Altı yıl olarak bakmamalısın. Daha çocukmuşsunuz ilk başladığınızda ikinizde...
Doğal yani evlenme lafı geçmemesi.
Ben de sevgiline hak verdim, acelene de anlam veremedim. Okul biter bitmez soluk almadan evlilik mevzusuna dalmak da yorar ki insanı.
Ki sözü senin ısrarınla yapması hoş mu? Bırak o senin peşinden koşsun.
Ben üniversite bittikten sonra tanıştım eşimle. Onun da işi vardı o dönem ben de çalışıyordum. Üç sene sevgiliydik ve yaşlar da gayet evliliğe müsaitti. Herkes bana işte seni oyalıyor da niyeti olsa beklemez de diye doldurmaya kalktı. Kulaklarımı tıkadım ve ilişkimi etkilemesine izin vermedim.
Köy hayatı kalmadı nineler gibi hemen mi evleneceğiz yani, öyle tanımadan etmeden yangından mal kaçırır gibi bir yıl içinde evlenmek bana göre değil. Oyalama falan ne çirkin sözler, ikimiz de eğleniyoruz işte dedim geçtim. Ki ciddiyim de bu konuda apar topar bir yılda evlenmek bana hiç sevgi işi gelmiyor, elimde olmadan yazııık diyorum. Yani evleneyim de aman kim olursa işte, kim olduğu önemli değil benle ciddi düşünsün yeter gibi geliyor.
Evlenince başın da cidden göğe ermiyor. Bayramda el öpmeye gitmek, başka bir aileyle de içli dışlı olmak gibi sevimsiz yanları da var.
Biz sevgilinin rahatlığında sorumsuzluğunda gezerken tozarken, apar topar evlenen arkadaşlarım bu bayram benim aileme gideceğiz kavgası yaparlardı. Biz bazen diyoruz evlilik güzel de sevgililiğin tadı da ne güzeldi diye.
Akışına bırakmalısın bence.
Kendini de onu da tek bir noktaya odaklanıp mutsuz ediyorsun. İlişkiyi yıpratan bir süreç bu.