Çok mutsuzum ,benim dogmam bile suc keşke dogmasaydim. Sürekli suclandigim için anksiyete bozukluğu çıktı bende , .7.8 yaşlarındaydim abim öldüğünde hep ağlayan bi çocuktum anneme göre,ben ağlamışım diye abim ölmüş öyle dedi bana ( çünkü çok ağlayan biri olursa evde biri ölürmüs ) ben hep acaba dedim abim benim yüzümden mi öldü, sigara içiyordum köpek gibi çalisiyordum anneme veriyordum parayı sadece 100 TL ayiriyordum onuda yol parası ve sigara için ,param bitti annemden istedim sigara için kalktı evi terk etti yine kendimi suçlu hissettim ,asıl konuya gelicek olursak ,3 gün önce annem dedi cay yap babanlara bende yaptım Su kaynayınca ablamda dedi kalk demle götür içeri ,demledim hazırladım tam mutfaktan çıkarken ablamın oğlu evin içinde koşturdu ve elimdeki çay a çarptı (Allah'tan tek demlik yapmıştım ) sonra olduğu gibi yeğenim üstüne devrildi o çay .ben bitek tepsinin elimden düştüğünü gördüm ,ikinci derece yanık oluşmuş kolunda .zaten ben kendimi suçlu hissediyorum ablamda bana dedi kafan bulutlarda yürüyorsun yürüyüşün bile tuhaf ,gözlerim doldu bişi diyemedim kaçacak delik aradım sadece .ben bir saniye mutfaktan geç çıksam yeğenim yanmiyacakti .kendimi çok kötü hissediyorum ,yeğenim buarada 13 yaşında ,onunda suçu yok aslında keşke diyorum benim üstüme dökülseydi vicdan azabı çekiyorum zaten ablamda söyleyince kendimi daha çok kötü hissettim