Söylemeli mi?söylersem ortalık karışacak,içim acıyor..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Korkunuz yersiz emin olun seviyorlardır ama biraz öz eleştiri yapın kimse çocuğa hele yaramaz çocuğa katlanmak zorunda değil.

Ve ben sizi hiç sağlıklı düşüncede bulmadım çocuğunuzun tek sözüyle içerlemiş bu durumu kendinize dert etmek sağlıksız geldi.
 
9 yaş çocuğuna öptürmezsin sevmez demeniz çok çok yanlış.
Benim çocuğumu da yeğenlerim kafamız kaldırmıyor diye kaçıyorlar. Ay haklılar. Bana bile bazen zor geliyor. Bunu bu kadar üzülecek kederlenecek hale getirmeniz çok yanlış.
Biraz fazla duygusalsınız .
Çocuğa asıl kötü etkiyi bu verecek
 
Benim çocuğum 6 yaşında sizinkinden de ufak.
Ben böyle konulara bu kadar gücenmiyorum bana tuhaf geldiniz çok.
daha en sevdiği arkadaşı başkasıyla kanka olup dışlayacak, aşk acısı yaşayacak, akraba kazığı yiyecek. Hayat böyle bir şey.
Siz bunu bu kadar dert ederseniz çocuğunuz da güçlü duramaz her şeyde kendini bırakır.
Biz senede iki kere gidiyoruz babaannesine, amcası evde uyuyor çpcuk için erken kalkamıyor. Eşim çok öfkeleniyor mesela. Yılda on gün çocuk için erken kalkamıyor dite. Aman kalkmasın sanki çok gerekli. Amcayı hayatının ileriki döneminde bayramdan bayrama arayacak. Ne bağı olacak diyorum
 
Sevgi hesabı sormak değil arkadaşlar,illa benim çocuğumu sevecekseniz diye bir durum da yok,ama ben pek anlayamadım ya,hadi bu kısmı da geçelim,cocuga bu şekilde hissetirilmesi normal mi.bana aile içinde bunlar hiç normal gelmiyor
Sizin çocuğunuza bir anlık yanlış yönlendirme yaptığınız (öpme olayı) gibi onlarda o anlık ses yükseltmiş olamaz mı?

Belki arka arkaya birikmiştir yaramaz diyorsunuz ve küçük bebekte değil, ilkokula giden büyük bir çocuk olduğunu ima ediyorsunuz,yazdığınızdan çocuğunuzun aklının erebilecek yaşta olduğu anlaşılıyor.

Bağırmaları tabiki doğru değil ama kötü bir günleri olmuş olabilir,artık tak etmiş olabilir.
Eşinizle araları nasıl, kardeşlik bağları? Ya da eşiniz de dayı olarak yeğenlerini sevip,kardeşine sevgisini hissettiriyor mu?
Siz hissettirmiyorsanız onlarda sevmek zorunda değil.

Ha ben severim çünkü kardeşimi çok severim o da yeğenlerine bayılır.
Ama bizi hiç teyze,hala,amca dayımız sevmedi hayatımda bunu dert ettiğim bir zamanda olmadı.

Bu kadar takılmayın bu duruma alınacak biri varsa eşiniz onun ailesi çünkü.
Ama bence bir sorun yok,kardeş kardeşi sevmiyor yeğeni sevmeye gelene kadar olay.
 
