suçluluk duygusu

Uzaklığı sorun eden adam, işin başında başlamazdı zaten. Bunlar bahane kuzum, takma kafanı. Vicdan azabı çekecek bir şey yok. Terk etmişsin, iyi de yapmışsın. Geriye bakma asla ;)
 
Uzaklığı sorun eden adam, işin başında başlamazdı zaten. Bunlar bahane kuzum, takma kafanı. Vicdan azabı çekecek bir şey yok. Terk etmişsin, iyi de yapmışsın. Geriye bakma asla ;)

evet gereksiz insan bunları yaşayacağını bile bile neden başladı ki aklı şimdi başına geldi anlaşılan bakalım bundan sonraki ilişkisiyle dip dibe olsun ne diyim. hepsi bahane evet ben üzüldüğümle kalıyorum canım ona gene birşey olmuyorr :) atlatmaya çalışıyorum en az hasarla :)
 
ya kendime o kadar kızıyorum ki. 1 buçuk yıllık ilişkim vardı 5 aydır sallantıdaydı zaten. uğraştım çabaladım fakat adam olmadı son 5 ayda 180 derece değişti üniversiteye gidince ne oldum delisi oldu. üzüldüm anlamadı kırıldım dedim gene anlamadı üstüne bir ton hakaretler yedim. sıkıldım dedi gene peşinden kştum aptal gibi. sonrasında sıkılmadım boşluktan öyle hissettim dedi kabullendim. en sonunda uzakta olmaz yürümüyor gibi şeyler dedi. a be dengesiz herif ilk baştan beri uzakta gitti ilişkimiz zaten.. memleketlerimiz aynı buna dua etsene hem yaş ilerledikce uzaklık giriyr bir şekilde araya.. bunu demesine rağmen gene ayrılmak istemediğiimi söyledim. ertesi gün bir arkadaşı laf arasında ağzından kaçırdı bi fotoğraftaki kıza güzel kızmış demiş. uzaklığı bahane edip ayrılması içime oturmuşken bu da tuz biber oldu. tamam dğal birşey ben de diyorum güzelmiş diye. fakat bu olayın üstüne bunları duymam yıktı beni. doğru düzgün gönlümü de almadı zaten bir iki kuru özür. nereye kadar giderdi birkaç saat düşündüm ayrılmak istediğimi söyledim rühütsız etmezsen sevinirim dedim. birşey de yazmadı zaten. tam 10 gün geçti bugün. kendimi suçlu hissediyorum terketmiş giibi. tamam ayrılalım diye ben dedim ama beni bu noktaya o getirdi.. terkedenler grubunda olmadığımı doğruyu yaptığımı söyleyin bana..

o benden defalarca ayrılmak istedi. benim aramalarımla barıştık.

Yorumların tamamını okumadım ama sizin değil onun sizi terk ettiğini arkadaşlar yazmışlardır onlar yazmamışlarsa da kendiniz yazmışsınız, siz ısrar etmeseniz çoktan ayrılmış olacaktınız, o bunu defalarca istemiş.

Sizin kötü hissetmenizin sebebi terk etmiş olmanız değil -ki böyle bir şey yok zaten- olaylar bu raddeye gelene kadar beklemeniz... Hakaretleri umursamazlıkları ilişki için çabalamayı bırakın hiç oralı olmayışını çok önceden fark ettiniz ama gereğini yapmadınız, ona bozuluyorsunuz... "Madem bitecekti keşke şimdiye kadar olanlara onun kendini bu kadar özel, önemli ve vazgeçilmez hissetmesine izin vermeseydim" pişmanlığı bu ve haklısınız gerçekten sinir bozucu...

Hal böyleyken onun ilişki sürecine olduğu kadar bitişine de vurdumduymaz yaklaşımı daha da rahatsız ediyor sizi... Eğer karşı koysaydı ya da bu süre zarfında iletişim kurmaya çalışsaydı siz de içinizde kalanları söyler rahatlardınız en azından ama bu da olmadı bu nedenle huzursuzluğunuz artıyor...

