• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevdiği ile aile arasında kalmak.

Konu sahibi evlenmek istiyor ama. Ben evlenmek zorunda demedim. Eğitim durumları da denk değil, ben lise mezunu bir petshopçuyla evlenmezdim mesela
Çocuklu adam petshopcu adamdan daha kötüdür. Hatta acik ara daha kötüdür. Evlenmeye mecbur değil sonuçta. Disarda bir sürü çocuksuz erkek var.
 
Ben sadece şunu söyleyeyim. Daha evvel çocuğu olmamış birinin bir çocukla aynı evde yaşaması hele hele bütün sorumluluğu da üzerine alması bu süreçte de evliliğini mutlu mesut idare ettirmesi çok zor. Bir de üstüne üstük aile de bu evliliğe karşı.
 
Merhaba arkadaşlar
38 yaşında başından daha önce bir evlilik geçmiş bir kadınım. 4 yıl önce hiç beklemediğim bir anda hayatıma yeni biri girdi. 4 yıldır güzel bir ilişkimiz var herşeyimizi paylaştığımız hep birbirimizin yanında ve destek olduğumuz. Bu güzel ilişkinin sonucunda evlilik teklifi aldım. Hiç düşünmeden evet dedim. Çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Herşey böyle güzelken artık aileme durumu anlatmam gerekiyordu. ( burada ailemden sakladım ilişkim olduğunu bu konularda ailem çok katı. Sürekli sen artık dulsun dikkat etmen gerekiyor diyen kişiler artık ailemden farklı şehirde yaşıyorum) Ailem öğrendiği anda kıyamet koptu. Aşırı sinirlendiler olmaz biz onay vermiyoruz. Ya o ya biz tercihini sen yap dediler.
Ailemin neden istemediğine gelirsek bana sundukları olumsuzluklar
Ben yüksek lisansını yapmış bir öğretmenim 16 yıldır görev yapıyorum. O ise lise mezunu bir petshopçuymuş. Doğru dürüst bir işi yokmuş bunca yıl bunun için mi emek vermişim.
Ayrıca onun 2 çocuğu var birinin velayeti annede biri babada. 10 yaşındaki çocuğuyla beraber yaşıyor. Asla olmazmış benim çocuğum olmadığı için olmazmış. Zormuş bir çocuğun sorumluluğunu alamazmışım. Hayatımı karartıyormuşum. Bana denk değilmiş. Bunlar ana olumsuzluklar daha çok şey söylediler. Ama benim onu sevip sevmediğimi ya da onun benim sevmediğini değer verip vermediğini asla sormadılar. Onu istiyorsan bizi silersin dediler.
O adamı çok seviyorum ve hep yanımdaydı iyi günümde kötü günümde hastayken dertliyken. Benim için her şeyi göze alabilen biri. Şimdi ondan vazgeçemem çünkü yeniden birine güvenebilmeyi öğrendim. Diğer taraftan ailem aileden geçilir mi onlar günlerdir bana bağırıp çağırıp ağlatsalarda. Birde babam kalp hastası. Arkadaşlarım kardeşim herkes benim yanımda aileme çok kızıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Evlilik cok farklı bir durum sevgiliyken ki durumdan farkli oluyor ilk evliligimi ailemin istemediği hatta annemin nefret ettiği biriyle yapip bir sene gecmeden ayrildim o yüzden aile sözü der susarım
 