İyi geceler arkadaşlar,içimi paramparça eden bir durumdan bahsetmek istiyorum size.Ne yapacağımı bilemez haldeyim.Bugün bir yerden dönerken eşimin annesi inerken oğlumu öpmek istedi,oğlum da opturmek istemedi.sonra yola devam ederken ben de oğluma ne alaka ise saçma bir cümle kurdum aslında soylememem gerekiyordu ama niye öptürmuyorsun babaannen seni seviyor ondan öpmek istiyor yoksa seni sevmez falan dedim sanki ne alakaysa.neyse ama bu kurduğum saçma cümle sebebiyle mevzu açıldı.zaten beni sevmiyorlar ki dedi.ben de kim sevmiyor ne alaka falan diye sordum.babaannem halam ve eniştem diye sıraladı.babaannesini tabi ki tenzih ediyorum bu zamana kadar ondan öyle bir şey hissetmedim ama eşimin kizkardesi ve eşinden zaten böyle bir şey uzun zamandır hissediyordum.benim oğlum biraz aksi zaman zaman yaramazliklari ya da her çocukta olabileceği gibi simarikliklari olabiliyor ama böyle bir durumdan dolayı sevmemek nasıl olabilir?Bir hala yeğenini sevmez mi?Sevmezse nasıl sevmez anlamıyorum.Bu arada çocuğun lafı ile mi hareket edeceksin derseniz,oğlum küçük değil tam yaş vermeyeyim ama ilkokula gidiyor.ben dediğim gibi bu zamana kadar hissediyordum ama açıkçası oğlumun böyle fark edeceğini ya da ettiğini hiç düşünmemiştim.Biraz umursamaz görünür çünkü dışardan.Daha öncesinde birkac kez tartışmalar da oldu çocukla alakalı,ters davranmaları sebebi ile( ki orası da çok ayrı konu,sırf top oynarken masayı devirdi diye görümcemin esi oğluma bağırdı çağırdı,ben niye bagiriyorsun deyince bana da bağırmaya başladı ve sesler baya yukselmisti.dogum zamanları,stresliler diye yine ben uzatmadim konuyu küslük yapmadım,sonrasinda benden değil eşimden özür dilendi,bu da ayrı sacmalik.bunlara rağmen küslük yapıp uzatmadim arkadaslar.Ama hata bendeymiş anladim.zaten uzun zamandır bu konuları takiyordum kafama ,kalbim paramparça oldu arkadaşlar,hiçbir şey olmamış gibi yüzlerine bakmak istemiyorum,bu ikiyüzlüluk ya da politik davranmak diyeyim zaten beni çok yipratiyordu.ben söylesem ne diyeceğim,durup dururken konuyu açsam çok fevri davranmak da istemiyorum.kalbimi en çok kıran şey çocuğuma böyle hissettirilmis olması.onlara söylesem aaa olur mu öyle şey ne saçma tabi seviyoruz olacak,ben sacmalamiş ya da yine çocuk yüzünden mevzu cikarmiş olacağım.Ne yapmalı?
Her şeye aklı eren çocuğunuzun evde top oynamaması gerektiğine aklı ermiyorsa, anne olan bir kaıdnın o topu oynama demeye aklı ermiyorsa, eriyor da o kocaman çocuk annesini dinlemiyorsa kendinize bakın bir zahmet. Doğum zamanı yakın olan kadının evinde ya da bulunduğu yerde masa devirecek kadar nasıl bir oyun oynamak bu? O top kadına da gelebilirdi. Allah ım ne insanlar var yaaa
 
Herkes herkesi sevecek diye bir kural mı var? Buna neden anlam yüklüyorsunuz. Siz yüklediğiniz için evladınız da yüklüyor ve üzülüyor. Sorumlu sizsiniz bence. Orda bunu dediğinde onun içini rahatlatmaktır bence anneye düşen. Siz aksine daha çok üzülmüş çocuğa iyice bunu aşılamışsınız.
 
Zamanında ben zaten tepkimi koydum bağırdığı için.cocuga bağırmayi bıraktıktan sonra çünkü bana bağırmaya başladı tepki verdiğim için.Suclama değil insan yeğenini sevmez mi?bu bana normal gelmiyor.sevimli sevimsiz muhabbeti çok başka bir şey.Benim içim gider yegenlerime.Ama herkes aynı değil demek ki.Beni en çok üzen çocuğa bunun hissettirilmiş olması
Sevmez🤷 doğurduğunu sevmeyenler var siz kalkmış yeğeni diyorsunuz.
 
