şu anda hüngür hüngür ağlıyorum

egecan

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Mart 2007
166
1
96
49
Eskişehir
kızlar biliyorsunuz daha önce (2. sayfada var) "boşanmayı düşünüyorum " diye başlık atmıştım.eşimle 2-3 gündür kavgalıyız sebebi (ama asıl sebep tabiiki bu değil) oturduğumuz binın ısı yalıtımı yok,geçen sene buraya taşındık,ondan önceki senede yurtdışındaydık 1 yıllığına eşimin görevi dolyısıyla ben o zaman ücretsiz izindeydim,ülkeye ilk başta ben geldim görevime başladım ve 1 ay kendi annemlerde kaldım.tabii bu arada ev bakıyordum en sonunda bu evi buldum,daha öncedende eski yalıtımı olmayan bir evde kalmıştık ama sorun çıkmamıştı,malesef kışın resmen donduk,merkezi sistem ve ben 2 ayda bir hasta oldum,nazik bir yapım var ama hiç bukadar hasta olduğumu hattırlamıyorum,apartmanın yalıtım yaptarmaya hiç niyeti yok bu yüzden de taşınalım dedim ve tabiiki bu nedir yeni bir sorun,elbette kabul etmedi ve etmediği gibi bağırdı çağırdı.ben anlatmaya çalıştım taşınmak benimde hoşuma gitmiyor ama ortada böyle bir şey var ne yapalım,ama tabi o bu durumu sorun olarak görmüyor,bu bu şekilde baya bir devam etti ve tartışırken konu ailesine geldi (ikimizde sinirliyiz) ben hazır konu açılmışken birdaha onun ailesini görmek istemediğimi zaten onlarında beni görmeye meraklı olmadıklarını söyledim ama tabiiki bunu asla kabul etmedi onlar benim ailem ve sende benimle evli olduğun için buna katlancaksın ve hatta ilerde bulunduğumuz şehre bile gelebileceklerini(tabiiki bu yanımıza anlamında) söyledi ve ben böyle birşeye asla razı olmayacağımı söyledim ve tekrar tekrar daha önceden ailesiyle yaşadığım şeyleri dile getirdim ve bana benim hasta olduğumu işi benim bu hale getirdiğimi söyledi ve zaten o zaman yıkıldım ve en son iyi düşün istersen yarın gider boşanma davasını açarsın ve bunların hepsinden kurtulusun dedi ve odadan çıktı diğer odaya gitti maç izlemeye.
hakikaten çok zor durumdayım,şu anda çok mutsuzum,daha ne kadar katlanabilirim bilmiyorum
herdefasında biz bunları aşarız deyip devam ediyorum,daha önceki kavgalarızda daha çoğunlukta o geliyordu yanıma sırıtarak güya gönlümü almaya ama her defasında malesef kandım,ama şu anda çok kötüyüm,benim en fazla dayanamayacaığm şey artık ailesine katlanmak çünkü çok gücüme gidiyor.kendimi 2 saattir sınıyorum yok mümkün değil artık değil onları görmek seslerini bile duymaya tahamülüm yok.birçok şey için her ne kadar dışarıdan güçlü gözüksemde cesaretim yok sanki,bana bir akıl verin ben ne yapmalıyım?bu arada uzun oldu biraz kusura bakmayın:5:
 