Merhaba arkadaşlar
38 yaşında başından daha önce bir evlilik geçmiş bir kadınım. 4 yıl önce hiç beklemediğim bir anda hayatıma yeni biri girdi. 4 yıldır güzel bir ilişkimiz var herşeyimizi paylaştığımız hep birbirimizin yanında ve destek olduğumuz. Bu güzel ilişkinin sonucunda evlilik teklifi aldım. Hiç düşünmeden evet dedim. Çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Herşey böyle güzelken artık aileme durumu anlatmam gerekiyordu. ( burada ailemden sakladım ilişkim olduğunu bu konularda ailem çok katı. Sürekli sen artık dulsun dikkat etmen gerekiyor diyen kişiler artık ailemden farklı şehirde yaşıyorum) Ailem öğrendiği anda kıyamet koptu. Aşırı sinirlendiler olmaz biz onay vermiyoruz. Ya o ya biz tercihini sen yap dediler.
Ailemin neden istemediğine gelirsek bana sundukları olumsuzluklar
Ben yüksek lisansını yapmış bir öğretmenim 16 yıldır görev yapıyorum. O ise lise mezunu bir petshopçuymuş. Doğru dürüst bir işi yokmuş bunca yıl bunun için mi emek vermişim.
Ayrıca onun 2 çocuğu var birinin velayeti annede biri babada. 10 yaşındaki çocuğuyla beraber yaşıyor. Asla olmazmış benim çocuğum olmadığı için olmazmış. Zormuş bir çocuğun sorumluluğunu alamazmışım. Hayatımı karartıyormuşum. Bana denk değilmiş. Bunlar ana olumsuzluklar daha çok şey söylediler. Ama benim onu sevip sevmediğimi ya da onun benim sevmediğini değer verip vermediğini asla sormadılar. Onu istiyorsan bizi silersin dediler.
O adamı çok seviyorum ve hep yanımdaydı iyi günümde kötü günümde hastayken dertliyken. Benim için her şeyi göze alabilen biri. Şimdi ondan vazgeçemem çünkü yeniden birine güvenebilmeyi öğrendim. Diğer taraftan ailem aileden geçilir mi onlar günlerdir bana bağırıp çağırıp ağlatsalarda. Birde babam kalp hastası. Arkadaşlarım kardeşim herkes benim yanımda aileme çok kızıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Adamı da aileni de seni de tanımıyorum ama ailene hak veriyorum.
Sonra daha çok ağlayacağına şimdi ağla bitsin gitsin.
Şimdi cicim zamanları , her şey çok güzel geliyor göze. Ama gerçekler karşına tek tek geldiğinde öyle olmayacak.
 
Ne yapmalıyım bilmiyorum siz olsanız ne yapardınız.
aileni dinle özellikle de anneni.. yaşamadan gör lütfen.. onlar ön görülüler ve dedikleri mutlak çıkıyor.. kendini ziyan etme değmiyor inan abana. hayatına bak.. atalar ne demişlerse hep doğru demişler.. davul bile dengi dengine.. yaşadım ben de maalesef ://
 
Petshop konusu boş bahane onu geçelim. Ama çocuğu olması büyük sorun. Zaten ayrı şehirlerdesiniz bence bir süre birlikte yaşamaya bakın, 6 ay sonra karar verirsiniz. Ben yeğenlerimi çok severim canımı veririm ama 1 hafta 24 saat bakamam mecbur değilsem ki onlar benim Kanım canım. Çocuk kolay değil her bakımdan. Mutlaka aynı evde yaşayın, o zaman herşey belli olacak
 
10 yas erkek cocugu olan anne olarak diyorum ki zor tam ergenligin baslari karsi gelmeler bir seyi belki 20 defa soyleyip yaptirmalar basladi dayanamayip kizdigim zaman ne esim ne baskasi nede cocugum gonul koymuyor ama sizin durum oyle olmayacak
 