Her şeye aklı eren çocuğunuzun evde top oynamaması gerektiğine aklı ermiyorsa, anne olan bir kaıdnın o topu oynama demeye aklı ermiyorsa, eriyor da o kocaman çocuk annesini dinlemiyorsa kendinize bakın bir zahmet. Doğum zamanı yakın olan kadının evinde ya da bulunduğu yerde masa devirecek kadar nasıl bir oyun oynamak bu? O top kadına da gelebilirdi. Allah ım ne insanlar var yaaa
Mesajlarda belirttim bahçede kimsenin olmadığı bir anda oynuyordu,ayrıca doğum olmuştu mecburen gitmek zorundaydık.ne kadar yüzeysel bakıyorsunuz ya.olabildigince şeffaf bir şekilde anlatmaya çalışıyorum ama yine de olmuyor ne diyeyim
 
top oynarken masayı devirdi
Yemek masası değildi,balkonda duran boş bir masaydı.
Yana katlanan masalardan olduğu topu üstünden almaya çalışırken devrilmiş.
herkes içerdeydi bahçede yalnız bir şekilde oynarken topu almaya çalışırken masa devrilmiş
Top evde balkonda mi oynanıyor bahçede mi?
Top oynarken mi masayı deviriyor topu almaya çalışırken mi
Balkonda duran masa neden bahçeye alınmış?
İlkokula giden erkek çocuğu masadaki topu nasıl alamamış da devirmiş,masanın üstüne mi çıkmış?
Çocuk tek başına mı top oynuyor, bahçede gozetmeni de yok, tek mi duruyor?
Ne bileyim, konuda olmayan bir şey var 🙄🙄🙄
 
Herkes herkesi sevecek diye bir kural mı var? Buna neden anlam yüklüyorsunuz. Siz yüklediğiniz için evladınız da yüklüyor ve üzülüyor. Sorumlu sizsiniz bence. Orda bunu dediğinde onun içini rahatlatmaktır bence anneye düşen. Siz aksine daha çok üzülmüş çocuğa iyice bunu aşılamışsınız.
Ben farklı bir şey söylemedim zaten seviyordur seni niye sevmesinler diye belirttim.farkli bir düşünce aşılama durumu yok ortada
 
Top evde balkonda mi oynanıyor bahçede mi?
Top oynarken mi masayı deviriyor topu almaya çalışırken mi
Balkonda duran masa neden bahçeye alınmış?
İlkokula giden erkek çocuğu masadaki topu nasıl alamamış da devirmiş,masanın üstüne mi çıkmış?
Çocuk tek başına mı top oynuyor, bahçede gozetmeni de yok, tek mi duruyor?
Ne bileyim, konuda olmayan bir şey var 🙄🙄🙄
Niye olmayan bir şey olsun bahçe ve balkon yan yana zaten.masa balkonda.bahcede oynarken masanın olduğu balkon tarafına kaçıyor.
 
Ben farklı bir şey söylemedim zaten seviyordur seni niye sevmesinler diye belirttim.farkli bir düşünce aşılama durumu yok ortada
Farklı bir düşünce aşılamışsınız demedim. Herkesin birbirini sevmek zorunda değil ama saygı duymak zorunda olduğunu, böyle birşey hissediyorsa buna üzülmemesi gerektiğini anlatsanız daha güzel olurdu. Ama içten içe sizde üzülür geçiştirici bir yanıt vermişsiniz. Seni niye sevmesinler seviyorlardır cevabı o yaşta bşr çocuk için hatta kimse için bir anlam ifade etmez ki.
 
