yüzük takalı bir sene oldu eylülde evleniriz diye hayal ediyordum kına tepsisi sepeti felanda yaptım hevesle o yozgatlı oranın köyünde oturuyorlar köyleri yozgatın merkezine bile 2 saat uzak orada torpılle belediyede işe girdi işe girdikten sonra değişmeye basladı eskiden yan yanaydık ünüversitete ben ankara geldim oda memleketinde işe girdi kavgalarımızın sebebini yola uzak olmaya bağladım onunla en büyük anlaşmamız evlenince ankarada oturmaktı böyle anlastık konustuk çünkü ben ankarada yüksek lisans yapıp burada işe girecektim oda buraya tayin olacaktı kadroyu alınca ama bes yıl nakil yasağı geldi kadroyla birlikte ilk gerekirse iştifa ederim orada işe girerim dedi sonra istifa edemem seviyorsan gelip burada annemle babamla bes kardesimle köyde oturacaksın dedi sonrada beni seviyorsan kapanacaksın demeye basladı ben hiç köye gitmiş kalmış bir insan değilim onları küçümsemiyorum ama herkes alıştığı yerde yasar ayrıca ben oraya gidersem işe giremicem ve yüksek lisans hayalimden vaz gecicem üstüne gitsem bile annesi babası ile yasamak neysede 5 erkek kardesler ve hepsi büyük onlarla aynı evde nasıl yasıcam nitekim bu konu konusulmak üzere onlar gecen hafta bize geldiler işte olan o zamn oldu nişanlimin söylediği sözlerin hepsi annesinin sözleriymiş annesi ne derse o bana onu demiş annem babam biz kızımızı bosuna okutmadık kızımızı köyde evde oyursun diye 4 sene dişimizden arttırıp bosuna okutmadık oraya gönderemeyiz baska çözümler bulalım dediler kayın babamda tamam dedi ama kaynanam gelsin yeri kocasının yanı bizimle kalsın bana yardım eder yanımıza gelsin kocası kapan derse kapanmak zorunda diye laflar söyledi o öyle deyince nişanlımda ben iştifa edemem çözüm bulana kadar bekleyemem o gelecek dedi ben ankaraya gelirsem anneme yardım edecek kimse kalmıyo diğer kardeşlerim işi oluyo dedi kısacası bizimki babasını bile dinlemeyip annesi ne derse onu yapmaya basladı babam sinirlendi bitsin bu iş o zaman dedi bende biz ikimiz konusup karar verelim ddim onunla salona geçtim bana dediki beklemek iştiyorsan sartım var kapanacaksın bu sartı kabul ediyorsan seninle çöüm bulana kadar beklerim dedi beni seven insan gitmiş yerine baskası gelmiş ben onu sözlenmeden önce çok reddettim o peşimden 2 sene geldi bıkmadı ayakkabımı bile baglardı şimdi bunları diyo olması çok sasırttı biz salonda konusurken annelerimiz geldi orta yolu bulmak için annem oğlum o zamna kadar fikirleriniz degişir zorla olmaz belki kendi kapanmak işter dur hele bi derken onun annesi anlaşamazlar ayrılsın dedi benim annemde sert cıktı ona yangına körükle gitme çoçuklarımızın arası olsun dedi sonra nişanlım annem sert çıkınca tamam çözüm bulunana kadar bekleyelim dedi durum tatlıya baglandı gittiler ama bu sefer babam basladı onların hareketleri sanki oğullarını zorla evlendiriyo gibiydi adem (nişanlım) orta yeri bulmak yerine biz ne dersek annesiyle birlikte hayır dedi diyerek sinirlendi annesinin söylediği sözlere felan babam resman kızımızı zorla gelin alın evlensinler diyen bizmişiz konumuna düştük dedi küstü nişanlıma gel babamın gönlünü al beni sevdiğini göster dedim ilk tamam dedi şimdide bu gün gelecek mişin deyince o günden sonra baban beni annemde seni iştemiyo elinde sonunda bu iş bitecek bosuna bekliyoruz bi cözüm bulup tayin olamayacagım demeye basladı yarında babasıyla birlikte gelecekler suç bizdeymiş biz onların bu tavırlarını yanlış anlamısız onlar o gün gayet normal davranmışlar annesi birsey dememiş annesinin dedikleri normalmiş bunları söyledi kardesi evlendi evlendiği kız bir hafta sonra bosanmak iştedi ve bosanma davası actı dava daha sonuçlanmadı ama simdi diyorlarki bizim her işimiz yoluna girsede kardesi bosanıp tekrar evlenmeden bana düğün yazmazlarmış annem babamın sabrı iyice tastı biz köyde ezilmişler diye hiç bir sey istemedik ben daha kendi anneme babama bir kere annecim babacım demedim ama onun ailesine hep böyle konustum her hafta ufak ta olsa bursumla hediyeler yolladım annemlerde öyle köyde ezilmişler maddi imkanları yok diye hiç bir sey iştemediler ama nişanlım işe girdi maas almaya basladı herkes ona orada kralmıs gibi davranmaya basladı ailenin okuyan tek çoçuğu 2 yıllık insaat teknikerliği bitirdi ondan baska ünüversite okuyan yok birde belediyeye torpille insaat mühendişi alınırken kadro değiştirilip teknikere cevirilerek insaat teknikeri olarak girdi köyde herkes ona bulunmayan nimet gözüyle bakıo oda aileside bi havalara girdi yarında yüzük atmak için geliyorlar bütün hayallerim yıkıldı ne yapacagım bilmiyorum eski haline dönmezmi nişanlım bilmiyorum kendimi gücsüz ve caresiz hissediyorum 
