diğer konunuda okudum sonra yorum yapayım dedim canım senin yaşadığın halleri fazlasıyla yaşadım...fazlası var eksiği yok aynı olaylarr sanki seni okurken kendimin yaşdıkları gözümün önünden geçti...şunu bil başta çok zorlanırsın o evde kalmıcaksan birde düzeni tutturman eşya alman ooo bu maddi tarafı bir de manevi tarafı var alışmışlık süreci yıpratıcaktır ama geçicektir. zaten adam bi kere sana saygı duymuyor sana saygı duymuyan doğal olarak ailene de saygı duymuyor...kendini beğenmiş biri olduğu için hatalarınıda kaabul etmiyo doğal olarak sorunlarınızı daa çözemiyorsunuz...hımm sen hakkında hayırlısı ama boşanmaya karar verirsien şunu bil daha güçlü hale geliceksin hayata karşı..bende öyle oldu..lakin yorulacaksın üzüleceksin...ben aile teraapistine gitmenizi öneririm ilk önce (ben gidelim diye yalvardım kabul etmemişti)sen de bu yolu dene elinden geleni yap sonrası tevekkül et....
kendınde soyluyosun olu bı ılıskı dıyebizim evliligimiz artik bir ölü, diriltmeye calismak nafile.. korkularim cok fazla, cok duygusal ve gecmisten kopamayan biriyim, ozler miyim, cevreme bakip hayiflanir miyim, bosluklara duser miyim, Allah korusun keske der miyim, acim artar mi, binbir ozenle kurdugum mutfagimi evimi arar miyim yoksa zamanla umursamaz olur muyum?
fikirleriniz onemli, lutfen yardimci olun
Severek evlendim tabi ama oyle uzun yillar flört etmedim.tesekkur ederim cevabiniz icin.. peki siz bosandiginiz kisiyle cok severek mi evlenmistiniz?
sorun esimn kendi karakter yapisi, kompleksleri paranoyalari dengesizlikleri ve empati kuramamasi.. anne abla yapsa esim insan olsaydi hic umursamazdimki inanin onlarin yaptklaeiniterapisti önerdiyse gidin kesinlikle git sonuçta annesi ablasının etkisinden kurtulursa,siz benim eşime evliliğime karışmayın derse. sana ve ailene taavrını değiştirirse ohh ne ala örtersin kapını çekilirsin evine
Yuvanın yıkılmaması için elinden geleni yaptığına inanıyorsan pişman olacağını sanmıyorum.Duygusal bosluklardan, mutsuzluk ve pismanliltan cok korkuyorum.. ozlemden cok korkuyorum.. baska yere sigamamaktan korkuyorum.. hayallerim hayatim artik bitmis gbi geliyor.. depresyonda gezmiyorum, kardeslerimle vakit geciriyoruz disari cikiyoruz ama korkularim cok..
Bir de su dikkatimi cekti, aslnda onlarla olmak istemiyoruz da bu bayram seyran vs mi gozumuzu korkutuyo
biz iki kez ayri kaldik ve dondum, tabiki eskisi gbi olamadi, cok seyin buyusu bozuldu gbi.. seni yanlis yonlendirmek istemem, farkli durumlarimiz vardir.. ama babama soyledikleri, daha ilk haftada kendisinin ve ailesinin yaptklari hic cikamadi icimden..Peki sen de geri dondugunde tuhaf hissettin mi ne bileyim sanki biseyler kirik eskisi gibi degil..
Ayni korkular bende de kol geziyor..ne yana baksam yalnizlik hüzün olcakmis gibi..ama değmeyen biriyle hergunumu zehir etmek de istemiyorum. .kizimin odasi..mutfagim..oturmaya kiyamadigim koltuklarim..öte yanda sürekli beni yalniz birakan hic bir konuda arkamda durmayan"herseyim olacaksin" deyip de meğer hic bi seyim olmamis kocam..tukendim ben de senin gibi ...Allah hayirli olan sonucu nasip etsin hepimize..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?