petshopun sahibi mi calisani mi?
arabasi evi var mi?
kac calisani var?
su yuzden soruyorum masallah sen ülkenin en cok tatili olan isini yapıyorsun, isten de erken geliyorsun. bu adam ise esnaf. haftasonu dahil dukkani hep acik durmak zorunda. Saatlerinin yoğunluğu nedeniyle eve gec gelececinden evin ve cocugun tum sorumluluğu sana kitlenir. eve gelir yemek yapar temizlik yapar cocuguna gozkulak olursun adam yorgun argin gelir yer icer tv izler yatar. ama yanında guvendigi bir calisani varsa ona emanet ediyorsa dukkani tamam, sorun yok.
gelirini de sundan soruyorum adam zaten senden cok calisacak her halukarda, evdeki tüm isler sorumluluklar da haliyle sana kitlenecek. bir de sen adamın iki kati para kazanirsan o zaman iste sacma bir hal alir. evliligin dengesi kacar, ask evliliği gibi değil de adam icin "oo masallah, saglam yere kapak atmis" bir durum olur.
eger adam senden cok kazanıyorsa, arabasi evi varsa, yaninda calisani da varsa ailene sey diyebilirsin "ilahi anne yaa memurlukta asil ne uzuyorum ne kisaliyorum, adam yeri geliyor benim iki uc katimi kazanıyor. evi var arabasi var, benim parama da dokunmaz. ne var memurla evlensem kirada olsam daha mi iyi"
buyuk ihtimal ailen elalem elestirir diye bu kadar karsidir. sen böyle soylersen - adamı durumu iyi bilirlerse daha iyi hissedebilirler.
cocuk konusu da cok sıkıntılı. koca cocukla nasil yapacaksin? yeni evlisiniz salonda koltukta kucak kucağa bile oturamayacaksiniz. cocuk da kucuk degil ki ergen. pespese banyoya girseniz çıksanız ne yaptiginizi anlayacak yasta bir ergenle nasil rahat yasayacaksiniz cicim aylarinizi?
ha ben ne yapardim? eminsem kesin evlenirdim:) ailem zaten uzakta yasayan yilda iki gördüğüm insanlarsa neden gonlumden gecen kisiyle yuvami kurmayayim ki? velev ki ayrildin daha da gönlüne gore kimse bulamadin yalniz yaslandin. o zaman ailen "ah vah yazik oldu kizimiza. keske o kopekçi adama karşı çıkmasaydik, bir ailesi olurdu" diye ah vah etmeyecek mi?
cok bilindik bir hikaye. benim cevremde cocugunu sevdigiyle evlendirmeyen ve sonra cocugun daha iyisini bulamadigi herkes yaslaninca "yazik ettik kizimiza, biz ölünce yalniz kalacak" triplerine girdi.
yani ailenin sözü cok da muhim değil bence. ben takilmazdim:) ama sen iyi düşün. evlilik sevgililik gibi degil. bugun bulusup kafe kafe geziyorsunuz yarın her aksam yemegini sen yapacaksin. hayat boyle laylaylom olmayacak
 
Konu sahibi 38 yaşındaysa adam 40larında diye tahmin ediyorum. O yaşta bir adamın çocuğunun olması baya olası bir şey değil mi? Yani konu sahibi şimdi çocuğu var diye bu adamdan ayrılırsa karşısına yine çocuklu adamlar çıkacak
he valla
benim bir akrabam ellilerine yaklasmisken nihayet evlilik karari aldi, herkes karsi cikti. yer gok inledi, ayirmaya calistilar.
sebep de adamin çocuklari var😂
e o yasta adamin cocugu olmasa tuhaf.
konu sahibi de neredeyse kirk olacak, [
ona hitap eden grup da kirka yakin -kirki gecmis insanlar. bunlarin cocuksuzunu nasil bulacak? bu ülkede cogu insan yasi kırka gelmeden cocuk defterini kapatir yani. bundan ayrilsa birkac sene sonra bulacagi adamin da elbet cocugu olacak - hatta belki daha kucuk olacak daha cok bakim gerektirecek
sanki yirmilerinin basinda da herkes karsi çıkmış
 
kadınlar sanıyor ki erkekler evlenince de hep aynı olacak. erkek o resmi nikahı kıydı mı çoğu zaman değişiyor. bunu da ancak evlenince görüyorsun. sen muhtemelen kimseyi dinlemeyip evleneceksin. başkasının çocuğuna bakamayacak, zorlanacaksın. sürekli tartışacaksınız. ama ne demişler; kendi düşen ağlamaz. o zaman ağlamazsın umarım..
 
Bazı arkadaşlar haklı olarak o yaşta adamın çocuğu illaki olur. Karşısına çocuksuz adam çıkmaz demişler. Haklılar da ama evlenmek de şart değil ya. Ben 2 erkek çocuğu olan adamla evlenmektense evlenmemeyi tercih ediyorum
Çocuğu olmayan bi insan neden çocuklu hayatin ne olduğunu anlamayabilir
Ama an geliyor kendi çocuğumuza tahammül bitiyor.
Elin çocuğu. az öte git desen üvey anne olursun.
 
