- 17 Mart 2016
- 21
- 7
- 1
- 37
- Konu Sahibi Neydiunuttum
-
- #1
Herkese merhaba,
İçimi sıkan uzun zamandır kafamı kurcalayan bi sıkıntım var. Benim sorunum annem aslında sorunda değil ama beni bazen bazı konularda çok bunaltıyor. 3 yıllık evliyim bir kızım var. Ailelerimizden farklı şehirlerde oturuyoruz. Annem eşimin ailesine karşı yaptığım herşeyde beni eleştiriyor bunaltıyor. Örnek bi olayla açıklamak istiyorum, eşim iş dolayısıyla dün akşam Ankaraya gitti, gitmeden önceki gün gelirken ya anneni yada annemi getir hangisi müsaitse görüşelim gelsinler dedim o da tamam dedi. Annem dün daha bu konuyla ilgili konuşmadan özledim 1 2 güne gelmek istiyorum dedi bende gel dedim. Eşimin zaten oraya geliceğini söyledim beraber gelirsiniz dedim. Belki kayınvalidem de gelebilir dedim. Tamam o zaman o gelsin gitsin ben öyle gelirim dedi kapattık telefonu.
Akşam tekrar konuştuk kayınvalidemin bu ara işleri yoğun müsait olmadığını biliyorum ama nezaketen çağırmak istedim. Anneme söyledim arıyıp söyleyim dedim annem başladı telefonda ne gerek var niye çağırıyosun oğlu söylesin isterse gelsin. Yada sen eşine söyle annem gelicek gelirken getir de arama çağırma dedi.Her konuda biz annemle böyle ters düşüyoruz, annem onlara karşı asla iyi olmamı istemiyo, evime gelmelerini onlara hizmet etmemi istemiyo. Kıyamıyo diyicem ama sadece onlara karşı öyle kendi akrabaları olunca beni 1 dakika oturtmaz yerimde hizmet ettiriri sürekli. Eşimin ailesiyle bir sorunumuz yok bizim gayet saygılı seviyeli bi ilişkimiz var severim onları onlar da beni sever. Ben hep iyi olma taraftarıyım kalp kırmayı sevmem saygılsızlığı sevmem ama ben onlara böyle davrandıkça anneme göre kendimi ezdiriyorum oluyo. Sürekli olumsuz konuşuyo bu da beni etkiliyo doğal olarak, kendi bildigimi yapsam vicdanım sızlıyo annemi dinlemiyorum ona haksızlık yapıyorum diye. Dinlesem kendimle çelişiyorum napcağımı şaşırmış durumdayım. Objektif yorumlara ihtiyacım var, bu işi nasıl çözücem ben
Vaktinizi ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.
İçimi sıkan uzun zamandır kafamı kurcalayan bi sıkıntım var. Benim sorunum annem aslında sorunda değil ama beni bazen bazı konularda çok bunaltıyor. 3 yıllık evliyim bir kızım var. Ailelerimizden farklı şehirlerde oturuyoruz. Annem eşimin ailesine karşı yaptığım herşeyde beni eleştiriyor bunaltıyor. Örnek bi olayla açıklamak istiyorum, eşim iş dolayısıyla dün akşam Ankaraya gitti, gitmeden önceki gün gelirken ya anneni yada annemi getir hangisi müsaitse görüşelim gelsinler dedim o da tamam dedi. Annem dün daha bu konuyla ilgili konuşmadan özledim 1 2 güne gelmek istiyorum dedi bende gel dedim. Eşimin zaten oraya geliceğini söyledim beraber gelirsiniz dedim. Belki kayınvalidem de gelebilir dedim. Tamam o zaman o gelsin gitsin ben öyle gelirim dedi kapattık telefonu.
Akşam tekrar konuştuk kayınvalidemin bu ara işleri yoğun müsait olmadığını biliyorum ama nezaketen çağırmak istedim. Anneme söyledim arıyıp söyleyim dedim annem başladı telefonda ne gerek var niye çağırıyosun oğlu söylesin isterse gelsin. Yada sen eşine söyle annem gelicek gelirken getir de arama çağırma dedi.Her konuda biz annemle böyle ters düşüyoruz, annem onlara karşı asla iyi olmamı istemiyo, evime gelmelerini onlara hizmet etmemi istemiyo. Kıyamıyo diyicem ama sadece onlara karşı öyle kendi akrabaları olunca beni 1 dakika oturtmaz yerimde hizmet ettiriri sürekli. Eşimin ailesiyle bir sorunumuz yok bizim gayet saygılı seviyeli bi ilişkimiz var severim onları onlar da beni sever. Ben hep iyi olma taraftarıyım kalp kırmayı sevmem saygılsızlığı sevmem ama ben onlara böyle davrandıkça anneme göre kendimi ezdiriyorum oluyo. Sürekli olumsuz konuşuyo bu da beni etkiliyo doğal olarak, kendi bildigimi yapsam vicdanım sızlıyo annemi dinlemiyorum ona haksızlık yapıyorum diye. Dinlesem kendimle çelişiyorum napcağımı şaşırmış durumdayım. Objektif yorumlara ihtiyacım var, bu işi nasıl çözücem ben
Vaktinizi ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.