İyi geceler arkadaşlar,içimi paramparça eden bir durumdan bahsetmek istiyorum size.Ne yapacağımı bilemez haldeyim.Bugün bir yerden dönerken eşimin annesi inerken oğlumu öpmek istedi,oğlum da opturmek istemedi.sonra yola devam ederken ben de oğluma ne alaka ise saçma bir cümle kurdum aslında soylememem gerekiyordu ama niye öptürmuyorsun babaannen seni seviyor ondan öpmek istiyor yoksa seni sevmez falan dedim sanki ne alakaysa.neyse ama bu kurduğum saçma cümle sebebiyle mevzu açıldı.zaten beni sevmiyorlar ki dedi.ben de kim sevmiyor ne alaka falan diye sordum.babaannem halam ve eniştem diye sıraladı.babaannesini tabi ki tenzih ediyorum bu zamana kadar ondan öyle bir şey hissetmedim ama eşimin kizkardesi ve eşinden zaten böyle bir şey uzun zamandır hissediyordum.benim oğlum biraz aksi zaman zaman yaramazliklari ya da her çocukta olabileceği gibi simarikliklari olabiliyor ama böyle bir durumdan dolayı sevmemek nasıl olabilir?Bir hala yeğenini sevmez mi?Sevmezse nasıl sevmez anlamıyorum.Bu arada çocuğun lafı ile mi hareket edeceksin derseniz,oğlum küçük değil tam yaş vermeyeyim ama ilkokula gidiyor.ben dediğim gibi bu zamana kadar hissediyordum ama açıkçası oğlumun böyle fark edeceğini ya da ettiğini hiç düşünmemiştim.Biraz umursamaz görünür çünkü dışardan.Daha öncesinde birkac kez tartışmalar da oldu çocukla alakalı,ters davranmaları sebebi ile( ki orası da çok ayrı konu,sırf top oynarken masayı devirdi diye görümcemin esi oğluma bağırdı çağırdı,ben niye bagiriyorsun deyince bana da bağırmaya başladı ve sesler baya yukselmisti.dogum zamanları,stresliler diye yine ben uzatmadim konuyu küslük yapmadım,sonrasinda benden değil eşimden özür dilendi,bu da ayrı sacmalik.bunlara rağmen küslük yapıp uzatmadim arkadaslar.Ama hata bendeymiş anladim.zaten uzun zamandır bu konuları takiyordum kafama ,kalbim paramparça oldu arkadaşlar,hiçbir şey olmamış gibi yüzlerine bakmak istemiyorum,bu ikiyüzlüluk ya da politik davranmak diyeyim zaten beni çok yipratiyordu.ben söylesem ne diyeceğim,durup dururken konuyu açsam çok fevri davranmak da istemiyorum.kalbimi en çok kıran şey çocuğuma böyle hissettirilmis olması.onlara söylesem aaa olur mu öyle şey ne saçma tabi seviyoruz olacak,ben sacmalamiş ya da yine çocuk yüzünden mevzu cikarmiş olacağım.Ne yapmalı?
Siz ve eşiniz çocuğa sevgi açlığı yaşatmayın yeter başkasının sevgisine ihtiyacı yok aynı ortama girmeyin cocugunuzu götürmeyin, sevmek zorunda değiller ama benim çocuğuma bagiramaz eniştesi ve üstüne kalkıp bana bağıracak ve beni yok sayıp eşimden özür dileyecekler, en önemlisi siz çocuğa koşullu sevgiyi asiliyorsunuz, ne demek öpturmezsen babaannen seni sevmez çocuk kimseye yaranmak zorunda değil.
 
Sevgi hesabı sormak değil arkadaşlar,illa benim çocuğumu sevecekseniz diye bir durum da yok,ama ben pek anlayamadım ya,hadi bu kısmı da geçelim,cocuga bu şekilde hissetirilmesi normal mi.bana aile içinde bunlar hiç normal gelmiyor
Size normal gelmese de hayatın içinde olan şeyler. Hatta o yeğenini sevmeyen hala teyze size inanılmaz geliyor ama o ne ki yeğenini kıskanan başarılı mutlu olmasını istemeyen yığınla insan var. Genelde de erkek tarafında olur böyle şeyler
 
Annesi ve babasindan yeterli sevgiyi gören çocuk kimsenin sevgisine muhtac hissetmez ve sevilmedigini düşünüp üzülmez.
Yüzde bir milyon katılıyorum. Beni babam çok sever. Annem de yani , en azından sevdiğini iddia eder:)
Hayatımda ne bir teyzem dayım başımı oksamistir ne dedem hediye almıştır, adımi bilmeyen halam bile var.
Annem de babam da kalabalık ailelerin ortanca çocuğu. İlk torun,ilk kız torun olayı falan yok, hatta ben anamın babamın ilk çocukları bile değilim. Yani ben doğunca usulen görmeye bile gelmemisler ;)
Herkesin kendi colugu çocuğu hayat gailesi var.
Ama hiç eksikliğini hissetmedim, çünkü çekirdek ailem beni çok severdi, bunu da bana hissettirirdi. O yüzden hiç böyle şeylerim olmadi. Büyüyünce, kendi karakterim oturunca hepsiyle yeniden tanıştık gibi bir şey oldu, sevenler yeğen olduğum için değil ben olduğum için sevmeye,aramaya başladılar.
Ana baba sevsin yeter
 
