ben de evime tanımadığım birini almam. ilkokul 3. sınıfa gidiyordum. evimiz okula yakındı o yüzden yürüyerek gidip geliyordum bir gün karşıma bir adam çıktı. senin annen hastalanmış ben babanın arkadaşıyım seni götürmeye geldim dedi. adam kolumdan tuttu götürmeye çalışıyor. adamın yanında elinden tutmuş yürüyorum tanıdığımız bir tuhafiye vardı onun yanından geçerken elinden kurtuldum tuhafiyeye girdim. tuhafiyedeki amcaya anlattım adamı. sonra ordaki esnaflar heryeri aradılar ama adam gitmişti.sonra babam karakola gidiyor ve anlatıyor bu olayı. 1 hafta sonra falan sivil polisler adamı yakaladı. zaten aranan bir adammış bir sürü suçu varmış. yıllar geçmesine rağmen adamın yüzü, kınalı saçları hala gözümün önünde. aklıma geldikçe tüylerim diken diken olur. türk filmi gibi ama böyle olmuştu. aklıma geldi anlatmak istedim.
benimde amcamın oğlu pek tekin değildir...normalde aramızda çok yaş fark var beni adam yerine koyup konuşmaz yolda seslendi para istedi verdim.belki gerçekten çok zor durumdadır diye...bana kızdılar bir daha verme diye istemediği kişi kalmamış falan...bi akşam eşim dışarı çıktı 2 dak. sonra kapı çaldı bende eşim bişey unuttu sandım baktım yine o...çok korktum valla gerçi şimdiye kadar kimseye zarar vermemiş ama neden eşim gittikten sonra kapıya dayandı...her ne kadar görmedim desede takip ettiği belliydi...bahaneler söyleyip gönderdim bi dahada o oldu gelmedi...bi de bu benim tanıdığım düşün sen hiç tanımadığını eve almışsın yine iyiki bari arkadaşın varmış...aman dikkat et bi dahada sakın eve alma...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?