evet ilaç kullanmayı düşünüyorumm .işee yararmıı gerçektennn .nasıl etkilerr güven mi verr ?
peki mesela bırakacağım zaman bana zarar verirmi veya kullandıkca bana zararı olurmu bu ilaçların ??Rahatlatıyor. Mesela ne zaman biriyle konuşmam gerekse, elim eyeğım titrer, sırtımdan ter boşanırdı. Bunun önüne geçti en azından, gerisi de zaten geliyor, kendinde o güveni buluyorsun bunları atlattığında.
uyku falan yaparmıı. bu sene üniversite sınavım var hep ders çalışmam lazım bana zararı olurmuu?peki mesela bırakacağım zaman bana zarar verirmi veya kullandıkca bana zararı olurmu bu ilaçların ??
psikiyatrist ve antidepresan işee yarıyorrmu gerçektennnn. değişirmiyimmm ????psikiyatrist + antidepresan!
ne kadar işe yaradığına inanamazsın. burada da tecrübe konuşuyor :)
dershanede herkesle birbirinizi çok sevmeniz gerekmiyor. sınava hazırlanmaya konsantre olun. sosyal
konulara üzülmeye başlayınca dikkatinizi
dağıtın. birbşeyi yeterince sık yaparsanız korkutuculuğu gider, giderek daha az stres yapacaksınız. ilk hafta biraz acılı olur ama geçer.
arkadaş edinmek konusunu hayatınızın merkezine koymayın. merak edin, öğrenin, zevkleriniz olsun. hayatı yaşayın. arkadaşlar tam da o anda kendiliğinden gelecek.
ahhh bende öyle açılsammm :) çok isterim bunu gidicem İNŞALLAH . değişmek için çok dua ettimmmm. belki böyle değişirimm korkmam artıkk. çok saoletraftan sana yabani , ezik , sorunlu gibi laflar geliyo mu ? birde bu hastalık kendin yenemessin psikiyatrik bir hastalık beyinde sinir sisteminde olması gerekn organizmaların yoklugundan oluyormuş, benim arkadaşım da vardı bu rahatsızlık gitti psikiyatriye , tedavi oldu çok yabaniydi , şimdi susturamıyoruz, gitti yurt dışında okuyo, japonlarla çinliler , bile arkadaş olmuş , face de habire foto paylaşıyo çatlattı bizi , kapak çiçeği gibi açıldı , sen de tedavi ol , ailene söyle psikiyatri doktoruna gitmeyi istiyorum de, yaşın uygun tedavi uygular sana organik bitgisel haplar veriliyor.
uyku falan yaparmıı. bu sene üniversite sınavım var hep ders çalışmam lazım bana zararı olurmuu?
kendi şehrimde okumak istiyorum zaten canım.ben dershaneye gitmeyi zaten istemiyordum kendim çalışarak daha iyii anladığım içinn. sonra byle korkularım olunca hiç denemek istemedim zaten istemiyordum buda üstüne olunca vazgeçtmm.ama üniversiteye gidicem denerim yani korkum hemen vazgeçmek yalnız kalmakkkBende üniversiteye basladim. İlk 2 gün felaket korkunctu (konuda actim) hep yapamam dedim geri donmeyi dusundum ama bugun arkadasim oldu gercekten cok sevindim
Ama sen dershanede bile bu kadar kafaya takip vazgeciyorsan biraz daha zor durumun . bence ilk olarak derahaneye baslamalisin. Üniversite konusunda da tavsiyem mumkunse kendi sehrinde okuman cunku cok zorlanabilirsim
işe yararr demii. işe yayr diye düşündükçe çokkkkk mutlu oluyorumm.inan bu benim için çok çok büyük bir sorunAksine bu durum için verilen hapları sabah alıyorsun, yoksa gece uyuyamazsın.
sen ağzınla söylemişsin sosyal fobi ... gidip dersanaye yazılacağına bir psikolağa görünecektin... annenle babanıda anlayamıyorum daha ilk okuldan başlamış ve bu sorununu bu yaşına kadar çözemeden durmuşlar... neden bir psikolağa götürmediler seni... kendi başına yenemezsin... biz ne yapsak ne söylesek boş... çünkü yanaşamazsın tanımadığın insanlarla bir arada duramazsın... güven problemin var senin... ilerde daha büyük problem olur.. dışarıya markete bile giremezsin... hatta yaşadığıjn evden kapı önüne bile çıkamazsın... başın döner ve dünya üstüne üstüne gelir çıkamazsın...bir travma falan yaşadınmı bebekken anneler birşeyler anlatıyormu... kaybolmak gibi mesela...çocukken yaşadığın birşeyden olabilir...bilinç altındaki sorunları çözmeden üniversiteyi unut...Merhaba ben amasyadan yazıyorum, sizinle bir şeyler paylaşmak istediğim için buraya üye oldum.Sizinle derdimi paylaşmak istiyorum lütfen sizde yorum yapın ben o yorumlardan kendime bir şeyleri ders alayım.
