Şu anki aklınız olsa çocuk ister miydiniz?

ben de evliliğimim birinci yılı bitince hamile kaldım. ama denerken neyse ya zaten hemen olmaz diyerek korunmayı bırakmıştım. şansıma ilk denemede oldu. o an çok pişman olmuştum işte. terapiye de gidiyordum. terapist “bu işin doğru zamanı hiç gelmeyecek” dedi. gerçekten de öyle. hep söylüyorum oturup mantıklı düşününce hiç akıl işi değil.

inanılmaz zor. ben de rahatıma çok düşkündüm. hala bazen “ne yaptım ben” diyorum. bu bebeğin olduğu için pişmanlık değil. insanız, isyan ettiğimiz zamanlar oluyor. yorulduğumuz, bıktığımız, eski hayatımızı özlediğimiz anlar elbet olacaktır. ama şu anda bebeğim olmadan bir hayat düşünemiyorum. kaygı bozukluğu ve okb teşhisi olan bir insanım. benim gibi biri için çarpı 1000 daha zor geçiyor süreç.
evliliğim bok gibi bir hale geldi ilk sene, kocamı alıp camdan atasım geliyor hala zaman zaman. ama zamanla oturuyor bir şekilde sistem. tek pişmanlığım ücretsiz izne ayrılacağım kesindi ve keşke ekonomik olarak daha fazla birikim yapsaydık da çocukla daha fazla zaman geçirebilseydim. 14-15 aylıkken bırakıp işe dönmek zorunda kaldım.
ekonomik olarak rahata ermeden yapmayın. yazdıysanız da gözden kaçırmış olabilirim, yaşınız gençse biraz daha bekleyin. evliliğinizden eminseniz sallanır ama yıkılmaz diyorsanız doğru zaman için başka kriter yok.
 
Bende rahatına düşkünlerdenim evliliğimi beni veya eşimi çocuk çokta değiştirmedi ee öncesiyle bir tutulamaz zaten yeni sorumluluklar yükleniyor sonuçta birşeyleri çok daha detaylı düşünmeye başlıyor insan.
bir kızım var 27 aylık çok şükür her baktığımda içim gidiyor nasıl doğurdum ben diyip opmelere doyamadığım🫠🥰😍😁eşim uzakta olmadığı sürece çocukla ilgili her konuda yardımcı olur benden öyle yemek ev işleri beklentisi de yoktur hiç olursa olur olmazsa olmaz der.
İkinci çocuğuda kızım yaşını doldurduğundan beri istiyorum inşallah nasip olur. 2 çocuk ideal diye düşünüyorum.

Saçma gelecek çoğuna ama keşke daha genç anne olsaydm diyorum durup durup yıllar sonra kızım şu yaşta ben bu yaşta olcam kızımın yanında yaşlı kalcam diye üzülüyorum da. Gence yaşta anne olanlar ne şanslı diyorum tabi artı eksi yönleri var ben ilerisi için bu şekilde düşünüyorum.
 
Son düzenleme:
banulk .!.:
Arkadaşlar merhaba. Biz eşimle bir yıldır evliyiz. Ve artık eşim çocuk istiyor. O çok hevesli bu konuda. Aslında ben de istiyorum ancak sorumluluk konusunda gözüm korkuyor. Etrafa bakınca çocuğu olanların sanki hayatları bitmiş gibi görüyorum. Yanlış anlamayın elbet kimsenin hayatı bitmiyor ama kendilerini unutuyorlar. Eşleriyle eskisi gibi olmuyorlar falan. Ben eşimle şu an çok güzel anlaşıyorum. Birbirimizle çok güzel ilgileniyoruz şu an ama çocuktan sonra öyle olmazsa diye korkuyorum :( bir de ben tek çocuk istemiyorum. Birkaç tane çocuk istiyorum açıkçası. E öyle olunca da gözüm daha çok korkuyor iki-üç çocuğum olursa tamamen kendimi evliliğimi unutup sadece çocuklara odaklanmak zorunda kalırsam diye korkuyorum :( bir de ben rahata çok düşkün biriyim. Aile evinde de öyleydim evlendim yine öyleyim. Keyfimden ödün vermem gündüzleri biraz iş görsem hemen kendimi ödüllendiririm film açarım bir şeyler yerim falan. Bu kadar rahatına düşkün biri için çok zor olur mu? Lütfen benim gibi olup deneyimleyenler bana akıl versin. Siz neler yaşadınız pişman oldunuz mu?
Genişletmek için tıkla...
Bu çocuk olayı cidden çok abartılıyor burada . Evet zorlanıyorsun ama gelip geçiyor yani.En tatlı zamanları da en zor zamanları zaten .Sevgisi insanın yorgunluğunu alıyor .Özellikle 3 yaştan sonrası gerçekten çok rahatlıyor insan.Şimdi de bebekliklerini özlüyoruz biz çocukların.
 