Ben de dengim olmayan biriyle resmen aşk sarhoşluğu ile evlendim ve evlendiğimiz an kendi kendine bir eziklik duygusuna girdi, netice şuan boşanıyoruz.
Bana da ailem, en yakın arkadaşlarım demişti olmaz bu iş diye ama dinlememiştim. Her kavgada sen okudun da ne oldu cümlesini duyduğumda şok geçirirdim çünkü sevgiliyken önümde güller seriliyordu.
Bence erkekler kendilerinden eğitimli kadınları kaldıramıyor, erkek egosu mu nedir baskın olmak istiyorlar ama karşılarında eğitimli kariyerli bir kadın olunca hep bir aşağılık kompleksi oluyor.
Sizin durumda aynı evde bir de çocuk ve onun sorumlulukları olacak ben olsam cesaret edemezdim sanırım.
 
Ben de dengim olmayan biriyle resmen aşk sarhoşluğu ile evlendim ve evlendiğimiz an kendi kendine bir eziklik duygusuna girdi, netice şuan boşanıyoruz.
Bana da ailem, en yakın arkadaşlarım demişti olmaz bu iş diye ama dinlememiştim. Her kavgada sen okudun da ne oldu cümlesini duyduğumda şok geçirirdim çünkü sevgiliyken önümde güller seriliyordu.
Bence erkekler kendilerinden eğitimli kadınları kaldıramıyor, erkek egosu mu nedir baskın olmak istiyorlar ama karşılarında eğitimli kariyerli bir kadın olunca hep bir aşağılık kompleksi oluyor.
Sizin durumda aynı evde bir de çocuk ve onun sorumlulukları olacak ben olsam cesaret edemezdim sanırım.
Kesinlikle bu evlilik de böyle olacak. ezik erkek psikolojisi. okudun da ne oldu, çalışıyorsun da ne oluyor falan filan.

insan biraz konforunu düşünmeli. huzuruna yatırım yapmalı. ama bu arkadaş gelecek yıllarının ne kadar debdebeli geçeceğinden bihaber. yarın bir gün kendi de çocuk sahibi olunca işler daha da kötü olacak. sizde en azından çocuk yokmuş. bu konuda bir de aynı evde yaşayacak kocaman bir çocuk söz konusu. bu çocuğun anası değil bir şeyi değil. ne yapsa göze batacak. çocuğa öte git dese suç olacak ama farkında değil.

adam tabii bırakmaz. evine hizmetçi, çocuğuna bakıcı ve evin giderlerine gül gibii ortak bulmuş. valla her boşanmış erkeğin hayali bu arkadaş. hap gibi kaparlar.
 
Sağolun arkadaşlar herkes fikirleri güzelce ifade etmiş. Açıkcası ben pek evlenmeyi düşünen biri değildim. Kendim ayaklarımın üzerinde durup kendimce yaşıyordum. Eski evlilik nedeniyle pek de güvenim kalmamıştı. Ama o hayatıma girince herşey değişmişti. Birine güvenmenin ne kadar güzel olduğunu öğrendim. Birinin beni bu kadar çok sevmesi değer vermesi çok güzeldi. Herşeyin aşk meşk olmadığının evliliğin ne kadar zor olduğunu acı bir tecrübe ile öğrendim. 4 yıllık birlikteliğimiz de neredeyse her günümüz beraber geçti. Oğlunu tanıyorum aslında onunla zaman zaman gezdik oturduk sohbet ettik. Çocuk beni bir abla bir öğretmen olarak çok seviyor özel günleri kutlayan bir çocuk. Asla beni unutmaz. Ama tabiki aynı evde yaşamak çok farklı bir şey. Ailemi kırmak üzmek istemiyorum ama benim bu kadar çok seven o adamı da üzmek istemiyorum. 4 sene boyunca bu adam gerçekten benim için çok mücadele etti. Ailemle 1 buçuk saatlik mesafeli şehirlerde oturuyoruz. 6 sene boyunca en fazla 10 kez ziyaret etmişlerdir. Kaza yaptım çok hasta oldum onlar hiç yanıma gelmediler nasıl olsa halleder diye ama bu adam hep yanımdaydı. Aşkta insanın karşısına her zaman çıkmıyor. Ama ailem onları üzmekten istemiyorum. Resmen bir çıkmazın içinde kaldım.
 
Back
X