Kısacası kendinizi suçlu hissetmenizin sebebi onu terk etmeniz değil, onun sizi ilişki sürerken terk edip yalnız bırakmasına kayıtsız kalmanız ardından da içinizi dökmeden iletişime son vermeniz... Teoride onu terk eden siz olduğunuz için de asabınızı bozan durumları paylaşamıyorsunuz çünkü sizinki gibi ayrılıp barışmaların sık yaşandığı ilişkilerde ona kızgınlıkla atacağınız bir mesaj ona dönmeyi kesinlikle düşünmeseniz bile "Bensizliğe dayanamadı yine konuşmaya çalışıyor işte" diye yorumlanır... İşiniz zor, öfkenizi yenip size haksızlık ettiğini düşüncesiz tavırlarını ve umursamazlığını unutmanız zaman alacak...
:ssz:
 
Yorumların tamamını okumadım ama sizin değil onun sizi terk ettiğini arkadaşlar yazmışlardır onlar yazmamışlarsa da kendiniz yazmışsınız, siz ısrar etmeseniz çoktan ayrılmış olacaktınız, o bunu defalarca istemiş.

Sizin kötü hissetmenizin sebebi terk etmiş olmanız değil -ki böyle bir şey yok zaten- olaylar bu raddeye gelene kadar beklemeniz... Hakaretleri umursamazlıkları ilişki için çabalamayı bırakın hiç oralı olmayışını çok önceden fark ettiniz ama gereğini yapmadınız, ona bozuluyorsunuz... "Madem bitecekti keşke şimdiye kadar olanlara onun kendini bu kadar özel, önemli ve vazgeçilmez hissetmesine izin vermeseydim" pişmanlığı bu ve haklısınız gerçekten sinir bozucu...

Hal böyleyken onun ilişki sürecine olduğu kadar bitişine de vurdumduymaz yaklaşımı daha da rahatsız ediyor sizi... Eğer karşı koysaydı ya da bu süre zarfında iletişim kurmaya çalışsaydı siz de içinizde kalanları söyler rahatlardınız en azından ama bu da olmadı bu nedenle huzursuzluğunuz artıyor...

Kısacası kendinizi suçlu hissetmenizin sebebi onu terk etmeniz değil, onun sizi ilişki sürerken terk edip yalnız bırakmasına kayıtsız kalmanız ardından da içinizi dökmeden iletişime son vermeniz... Teoride onu terk eden siz olduğunuz için de asabınızı bozan durumları paylaşamıyorsunuz çünkü sizinki gibi ayrılıp barışmaların sık yaşandığı ilişkilerde ona kızgınlıkla atacağınız bir mesaj ona dönmeyi kesinlikle düşünmeseniz bile "Bensizliğe dayanamadı yine konuşmaya çalışıyor işte" diye yorumlanır... İşiniz zor, öfkenizi yenip size haksızlık ettiğini düşüncesiz tavırlarını ve umursamazlığını unutmanız zaman alacak...
:ssz:

o kadar güzel yazmışsınız ki hissettiklerime tercüman olmuşsunuz. noktasına virgülüne kadar doğru hepsi. teoride ben terkettim evet ama bugüne kadar umursamaz hal ve hareketleri ile o zaten beni çoktaan terketmişti. ben içimdeki hiçbir şeyi söyleyemedim. hani son noktayı koymak için ne varsa anlatırsın kusarsın bütün nefretini veya hislerini. yapamadım ben. içimde birikmiş pek çok şey var. en azından ayrılmak istediğim esnada iki kuru özür yerine daha ciddi bi şekilde sorun çözme yoluna gitseydi belki anlatırdım bunları dediğiniz gibi. konuşamadığım pek çok şey var. ama susmak zorundayım ne zaman geçer bu his bilmiyorum. bir mesaj atsam arasam dediğiniz gibi olur bursa kumaşı havalarına girer adımın sevil olduğu kadar eminim.. daha önce bunları yaptığım için sen benden ayrılamazsın,ben senin peşini bırakıyorum ama sen benimkini bırakmıyorsun gibi şeyler söylediği olmuştu ve bu düşüncesinden hala vazgeçmiş değildir yeniden pohpohlayamam ki.. ne yapacağım ben şimdi susuyorum sadece biliyorum başka da yapacak birşeyim yok. unutma gibi bir ilaç falan olsa veya uyusam uyansam geçse en azından bu kadar kötü anılmasa bende.
 
Son düzenleme:
Back
X