Çocuğu olan anne evet kendinden geçiyor, farklı bir döngüye giriyor. Hayatım bir daha asla eskisi gibi olmayacak. Ama ben farklı deneyimleri severim. Tatmadan yaşlanmak istemezdim. Bu arada ömür boyu temel bakımları üstlenmiyorsun elbette. Küçüklüğünde verdiğin emeklere göre şekilleniyor çocuk, büyüdükçe yükü azalıyor. 24-25te evlenseydim üçüncüyü yapardım sanırım. Allah isteyen herkese nasip etsin.
 
Hep istedim, hep isterdim...İyi ki olmuş kızlarım..Evliliğin en güzel yanı bence çocuk..Bu da herkese göre değişken bir durum tabi...
 
banulk .!.:
Arkadaşlar merhaba. Biz eşimle bir yıldır evliyiz. Ve artık eşim çocuk istiyor. O çok hevesli bu konuda. Aslında ben de istiyorum ancak sorumluluk konusunda gözüm korkuyor. Etrafa bakınca çocuğu olanların sanki hayatları bitmiş gibi görüyorum. Yanlış anlamayın elbet kimsenin hayatı bitmiyor ama kendilerini unutuyorlar. Eşleriyle eskisi gibi olmuyorlar falan. Ben eşimle şu an çok güzel anlaşıyorum. Birbirimizle çok güzel ilgileniyoruz şu an ama çocuktan sonra öyle olmazsa diye korkuyorum :( bir de ben tek çocuk istemiyorum. Birkaç tane çocuk istiyorum açıkçası. E öyle olunca da gözüm daha çok korkuyor iki-üç çocuğum olursa tamamen kendimi evliliğimi unutup sadece çocuklara odaklanmak zorunda kalırsam diye korkuyorum :( bir de ben rahata çok düşkün biriyim. Aile evinde de öyleydim evlendim yine öyleyim. Keyfimden ödün vermem gündüzleri biraz iş görsem hemen kendimi ödüllendiririm film açarım bir şeyler yerim falan. Bu kadar rahatına düşkün biri için çok zor olur mu? Lütfen benim gibi olup deneyimleyenler bana akıl versin. Siz neler yaşadınız pişman oldunuz mu?
Genişletmek için tıkla...

Bireyselliğine düşkün keyifçi insanlar için zor. Çocuklu hayat bambaşka bir şey. Yanlış anlayacak bir şey yok hayat artık benim hayatım değil de çocuğumun hayatını yaşıyorum gibi hissediyorum çoğu zaman. Yalnızlığımı da özlüyorum ama sevgisi o kadar ağır basıyor ki bu hayattan keyif alıyorum 🫠
 