Başlıyorum,belki size göre küçük birşey gibi gelebilir ama bu durum benim hayatımı mafeetti ve ediyor.
Konu sosyal fobi,küçüklüğümden beri dedim var bu konuda.İlkokula başlarken çok sorun yaşadım okula gitmek istemedim annemi bırakamadım.ilkokula bu yüzden 1 sene geç başladımgidemedim annemi bırakamadım herkes okula giderken ben okul ortamından korktum annemi bırakamadımm.Tamam çocukluk diyeceksinizz.Ama 8sınıf bittikten sonra yani liseye başlıcam zamanda aynı şeyler oldu(ortaokuldada sorunlar yaşadım).Sırf utangacım diye okula gitmek istemedim.Anadolu lisesini kazandım 2 gün gittim .Herkes tanışırken birlikte otururken ben tek başına sırada oturdum onların yanına giteyi çok istedim ama yapamadımm ve artık dayanamadım .anneme liseye gitmek istemediğimi söyledim.annem ve babam çook üzüldülerr çok uğraştılar ama olmadı bıraktım liseyi.sırf utangac olduğum için,sosyal fobi yüzünden sonra açıktan okumaya başladım.derslerim çokkk iyi geçti hiç kalmadan geçtimm.ve mezun oldum.tabi bu süreçte evde kaldım 3 yıl kadar halada kalıyorum.hiç arkadaşlşım yok akrabalarımın kızları var işte bazen onlarla konuşuruz ayda yılda bir yani...bu süreçte çok şeyi aştımm giyimim deyişti kendime özen gösteriyorum.önceden dışarı çıkmazdım ama şimdi dışarı çıkmakttan gezmekten zevk alıyorum.çoğu şeyi yendim yani.ve bu okul sorununuda yendiğimi sanıyordum.okula gitsemde kaynaşrım alışırım sanıyordum ki 1 hafta öncesine kadar...ben bu sene üniversiteye hazırlanıyorumm ve dershaneye gitmek istedimm .bunu babama dedim ve beni kayıt ettirddi bundan 1ay öncesinde...ama dershaneye başlıcam zaman yaklaştkça eski anılarım aklıma geldi.ilkokul orta okul lise hep sorunlu geçtii.başlarken ve devamında ve depresyona grdim .babam dershaneye kayıt yaptırdığı halde ben gitmek istemiyorum dedimm.şok oldular.çok ağladım gitmek istemiyorum aynı şeyleri yaşıcam biliyirom dedim.Bu sene böyle şeyler yaşarsam psikolojim bozulur üniversiteye hazırlanamam diye korktumm.çokkkkk ağladım istemiyorumm dedim.anne ve babam bir dene dedilerr eskiyi hatırlama dediler ama olmadı istemedimm.babam kaydımı sildirdi . çok korktumm yapamadımmmmmm.. annemi üzdüm babamı üzdüm kendimi üzdümmmmm.şimdi depresyona girdimmm hiç olumlu birşey düşünemiyorum .diyorumki içimden ben üniversiteyi kazansammm nasıl gidicemmmm.hep bu soru var aklımdaa.Hukuk istiyorum çokkk ama ya gidemessemmm millet hukuk kazanmış ama gitmiyor delirmiş derr herhalde bana yardım edin üniversiteye nesıl gidicemm. çokk hayalini ettiğim üniversiteden bile vazgeçme noktasına geldim.herşeyden vazgeçiyorumm.hadi diyelim okumadım bir işe girdim ya işte ne yapıcamm bu sosyal fobiyi nasıl yenicemm.hiçç olumlu düşünemiyorum bana yardım edin.birşeyler önerinn.üniversiteyi okumayı çok istiyorummmmmmmm ama korkuyorum.yalnız kalmaktan korkuyorum arkadaşsz kalmaktan korkuyorumm.ortama girmekten korkuyorum ((( çokk kötü birşeyyy bu yaaa ((
ya arkadaş ortamına bir alışsam kendime güvenim gelir farklı olurum ama nasıl arkadaşım olcak nasıl okula alışcam.birde üniversiye çok farklı zatenn.offffff yardım edinn
bende sadece ortama girerken biriyle tanışırken heyecan oluyorr. o inasana hemen alışamıyorum ..ben hemen alışmak istiyorumm ama...sosyal fobisi olan insanlar çoğu zman daha ağır yaşıyorlar herşeyi.ben eskiden öylerdimm dedimyaa bayağı kendmi aştımm. sadece bu kaldı.bunuda aşarsam artık derdim olmucak :)sen değişmeyeceksin, sadece daha az endişe edeceksin, daha az heyecanlanacaksın. amaa 100% rahat olmadığın ortamlara girmelisin ki alışasın. yani dershaneye. istemezsen bir yıl sonunda o insanlardan hiçbirini bir daha görmezsin.
