Söyleyemiyorum

Anneniz de biliyordur merak etmeyin,anneler hisseder. Üstelik dışarı çıkarken sormuyor mu anneniz "Nereye,kimle?" diye benim annem sorar ben de söylerim mecburen onunla buluşacağımı.
anneden habersiz muhallebicide buluşan çiftler gibiyiz. bazen kız kardeşimle çıkıyorum. üçüncü bir kişi olarak eşlik ediyor bize kardeşim zengin ettiğimiz kafemizde
 
anneden habersiz muhallebicide buluşan çiftler gibiyiz. bazen kız kardeşimle çıkıyorum. üçüncü bir kişi olarak eşlik ediyor bize kardeşim zengin ettiğimiz kafemizde
Hııı öylee :) Ne bileyim ben derim sonuçta başkasının görüp anneme yetiştirmesindense ben diyeyim daha iyi.
 
Annen biliyordur. Senin söyleyeceğin günü bekliyordur..
Annelerin gözünden bir şey kaçar mı yahuuu
 
Söyleme söyleme söyleme.
Ben de söylemiyorum.
Suçluluk da duymuyorum asla. 25 yaşında olduğum halde.
O söylememi ister fakat ben gerek görmüyorum.
Dediğin gibi her olayı, her şeyi gider sevgiliye bağlarlar.
Sonra konuşurlar konuşurlar...
Şüphelenirler boş yere.
Kafalarında kurarlar.
Ne gerek var ki?
Senin de kafan rahat olsun boşver.
Annen çok rahatsa, endişe yapmayacak biriyse o ayrı tabii.
Ama aksi halde evlenmeye karar verdiğinde açıklaman daha güzel olur.
 
evlilik için çok var ki zaten istemiyorum, ama onunla bi hayat düşünmediğimden değil tabi ki. Koşullar sağlanmalı, o para kazanıyor, biriktiriyor, en güzel yaşlarında. Biraz yaşasın gençliğini ama benimle yaşasın. Çünkü tahmin edebiliyorum ki evlilik sevgililik gibi olmuyor. Evli bi arkadaşı var mesela çocuğu bile oldu.. ben böyle istemiyorum her şey yaşında güzel..

Tek istediğim annemin onunla güvende olduğumu bilmesi( onu da anlayabiliyorum ) tanıştırmaktan geçiyor bu da
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…