İyi geceler arkadaşlar,içimi paramparça eden bir durumdan bahsetmek istiyorum size.Ne yapacağımı bilemez haldeyim.Bugün bir yerden dönerken eşimin annesi inerken oğlumu öpmek istedi,oğlum da opturmek istemedi.sonra yola devam ederken ben de oğluma ne alaka ise saçma bir cümle kurdum aslında soylememem gerekiyordu ama niye öptürmuyorsun babaannen seni seviyor ondan öpmek istiyor yoksa seni sevmez falan dedim sanki ne alakaysa.neyse ama bu kurduğum saçma cümle sebebiyle mevzu açıldı.zaten beni sevmiyorlar ki dedi.ben de kim sevmiyor ne alaka falan diye sordum.babaannem halam ve eniştem diye sıraladı.babaannesini tabi ki tenzih ediyorum bu zamana kadar ondan öyle bir şey hissetmedim ama eşimin kizkardesi ve eşinden zaten böyle bir şey uzun zamandır hissediyordum.benim oğlum biraz aksi zaman zaman yaramazliklari ya da her çocukta olabileceği gibi simarikliklari olabiliyor ama böyle bir durumdan dolayı sevmemek nasıl olabilir?Bir hala yeğenini sevmez mi?Sevmezse nasıl sevmez anlamıyorum.Bu arada çocuğun lafı ile mi hareket edeceksin derseniz,oğlum küçük değil tam yaş vermeyeyim ama ilkokula gidiyor.ben dediğim gibi bu zamana kadar hissediyordum ama açıkçası oğlumun böyle fark edeceğini ya da ettiğini hiç düşünmemiştim.Biraz umursamaz görünür çünkü dışardan.Daha öncesinde birkac kez tartışmalar da oldu çocukla alakalı,ters davranmaları sebebi ile( ki orası da çok ayrı konu,sırf top oynarken masayı devirdi diye görümcemin esi oğluma bağırdı çağırdı,ben niye bagiriyorsun deyince bana da bağırmaya başladı ve sesler baya yukselmisti.dogum zamanları,stresliler diye yine ben uzatmadim konuyu küslük yapmadım,sonrasinda benden değil eşimden özür dilendi,bu da ayrı sacmalik.bunlara rağmen küslük yapıp uzatmadim arkadaslar.Ama hata bendeymiş anladim.zaten uzun zamandır bu konuları takiyordum kafama ,kalbim paramparça oldu arkadaşlar,hiçbir şey olmamış gibi yüzlerine bakmak istemiyorum,bu ikiyüzlüluk ya da politik davranmak diyeyim zaten beni çok yipratiyordu.ben söylesem ne diyeceğim,durup dururken konuyu açsam çok fevri davranmak da istemiyorum.kalbimi en çok kıran şey çocuğuma böyle hissettirilmis olması.onlara söylesem aaa olur mu öyle şey ne saçma tabi seviyoruz olacak,ben sacmalamiş ya da yine çocuk yüzünden mevzu cikarmiş olacağım.Ne yapmalı?
kök aile önemlidir gerisi teferruat.
 
Tam detaylı anlatmadigim için olabilir herkes içerdeydi bahçede yalnız bir şekilde oynarken topu almaya çalışırken masa devrilmiş,açıkçası kaza bu.ben zaten kendi çocuğumu uyarıyorum,öyle rahat bırakan bir şey olmaz diyen biri değilim ama.ortamda anne babası varken çocuğu biz uyarabilecekken kalkıp da bir baskasinin bagirmasini doğru bulmuyorum kabul de etmem.

Nasıl uyaracaktınız çocuğunuzu mesela ? Yarım ağız yapma bir daha vb diyerek mi ?
 
Benim de o yaşlarda oğlum var.
Hareketli bir çocuktur genelde ama bir yere gittiğimizde yapması ya da yapmaması gereken şeyleri bilir.

Bir de enişte falan bağırmaz benim çocuğuma ne münasebet !

Bu yaramazlık mevzusu sadece bir defaya mahsus bir durum değil sanırım. Daha önce de tepki gösterdiler yazmışsınız çünkü.
Madem çocuğunuzu sevmiyorlarsa neden gidiyorsunuz ?
Gitmeyin olsun bitsin .
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X