Şuan ki aklım olsaydı tabiki yine cocuk yapardım. Cocuk iki sevginin birleşiminden olan bir aşk benim gözümde. Hayattaki stres toplarım evet zor cok zor ama hayatta hiç birseyin kolayı yok isteyen yapsın istemeyen de yapmasın Saygı duyuyorum. Allah merhametli vicdanlı annelerden bebislerin doğması tek duam ana var anacik var
 
banulk .!.:
Arkadaşlar merhaba. Biz eşimle bir yıldır evliyiz. Ve artık eşim çocuk istiyor. O çok hevesli bu konuda. Aslında ben de istiyorum ancak sorumluluk konusunda gözüm korkuyor. Etrafa bakınca çocuğu olanların sanki hayatları bitmiş gibi görüyorum. Yanlış anlamayın elbet kimsenin hayatı bitmiyor ama kendilerini unutuyorlar. Eşleriyle eskisi gibi olmuyorlar falan. Ben eşimle şu an çok güzel anlaşıyorum. Birbirimizle çok güzel ilgileniyoruz şu an ama çocuktan sonra öyle olmazsa diye korkuyorum :( bir de ben tek çocuk istemiyorum. Birkaç tane çocuk istiyorum açıkçası. E öyle olunca da gözüm daha çok korkuyor iki-üç çocuğum olursa tamamen kendimi evliliğimi unutup sadece çocuklara odaklanmak zorunda kalırsam diye korkuyorum :( bir de ben rahata çok düşkün biriyim. Aile evinde de öyleydim evlendim yine öyleyim. Keyfimden ödün vermem gündüzleri biraz iş görsem hemen kendimi ödüllendiririm film açarım bir şeyler yerim falan. Bu kadar rahatına düşkün biri için çok zor olur mu? Lütfen benim gibi olup deneyimleyenler bana akıl versin. Siz neler yaşadınız pişman oldunuz mu?
Genişletmek için tıkla...
Siz bu kafa yapısıyla zaten cocuk yapmayın.
 
Çocuktan çocuğada değişiyor.
Kimi çocuk oluyor sakin,uyumlu kimi çocuk evlere şenlik,inaylarıyla anne babanın ömründen ömür götürüyor.
Bebek her türlü seviliyor,ek gıda döneminde yrme problemi olan bir bebek olunca yine stres zahmetler geliyor.
bemim iki kızım var ,ilki büyüyene kadar çok zorladı beni,koliği,yeme problemi,kabızlık problemi,inatçı sendromları .diğeri ise tam tersi her şeyiyle yormayan bir çocuk oldu.
Ama yinede keşke yapmasaydım demem asla.
ikiside benim canım ciğerim.
Şu hayatta vazgeçemeyeceğim gerçeklerim.
Onlarsız bir hayat düşünemez oluyorsunuz bi süre sonra
 
Rprnn .!.:
Bende rahatına düşkünlerdenim evliliğimi beni veya eşimi çocuk çokta değiştirmedi ee öncesiyle bir tutulamaz zaten yeni sorumluluklar yükleniyor sonuçta birşeyleri çok daha detaylı düşünmeye başlıyor insan.
bir kızım var 27 aylık çok şükür her baktığımda içim gidiyor nasıl doğurdum ben diyip opmelere doyamadığım🫠🥰😍😁eşim uzakta olmadığı sürece çocukla ilgili her konuda yardımcı olur benden öyle yemek ev işleri beklentisi de yoktur hiç olursa olur olmazsa olmaz der.
İkinci çocuğuda kızım yaşını doldurduğundan beri istiyorum inşallah nasip olur. 2 çocuk ideal diye düşünüyorum.

Saçma gelecek çoğuna ama keşke daha genç anne olsaydm diyorum durup durup yıllar sonra kızım şu yaşta ben bu yaşta olcam kızımın yanında yaşlı kalcam diye üzülüyorum da. Gence yaşta anne olanlar ne şanslı diyorum tabi artı eksi yönleri var ben ilerisi için bu şekilde düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ben de genc yasta anne oldum bana göre.(25) cevremde herkes daha geç anne oldu. Genc anne olmak istiyordum ama bu sorumluluğu daha geç almak isterdim. Yakınlarımdan,cocugu olmayanlar vardı. Evliliğinden birkaç ay sonra sonra oluruna bıraktım ve hemen oldu.
Esim de cok destektir her zaman.
Ama bana da büyük sorumluluk geliyor cocuk bakmak.
Yani bir plana da oturamıyorsun olur olmaz belli değil.
Yani cocuklari çok seviyorum ama tamamen karar alarak yapmadım. İlkini dediğim gibi olur olmaz niyetiyle. İkincisi de 4 yıl sonra, aradaki zaman geçiyor diye mantık olarak karar verdim

süreç kolay değil, o yuzden ben de oluruna bıraktım Yani.