kızlar biliyorsunuz daha önce (2. sayfada var) "boşanmayı düşünüyorum " diye başlık atmıştım.eşimle 2-3 gündür kavgalıyız sebebi (ama asıl sebep tabiiki bu değil) oturduğumuz binın ısı yalıtımı yok,geçen sene buraya taşındık,ondan önceki senede yurtdışındaydık 1 yıllığına eşimin görevi dolyısıyla ben o zaman ücretsiz izindeydim,ülkeye ilk başta ben geldim görevime başladım ve 1 ay kendi annemlerde kaldım.tabii bu arada ev bakıyordum en sonunda bu evi buldum,daha öncedende eski yalıtımı olmayan bir evde kalmıştık ama sorun çıkmamıştı,malesef kışın resmen donduk,merkezi sistem ve ben 2 ayda bir hasta oldum,nazik bir yapım var ama hiç bukadar hasta olduğumu hattırlamıyorum,apartmanın yalıtım yaptarmaya hiç niyeti yok bu yüzden de taşınalım dedim ve tabiiki bu nedir yeni bir sorun,elbette kabul etmedi ve etmediği gibi bağırdı çağırdı.ben anlatmaya çalıştım taşınmak benimde hoşuma gitmiyor ama ortada böyle bir şey var ne yapalım,ama tabi o bu durumu sorun olarak görmüyor,bu bu şekilde baya bir devam etti ve tartışırken konu ailesine geldi (ikimizde sinirliyiz) ben hazır konu açılmışken birdaha onun ailesini görmek istemediğimi zaten onlarında beni görmeye meraklı olmadıklarını söyledim ama tabiiki bunu asla kabul etmedi onlar benim ailem ve sende benimle evli olduğun için buna katlancaksın ve hatta ilerde bulunduğumuz şehre bile gelebileceklerini(tabiiki bu yanımıza anlamında) söyledi ve ben böyle birşeye asla razı olmayacağımı söyledim ve tekrar tekrar daha önceden ailesiyle yaşadığım şeyleri dile getirdim ve bana benim hasta olduğumu işi benim bu hale getirdiğimi söyledi ve zaten o zaman yıkıldım ve en son iyi düşün istersen yarın gider boşanma davasını açarsın ve bunların hepsinden kurtulusun dedi ve odadan çıktı diğer odaya gitti maç izlemeye.
hakikaten çok zor durumdayım,şu anda çok mutsuzum,daha ne kadar katlanabilirim bilmiyorum
herdefasında biz bunları aşarız deyip devam ediyorum,daha önceki kavgalarızda daha çoğunlukta o geliyordu yanıma sırıtarak güya gönlümü almaya ama her defasında malesef kandım,ama şu anda çok kötüyüm,benim en fazla dayanamayacaığm şey artık ailesine katlanmak çünkü çok gücüme gidiyor.kendimi 2 saattir sınıyorum yok mümkün değil artık değil onları görmek seslerini bile duymaya tatiriyorhamülüm yok.birçok şey için her ne kadar dışarıdan güçlü gözüksemde cesaretim yok sanki,bana bir akıl vendini yiyip birin ben ne yapmalıyım?bu arada uzun oldu biraz kusura bakmayın:5:

Üzülmeyin aile kavgalarının çoğu erkek ailesi yüzünden çıkıyor maalesef,kaç yıllık evlisiniz bilemiyorum ama özellikle ilk yıllarda çok oluyor zamanla aşılıyor,ayrıca bir insandan nefret etmek sadece insanın kendine zarar veriyor düşündükçe kendinizi yer bitirirsiniz sadece, karşı tarafın ruhu duymaz,iyimser olmaya çalışın eşinizin ailesinin bir gün yanınızda kalma ihtimaline karşı şimdiden stres yapmayın belkide hiç olmayacak,sonuçta hiç kalmayacak diye düşünen kişilerin bile başına ne gelcek ailesi elden ayaktan düşcek belki kalacak,eşinizede hak vermeye çalışın onunda ailesi size karşı onları koruma içgüdüsüyle davranıyor,ben her zaman kendi ailemi düşünürüm benim ailem çok kötü insanlar olsalardı onları atabilirmiydim diye,erkekler bilsede ailelerinin kötü olduğunu söyleyemiyorlar,Alllah yardım etsin inş...
 