psikolağa 4-5yıl önce gittim ama işe yaramadııı. belki psikiyatrise gidersem ilaç verirse işe yararr. psikolog benimle anca konuştu hiçbir şey değişmedi konuşmayla olmuyor demekki. ilaç tedavisi olmalı..sen ağzınla söylemişsin sosyal fobi ... gidip dersanaye yazılacağına bir psikolağa görünecektin... annenle babanıda anlayamıyorum daha ilk okuldan başlamış ve bu sorununu bu yaşına kadar çözemeden durmuşlar... neden bir psikolağa götürmediler seni... kendi başına yenemezsin... biz ne yapsak ne söylesek boş... çünkü yanaşamazsın tanımadığın insanlarla bir arada duramazsın... güven problemin var senin... ilerde daha büyük problem olur.. dışarıya markete bile giremezsin... hatta yaşadığıjn evden kapı önüne bile çıkamazsın... başın döner ve dünya üstüne üstüne gelir çıkamazsın...bir travma falan yaşadınmı bebekken anneler birşeyler anlatıyormu... kaybolmak gibi mesela...çocukken yaşadığın birşeyden olabilir...bilinç altındaki sorunları çözmeden üniversiteyi unut...
İnsallah asarsin bende donem donem yasadim o durumlari seni cok iyi anliyorum. Ama bi yerden basla dershaneye git mesela.kendi şehrimde okumak istiyorum zaten canım.ben dershaneye gitmeyi zaten istemiyordum kendim çalışarak daha iyii anladığım içinn. sonra byle korkularım olunca hiç denemek istemedim zaten istemiyordum buda üstüne olunca vazgeçtmm.ama üniversiteye gidicem denerim yani korkum hemen vazgeçmek yalnız kalmakkk
dersane kayıtını sildirdik bilee.. ben kendim çalışırsam daha iyi anlıyorum daha rahat çalışıyorum canım. üniversitede aşmaya çalışırım diyorum kendimi. üniversite ortamı çokk farklı diyorlarr. sence zorlanırmıyım çokk ?İnsallah asarsin bende donem donem yasadim o durumlari seni cok iyi anliyorum. Ama bi yerden basla dershaneye git mesela.
relax olmalısın dışarıda... sudan çıkmış balık gibi oluyorsun değilmi ortamlarda... ama yanında güvendiğin insanlar olunca rahat edebilirsin... tek başına kalınca sanki oraya ait değilmişsin gibi seni üzecekler gibi ne yapacağını bile bilemezsin... ilk okulu bitirebilmenin nedenide daha küçük olman ve ortama alışmış olman...... büyüdükçe bu durum daha vahim olacak evlendiğinde eşinin akrabalarına bile gidemezsin tabi biriyle tanışacak cesaretin olursa...evet psikiyatriste git ilaçla falan seni rahatlatırlar...ömür boyu ilaç kullanmaazsın...alışa alışa...devam edeceğin kurumda ilk 6 ayı dişini sıkıp atlatıp insanlara alıştınmı gerisi gelir...kurtulursun inşallah...psikolağa 4-5yıl önce gittim ama işe yaramadııı. belki psikiyatrise gidersem ilaç verirse işe yararr. psikolog benimle anca konuştu hiçbir şey değişmedi konuşmayla olmuyor demekki. ilaç tedavisi olmalı..
İNŞALLAH kurtulurum çok dua ediyorumm..Çok saol önerilerin yorumların için.relax olmalısın dışarıda... sudan çıkmış balık gibi oluyorsun değilmi ortamlarda... ama yanında güvendiğin insanlar olunca rahat edebilirsin... tek başına kalınca sanki oraya ait değilmişsin gibi seni üzecekler gibi ne yapacağını bile bilemezsin... ilk okulu bitirebilmenin nedenide daha küçük olman ve ortama alışmış olman...... büyüdükçe bu durum daha vahim olacak evlendiğinde eşinin akrabalarına bile gidemezsin tabi biriyle tanışacak cesaretin olursa...evet psikiyatriste git ilaçla falan seni rahatlatırlar...ömür boyu ilaç kullanmaazsın...alışa alışa...devam edeceğin kurumda ilk 6 ayı dişini sıkıp atlatıp insanlara alıştınmı gerisi gelir...kurtulursun inşallah...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?