Gergin ve mutsuzum, zırıl zırıl ağladım geceden beri 
Sebebi ise akşam annemin bana sarfettiği sözler. Aslında o kadar ağır ki ama annem bunları normal görüyor ve psikolojimi kötü etkiliyor.
Bir önceki konumda da yazmıştım kızlar malum çalışmıyorum. Akşam annem açtı ağzını yumdu gözünü;
- Ben üni.bitince hemen işe başlamıştım Konya'da , işi de kendim buldum ne çevremden ne de ailemden bu konuda yardım eden olmamıştır fakat ordan 2 yıla yakın
çalışma sonrası ayrıldım ( sebebi maaş ev kiramla aynıydı ve yetişemiyordum, baba destek veriyordu, bir de patron eleman çıkartıyordu, ilk elenenlerden oldum, anneme göre
ben bir oğlanın ardından gitmişim de onun yüzünden ayrılmışım. Flörtüm olmuştu ama ben işten ayrılmadan önce ayrılmıştık. Bu çok zoruma gidiyor, çok ağır bir cümle. Saplantılı kafasında bunu kurmuş ve değiştiremiyorum inandıramıyorum.)
- Özel banka kazandım ve ordan da bi süre sonra ayrıldım mobbing yüzünden , yaşadığım sıkıntılara birebir şahit olmuştur ama herkes iş bulamıyormuş, ben beğenmiyormuşum, adapte olamıyormuşum, zora gelmiyormuşum.
- 3 kız kardeşiz, ve en çok kardeşlerim arasında bana masraf yapmış ( ablam 14 yıllık evli, 14 yıldır nerdeyse tüm masrafı bizdedir hala da öle, kız kardeşim ise üni.biter bitmez üni.de tanıştığı biriyle evlendi,devlet memuru oldu, ailemize maddi anlamda hiç yardımı olmadı. Ben ise tüm kazandığım parayı aileme harcadım, düğün ve çeyiz param bile kendi paramdı, şimdi boşanıyorum, boşanma paramıda borç buldum ama nafaka bağlandı , biriktirip onu da ödüyorum, ama en çok masrafı bana yapmış, neden bankadan ayrılmışım, elalem niye çalışmıyor diyormuş.
Bankada çalışırken babam çok gururlanıyormuş, işten ayrılınca herkesin hayallerini suya düşürmüşüm, üni.okuttuğuna pişmanmış, madem o kdr okudum niye çalışmıyormuşum, niye boşuna masraf yapmışım, baba da bu yüzden sinesine küsüyormuş, ben onları üzdüğüm için bende evladımda bulaymışım
Nİye iş bulup çalışmıyormuşum, koltuklarımız eskiymiş değiştirmek istiyormuş, eve badana boya yaptırmak istiyormuş, paramız yokmuş yetişemiyormuşuz, neden odam da tv izliyormuşum, elektrik harcıyormuşum, neden gece 10 da uyumuyormuşum, ve bunlar uzayıp gidiyor.
Akşam abla ve oğlu bizde yattı, yemek ve temizliğe yardım etti, anne ve baba eline sağlık kızımlar ,pofpoflar, ben hergün bunları yapıyorum tek bişey yok.
Şimdi işten özellikle sağlığımdan ve mobbingden dolayı ayrıldığım için tüm suçlu benmiyim.
Yine ağlıyorum
Sebebi ise akşam annemin bana sarfettiği sözler. Aslında o kadar ağır ki ama annem bunları normal görüyor ve psikolojimi kötü etkiliyor.Bir önceki konumda da yazmıştım kızlar malum çalışmıyorum. Akşam annem açtı ağzını yumdu gözünü;
- Ben üni.bitince hemen işe başlamıştım Konya'da , işi de kendim buldum ne çevremden ne de ailemden bu konuda yardım eden olmamıştır fakat ordan 2 yıla yakın
çalışma sonrası ayrıldım ( sebebi maaş ev kiramla aynıydı ve yetişemiyordum, baba destek veriyordu, bir de patron eleman çıkartıyordu, ilk elenenlerden oldum, anneme göre
ben bir oğlanın ardından gitmişim de onun yüzünden ayrılmışım. Flörtüm olmuştu ama ben işten ayrılmadan önce ayrılmıştık. Bu çok zoruma gidiyor, çok ağır bir cümle. Saplantılı kafasında bunu kurmuş ve değiştiremiyorum inandıramıyorum.)
- Özel banka kazandım ve ordan da bi süre sonra ayrıldım mobbing yüzünden , yaşadığım sıkıntılara birebir şahit olmuştur ama herkes iş bulamıyormuş, ben beğenmiyormuşum, adapte olamıyormuşum, zora gelmiyormuşum.
- 3 kız kardeşiz, ve en çok kardeşlerim arasında bana masraf yapmış ( ablam 14 yıllık evli, 14 yıldır nerdeyse tüm masrafı bizdedir hala da öle, kız kardeşim ise üni.biter bitmez üni.de tanıştığı biriyle evlendi,devlet memuru oldu, ailemize maddi anlamda hiç yardımı olmadı. Ben ise tüm kazandığım parayı aileme harcadım, düğün ve çeyiz param bile kendi paramdı, şimdi boşanıyorum, boşanma paramıda borç buldum ama nafaka bağlandı , biriktirip onu da ödüyorum, ama en çok masrafı bana yapmış, neden bankadan ayrılmışım, elalem niye çalışmıyor diyormuş.
Bankada çalışırken babam çok gururlanıyormuş, işten ayrılınca herkesin hayallerini suya düşürmüşüm, üni.okuttuğuna pişmanmış, madem o kdr okudum niye çalışmıyormuşum, niye boşuna masraf yapmışım, baba da bu yüzden sinesine küsüyormuş, ben onları üzdüğüm için bende evladımda bulaymışım
Nİye iş bulup çalışmıyormuşum, koltuklarımız eskiymiş değiştirmek istiyormuş, eve badana boya yaptırmak istiyormuş, paramız yokmuş yetişemiyormuşuz, neden odam da tv izliyormuşum, elektrik harcıyormuşum, neden gece 10 da uyumuyormuşum, ve bunlar uzayıp gidiyor.
Akşam abla ve oğlu bizde yattı, yemek ve temizliğe yardım etti, anne ve baba eline sağlık kızımlar ,pofpoflar, ben hergün bunları yapıyorum tek bişey yok.
Şimdi işten özellikle sağlığımdan ve mobbingden dolayı ayrıldığım için tüm suçlu benmiyim.
Yine ağlıyorum
şeklinde sitemler..
