sulu gozluluk

Delileyla

2. üyelik sebebi ile profil pasif edilmiştir.
2. Üyelik !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2014
516
735
33
35
Olur olmadık zamanlarda, en güçlü en ciddi olmam gereken zamanlarda bir anda gözlerim doluyor, sesim titremeye başlıyor. Bazen bir haber izlerken, bazen bir dizide acıklı bir sahnede, bazen yolda izde. Hadi bunları geçtim, müvekkilim dert anlatıyor mağduriyetine uzuluyorum gözüm doluyor. Profesyonel anlamda olmaması gereken bir şey. Aynı olayı meslektaşıma patronuma anlatırken yine aynı sey. Sesim olması gerekenden bir perde yukarı çıkınca, bağırınca ağlamaklı bir hal alıyorum. Aslına üzgün degilim, sinirliyim ama niye aglıyorum?

Hayatımda bir problem sıkıntı da yok hani birikmişlik desem o da degil. Cok uzun zamandır böyleyim ve rahatsızım bu durumdan.

Ben bunu nasıl engellicem? Biraz duygusuz olmak istiyorum. En azından duygularımı içimde yaşayayım cocuk gibi zırlamayayım istiyorum. Tavsiyeleriniz icin tesekkur ederim.
 
Hassas merhametli birisiniz..
Sürekli güçlü durmaya çalışan ama içi dolmuş çok biriktirmis birisiniz belki de..
Ben de öyleyim gözlerim dolar durur..
 
Merhamet, bastıralamaz bir duygudur.
Sizin gibi insanların çoğalması dileğiyle...

Cok tesekkur ederim ama İnanın bastırmayı en azından belli etmemeyi dilerdim. Bugun dun gece yurtta vefat eden çocuklarla ilgili bir şey anlatıyordum arkadaşıma, bi baktım ağlıyorum. Dışarda azcık zayıf kedi görsem gözüm doluyor. Bunlar insani ama profesyonel anlamda hizmet sunduğum insanlara da aynı şeyi yapmaya başladım.
 
Hassas merhametli birisiniz..
Sürekli güçlü durmaya çalışan ama içi dolmuş çok biriktirmis birisiniz belki de..
Ben de öyleyim gözlerim dolar durur..

Keşke içimde yasasam kendimi o ablarda fazla zayıf hissediyorum ve dediğiniz gibi sürekli güçlü durma eğilimim var kendime yakıstıramıyorum

Ben de böyleyim. Sinirlenine direkt ağlamaya başlarım ve cümle kuramam ağlamaktan. Bende nefret ediyorum bu durumdan ve çözüm bulamadım

Umarım buluruz cunku en sert ve kararlı oldugum anda bir anda zavallı gibi ağlamaya başlıyorum hoş degil
 
Bende öyleyim olur olmadık şeylere olur olmadık yerlerde ağlıyorum. Sinirlensem ağlıyorum, üzülsem ağlıyorum. He tamam üzülürsün de tek başına kalınca ağla o zaman en azından bir süre kendini tut. Yok olmuyor. Hiç sevmiyorum bu huyumu.
 
Profesyonel olmanız demek, insanlığınızdan vazgeçmeniz anlamına gelmiyor.
Anladığım kadarıyla hukukçusunuz, sizin başarı farkınız bu içten duygularınız olabilir.
Sizin gibiyim ben de.
Kendi yaşadıklarıma değil de, sokak hayvanlarına ya da haketmediği şeyleri yaşayan insanlara günlerce ağlayabilirim.
Minnacık bir kuş psikolojimin alt üst olmasına sebep olabilir.
Çünkü bunun temelinde merhamet ve adaletsizlik yatar.
İnanın çok karşılaştığım bir özellik değildir çünkü hayat acımasızlığı öğretiyor.
Siz bunu lehinize çevirin, adaleti herkese bu duygunuzla sağlamaya çalışmak, başarıyı taçlandırır.
 
Bende oyleyim.
Yolda yururken ufak bi ruzgar yeli gozume degmesin; hemen aglamakli oluyorum isteyerek huzunleniyorum zaten gozlerimde yelden hafif sulanmisken.
Durtumu ne anlamadim.
Son 1 senedir haberlerde duramam zaten hic. Kendimi harap ediyorum.
Oyleki gecen sene son 6 ayimda hic bi sinavi veremedim. Cogundan kaldim.
Cunku pskilojim allak bullak olmustu.
"Neden bizim icin sehit dusuyorki askerlermiz? ben istemiyorumki ölmelerini? bana degmezki, benim icin ölmesinler nolur Allahim" diye hickira hickira aglardim. Su an bak yine gozlerimden yaslar akiyor.
En sonunda ogretmen kotu gidisati gordu ve konusma duzenledik. Kadin bana " bakma haberlere" dedi. Icimden " bu gavurdan ne beklersinki( yabanci), ne demek bakma haberlere? sehitlerimiz bizim icin canlarini verirken ben 2 damla goz yasimimi sakinmak icin onlara sirf ceviricem?" Ben 1 gun agliyosam cokmu, sehit aileleri ömur boyunca agliycakti..
Bir gun bi sehidin sevdigi yerine koyuyodum kendimi, diger gun ablasi/ kardesi/ anasi babasi olrak...her gun agliyodum.

