniz. O zaman belki kısa süre için onun da içi rahat kabul eder.
 
Bosverin bu zamanda kimseye guvenip yola cikilmaz. Uzulmeyin, bakmiyorsa bakmasin darilmayin da kendiniz bir care bulun. Once bakarim diye soz vermis kirilmanizi anliyorum. Bosverin dedigim gibi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…