Simdi mesela 3. Çocuğum da olsun isterim. Ama o sorumlulugu bir daha almak istemiyorum.

Yine de hem maddi ,hem manevi hazırlıklı olmak lazim.
 
banulk .!.:
Arkadaşlar merhaba. Biz eşimle bir yıldır evliyiz. Ve artık eşim çocuk istiyor. O çok hevesli bu konuda. Aslında ben de istiyorum ancak sorumluluk konusunda gözüm korkuyor. Etrafa bakınca çocuğu olanların sanki hayatları bitmiş gibi görüyorum. Yanlış anlamayın elbet kimsenin hayatı bitmiyor ama kendilerini unutuyorlar. Eşleriyle eskisi gibi olmuyorlar falan. Ben eşimle şu an çok güzel anlaşıyorum. Birbirimizle çok güzel ilgileniyoruz şu an ama çocuktan sonra öyle olmazsa diye korkuyorum :( bir de ben tek çocuk istemiyorum. Birkaç tane çocuk istiyorum açıkçası. E öyle olunca da gözüm daha çok korkuyor iki-üç çocuğum olursa tamamen kendimi evliliğimi unutup sadece çocuklara odaklanmak zorunda kalırsam diye korkuyorum :( bir de ben rahata çok düşkün biriyim. Aile evinde de öyleydim evlendim yine öyleyim. Keyfimden ödün vermem gündüzleri biraz iş görsem hemen kendimi ödüllendiririm film açarım bir şeyler yerim falan. Bu kadar rahatına düşkün biri için çok zor olur mu? Lütfen benim gibi olup deneyimleyenler bana akıl versin. Siz neler yaşadınız pişman oldunuz mu?
Genişletmek için tıkla...
Bu farkındalıkla siz çocuk yapmayın. Zor bir çocuk olmasa da siz zorlanırsınız. Çocuk büyük bir sorumluluk ve sabır işidir.

Etrafına sabrı, merhameti olmayan çocuğa katlanamaz.
 
cocuk sorumluluğu sadece bebeklikte bakmak olsaydı keske.. o zaman 10 tane isterdim en az ..
esas bu devirde onlari layigiyla yetiştirebilmek, güvende tutabilmek , ergenlik özgürlük zamanları geldiginde rahat rahat istediği yerleree gönderebilmek dahi bile bi mesele..ansizin, sokak ortasında sadece birinin omzuna çarptı diye bile öldürülebiliyor yavrular neticede...
eski zamanda insanlar ne kadar rahatmış, hic boyle kaygılar gütmemişler.. çocuklar da buyumus gitmiş.. bizler rahat değiliz..
ALLAH tum anne babaların yardimcisi olsun , anne baba olacak olanlara da hayirlisini nasip etsin..
 
35 yaşında evlendim, 38 yaşında anne oldum. Kızım 2 yaşında şu an. Ben de rahatına düşkün biri olarak geö evlendim ve çocuk hayatım boyunca istememiştim. Eşim çocuk çok istediği için denemrye karar verdik ve dünyam değişti. Hem de öyle böyle değişmedi. Çok uykusuz kaldığım oldu, hem çalışma hem bebek çok zorlandım. Zorluklar geçmiyor, sadece şekil değiştiriyor. Büyüdükçe, iletişimimiz arttıkça her şey daha keyifli hale geldi. Ama yorgunum. Yorgunluğumun nedeni ne uykusuzluk ne sabahın 5inde oyun oynamak zorunda kalmak ne de kendime vakit ayıramamak. 24 saat boyunca kendinden başka bir canlıyı, canından çok sevmek, devamlı endişelenmek çok yorucu.
Sorunuzun cevabına gelince de, isterdim, hatta daha erken doğururdum belki. Ama o zaman kızım değil başka bir bebek benim kızım olacaktı belki diye düşünüp yine endişeleniyorum mesela 🤣
 
