- 17 Nisan 2014
- 211
- 47
- 43
Merhaba herkese. Forumu uzun süredir takip ediyordum. Derdimi anlatmaya yeni karar verdim. Çünkü gelecek olumsuz yorumlardan çok korkuyordum.biri beş haftalık kürtaj diğer 4 haftalık dış gebelik ilaçla düşürme yaşadım. Sonra doktora gittiğimde eşimin spermlerinde sıkıntı olduğunu ve tüp bebekten başka çare olmadığı söylendi. Yıkıldık ve ne zaman yapalım nasıl yapalım planları yaparken tesadüfen hamile olduğumu öğrendik. Betahcg 60 çıktı ve çok düşük bir değer olduğundan düşük yapıcam diye gece gündüz ağladım. Sonra heriki günde bir tahlil yaptırdım ve değer ikiye katladı sonra keseyi gördük sonra dış gebelik olmadığını öğrendik sonra kalp atışı derken stresli günler geçirdim. 11 haftalıkken yemek yedikten sonra karnımın üzerine yattım ve birde nefesim daraldı ve çok kötü bir an yaşadım ve hemen sebebini öğrenmek için nete baktım ve keşke bakmasaydım panik ataktan tutunda deprosyana varana kadar birsürü sebep okudum ve bunun hamileliğim boyunca sürdüğünü okuduğum an yıkıldığım an oldu.ve ben kriz geçirdim böyle hamilelik geçiremem ben dayanamam diye. Ertesi gün yine aynı durumda olunca doktora gittik herşey normal çıktı derin nefes al dedi yolladı beni. Ama ben bu arada sürekli derin nefes alma ihtyacı duyuyorum ve alamıyorum alamadıkça kalbim sıkışıyor berbat geceler geçirdim ve bir hafta sonra azalarak geçti ve ben ikinci hafta yine yemek yiyip karnımın üstüne yattım be maalesef yine aynı şeyi yaşadım ama bu sefer 3 gün gibi bir sürede geçti. Şimdi 19 haftalık hamileyim nefes darlığı hiç olmadı kalp atışım hızlanmadı çok şükür hiçbir fiziksel problem yaşamadım ama sürekli endişeliyim yine aynı şeyi yaşayacağım korkusunu çok yoğun hissediyorum birisi astım oldum derse nefes alamayacak diye ben daralıp ağlamaya başlıyorum yazın hamileliğimde ilerleyince sıcaktan daralıp nefes darlığı çekeceğim korkusu var ve bu bazen o kadar doruk noktaya çıkıyor ki ağlama örizleri geçiriyorum hamilelimle ilgili en ufak olumsuz bir yorum dutsam direk sıkışmaya başlıyorum ve nefesim daralıpta sıkıntı yaşsf ve panik atak olursam diye çok korkuyorum ve doğumdan sonrada devam ederse diye de çok korkuyorum öğretmenim akşama kadar ara ara çok hafif sıkıntı yaşarken akşam eve gelirken endişem yoğunlaşıyor doğumuma daha çok var diye ağlıyorum bir an önce doğurmak istiyorum biri karnın şişmiş demesi bile beni daraltıyor karnım şişecek ben nefes alamacağım diye .ne doğumdan korkyorum ne de iyi bir anne olamamaktan tek korkum nefes darlığı çekmek ve bu acayip bir takıntı oldu bende hiçbir yere gitnek istemiyorum kimsede bana gelsin istemiyorum eşim olmadan evde durmak istemiyorum benim gibi bu durumu yaşayan varmı ve bununla nasıl başettiniz ve doğumdan sonra geçiyormu çok zor durumdayım hergün ağlamaktan gına geldi yorumlarınızı bekliyorum biraz uzun bir yazı oldu sabrınız için şimdiden teşekkürler