Su an evet haberlere daha az bakiyorum sonuc olrak. Ama bundan kendimi suclu hissediyorum. Onlar bzim icin canlarini ortaya koydu be..
Halada bisey yapamiyoruz onlar icin. Off.
Tek hafifletici yani bu olanlardan sonra organ donoru oldum ve en buyuk duam sudurki " Allahim sen benim beyin ölumum gerceklesince hissetmiycegim organlarimi, canlarini ortaya koyup bilerek hissederek mayinda cani yana yana gozunu kirpmadan dusmanla bizim icin savasan ve gazi olmus bi askerimize nasip et.. amin"..
Insallah nasip olur bu duam...
 
aynı ben.

artık haber izleyemez okuyamaz oldum. en son geçen gün dışarıda yemek yerken tvde düşen kolombiya uçağındaki futbol takımının eğlenen bir videosunu gördüm nerdeyse hepsi ölmüş. restoranın ortasında ağlamaya başladım garsonlar da napcağını şaşırdı.

bi çözüm bulamıyorum ben, insanın vicdanıyla ilgili bişey bence. herhangi bir cana zarar gelince üzülüyorum elimde değil. hatta filmlere bile ağlıyorum animasyonlara bile.
 
Konuyu ben actim sandım o derece..
Kendimi bildim bileli tüm duygularımı bu şekilde ifade edebiliyorum. O yaş gözümden illaki akıyor.
Çok mutlu olduğumda,çok uzuldugumde,sinirlendigimde,kırıldıgımda,herhangi farklı bir olayda vs vs...
Şimdi bide hamilelik eklenince tutmaya çalışıyorum kendimi..
Buda bizim duygumuzu ifade bicimimiz ne yapalım . .
 
İşle alakalı konularda sert, tavizsiz olan ben, insan ilişkilerinde öyle yumuşak, kırılgan, hassasım ki...

En son eşimle tatil dönüşü, söylediği bir cümleyi yanlış anlayıp, yemek yedigimiz süre boyunca ağlamıştım. Restorantta bana bakmayan yoktu. Hani çekinmek de yok ben de, çünkü tutamıyorum kendimi, engel olamıyorum ağlamamaya.
 
Malesef merhametinizden kaynaklı olsada, en ufak bi tartışmada zaaf olarak size geri dönebilen bi davranış. Değiştirilebilir mi? Bilemem... Ama çokta iyi bişey olduğunu sanmıyorum :)
 
Son zamanlarda bu durum bendede var hatta fazlasiyla birine uzuldugum biseyi anlatiyorum hemen gozlerim dolmaya sesim titremeye basliyor gecen ablamla mesajlasarak konusuyorduk bi baktim gozyaslarina bogulmusum
Aslinda siz birikmislik falan degil diyorsunuz ama meslek itibariyle duyup gorduklerinizden dolayi hassaslasma olmus olabilir
 
Valla kızlar şu yazdıklarınızı okurken bile gözlerim dolu dolu oldu
Empatiyle ilgili çok yoğun empati hissiniz varsa oluyor yapacak bir şey yok
engellenmiyor aynısı bende de var yıllardır biliyorun
Hatta daha kötüsü yakın arkadaşım bunalımdaysa kendim de öyle hissediyorum objektif bakamıyorum
Mesela annesiyle sorunu var diyelim anlatıyor anlatıyor böylr ya ben annemle sorunum olmasa bile o konulara hassaslalıp o konuda anneme kızabiliyorum birden alakasız
Tabi böyke şeyleri farkedince dikkat ediyorum ama bu da değişik bi huy işte
 
Eskiden sizin gibiydim bir akrabanın düğününde kızın kayınvalidesi kötüymüş diye ağladığımı biliyorum .
ama şimdi keşke ağlasam azıcık .
 
Ben de aynıyım.
Geçen gün işten çıktım, eve girerken kapının önünde mermerde kedi vardı. Üşümüş belli...
Ben kapıyı açmaya çalışırken kaçtı gitti diğer tarafa. Mermer zaten buz gibidir, az önce ısıtmıştır orayı benim yüzümden kaçtı soğuk yere gitti diye kendime kızmaya başladım. Sonra baktım bildiğin salya sümük ağlıyorum.
O gün ben çok üzülünce eşim dayanamadı salam aldık kedilere verdik en azından karınları doysun diye.
Ama o günden beri hep aklıma kedicikler. Karda ne yapacaklar diye düşünüyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…