2 kızım var. Ne kadar zorlansam da hiç pişman değilim. Ilk yıllar çok çok zor yalan yok. 3 yaştan sonra rahatlıyorsun. İkinci çocuk fikrine karar verirken çok zorlanmıştım ben. Ilk kızım çok zor bir bebekti. Asla ikinciyi yapmam diyordum. Şu an ikincisi 20 aylık. Demem o ki insan o zor günleri de unutuyor. İlerde kizlarimla gezip tozacagim günlerin hayalini kuruyorum şimdiden:)
 
Tabi ki isterdim.
Evet zorlandığım zamanlar oldu, oluyor ve olacak ama tercihine bağlı bir çocuksuz hayatı düşünmek bile çok eksik geliyor bana.

Sizin içinde evliliğiniz yeni sayılır. İçinizde acabalar da var, biraz daha bekleyebilirsiniz.
Bununla beraber elbette ki çocuklu hayatla çocuksuz hayat farklı. Eşle ilişkin de değişiyor, ilk zamanlar yeni hayata adapte olurken zorlanırken, birbirine de sarıyorsun ama ondan sonrasında baska güzel bir boyuta geçiyorsun. Bizde öyle oldu en azından.
 
Fistiklicikileta .!.:
Ben de genc yasta anne oldum bana göre.(25) cevremde herkes daha geç anne oldu. Genc anne olmak istiyordum ama bu sorumluluğu daha geç almak isterdim. Yakınlarımdan,cocugu olmayanlar vardı. Evliliğinden birkaç ay sonra sonra oluruna bıraktım ve hemen oldu.
Esim de cok destektir her zaman.
Ama bana da büyük sorumluluk geliyor cocuk bakmak.
Yani bir plana da oturamıyorsun olur olmaz belli değil.
Yani cocuklari çok seviyorum ama tamamen karar alarak yapmadım. İlkini dediğim gibi olur olmaz niyetiyle. İkincisi de 4 yıl sonra, aradaki zaman geçiyor diye mantık olarak karar verdim

süreç kolay değil, o yuzden ben de oluruna bıraktım Yani.

Simdi mesela 3. Çocuğum da olsun isterim. Ama o sorumlulugu bir daha almak istemiyorum.

Yine de hem maddi ,hem manevi hazırlıklı olmak lazim.
Genişletmek için tıkla...
Siz çocuk seviyorsunuz ben normalde çocuk sevmem bile ya hshsj Rabb'im bağışlasın size yavrularınizi🙏
Herşey nasip aslında böyle böyle diyoruz ama bende 4 yıl infertilite ile uğraştım daha erken istedim de anne olamadım zaten 27 yaşında doğurdum haa yine genç yine erken ama 20 yıl sonra kızım 22 ben 49 olcam arada uçurum var sanki bilmiyorum o an üzülüyorum gibi.
Dediğim gibi artı eksi yönleri var her yaşta var aslında ne zaman hazır hissetsen o zaman anne ol diolar ama o da çok saçma ben ne yaşayacağimi bilmiyorum ki hazir hissedeyim bide maddi yönü var onun bile garantisi olmuyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Evlilik ve çocuk fikrine karşı uzaklık
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
2K
Welldone0
Welldone0
1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
3K
Vaalbara
Vaalbara
mlzdmr
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
mlzdmr
mlzdmr
M
Hesap ödeme…
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
4K
cinecin
cinecin
Zaren
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
2K
courtlawer
C
Back
X