(daha önce yazdığım kouyu buraya kopyaladım) arkadaşlar iyi geceler,ben 14 yıllık evliyim,çocuğum yok.severek evlendik 4 yılda nişanlılık dönemimiz var.
sorun aşırı derecede, sorumsuz bencil olması ve tabiiki ailesi.evde hiçbirşeyle ilgilenmiyor,bir sorun çıktığında kesinlikle ilgilenmiyor hatta ona söylediğimde sorun çıktığından daha fazla canımı sıkıyor.Hasta olduğum zaman(grip gibi) hiçbirşekilde ilgilenmiyor hatta yine mi hasta oldun diyor yüzünü asarak,ama kendisi en ufacık hasta olsun nasıl ilgi bekliyor ki nasıl ilgileniyorum,bu hep böyle sürdü.ben öğretmenim,oda öğretmen.Herzaman "hadi çocuğum yok tek sorumluluğum bu olsun "dedim ve katlandım ama artık dayanamıyorum.
Ailesi deseniz bizi mahfetti.Annesi ayrı,babası ayrı.hiç bir zaman manevi olarak bile faydaları olmadığı halde hep zararları oldu.aynı şehirde değiliz.o kadar vicdansız bir annesi varkı,eğer ben hastalanmış yatakta yatıyorsam ve yemeğe yardımcı olmamışsam evdeki herkesi sofraya çağırıyor ama bana seslenmiyor yani o yemekten hasta halimle beni men ediyor ve yüz surat asık oluyor,sanki ben masusdan hastalanmışım gibi davranıyorum,gerçi sabaha kadar ciğerlerim çıkacak şekilde öksürüyorum ve ateşleniyorum bunları görüp ve duyupta nasıl oralı olmaz anlayamıyorum ve malesef eşim bu durumda da oralı olmuyor,doğal olarak hasta halimle sinirleniyorum ve gidelim diyorum ve o bana"amma mızmızlandın" diyor.ve aha neler neler...
babası deseniz adama para vermekten iflağımız kurudu,battı daha doğrusu batırdı dükkanı,borç üstüne borç.2 sene önce eşim kardeşiyle beraber onu kurtarmak için kredi çektiler ve bana danışmadan,çok kızdım o zaman çünkü ne yaptığı belli değil o paraların nereye gittiği belli değil,ama yine sineye çektim,2 yıldır ödüyoruz krediyi,ve buna rağmen hala kös kös dünyaları ben yarattım şeklinde geziyor etrafta ve çok ata erkil.artık değil onları görmek seslerini bile duymaya tahamülüm yok.
sadece sorun ailesi olsaydı halledilebilirdi ama eşimin böyle olmasına dayanamıyorum artık.
 
Annesi sizi sofraya cagirmadigi icinmi bu kin ofke

normal bir zamanda değil,ayrıca bu 1 kereye mahsus olan birşey değildi.
eltimlerlede görüşmüyorlar buna benzer sebeplerden dolayı üstelik torunu olmasına rağmen eltime bir konuyu konuşurken "banane senin çocuğundan"bile dedi buna be şahidim.
ama eltimin eşi yani kayınım benim eşim gibi değil,o farkında gerçek mutluluğun çekirdek ailede olduğunu,üstelik kayınım kendi ailesinin yaptıklarının bir bir farkında ve ailesine karşı tavır alabiliyor.
neyse söylencek çok şey var,dile kolay 14 yıl.
 
Annesi sizi sofraya cagirmadigi icinmi bu kin ofke

O kadar lafın açıklamanın içinde sadece bu ana fikrimi çıkardınız? Tabi ki sadece bunun için bir insan evliliğini bitirmek istemez. Ama herkesin her yaptığınız da tek tek buraya yazmak için ne zaman yeter ne kelimeler. Ayrıca evet herkesin içinde hasta olduğun halde sofraya çağırılmamak bir insan için ağır bir durum.

İnsanların sıkıntılarını küçümsemeyin lütfen. Anlayamadıysanız yazılanları tekrar tekrar okuyun.
 
Son düzenleme:


O kadar lafın açıklamanın içinde sadece bu ana fikrimi çıkardınız? Tabi ki sadece bunun için bir insan evliliğini bitirmek istemez. Ama herkesin her yaptığınız da tek tek buraya yazmak için ne zaman yeter ne kelimeler. Ayrıca evet herkesin içinde hasta olduğun halde sofraya çağırılmamak bir insan için ağır bir durum.

İnsanların sıkıntılarını küçümsemeyin lütfen. Anlayamadıysanız yazılanları tekrar tekrar okuyun.

Katılıyorum!!
Ama olmaz illaki kaynanayı savunan biri çıkacaktır!!
O olmazsa olur mu?
Bazıları da gercekten abartıyor ama bu durumda ben olsam ben de konu sahıbı gıbı uzulurdum.
Hastalık yani bu başka birşey değil..İnsan hassas olur..Ayrıca ayıptır ya bunu yapmak..
Her neyse..
Konu sahibi arkadaşım..14 yıl sabretmişsin..Eğer bu kadar uyumsuz bir cift olsaydınız hani 14 yıl sürmezdi sanıyorum..
Tabii ki arada istisnalar vardır..30 yıl sonra boşananlar bile var..
Ama ben oturup konuşup haletmenizden yanayım..
Tamam 14 yıl cekmişsiniz ama..
Diğer türlü 14 yılını çöpe atmış olacaksın..
Bilemiyorum..En doğru kararı sen verirsin..Hakkında hayırlısı..
 
Back
X