Sürekli ağlayan anne

yagmurzelis

Üye
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2025
116
37
13
25
Annem kanserdi şu an atlattı ama onun için yapmadığım fedakarlık kalmadı. Okulumu dondurdum hiç bilmediğim işte çalıştım rahat etsin para sıkıntısı olmasın diye. Ama artık çok yoruluyorum psikolojik yük içindeyim tek çocuğum. Annem aşırı ağlak bir insan. Her şeye aşırı muhalefet. Bugün doktora gittik doktor bir şey dedi ağırına gitti başladı ağlamaya ama adam şakasına dedi. Niye ağladın ne oluyor sus diyorum daha da alevleniyor olduğumuz yerde bağrıyor ağlamaya başlıyor. Siz benim yaşadıklarımı anlamazsınız diye. İnsanlar garip garip bakıyor ben susturunca hala devam ediyor senelerdir böyle bir kadın hasta olunca daha çok toksikleşti. Normalde asla yapmam ama bıraktım hastanede tek başına eve geldim artık aşırı doldum. İnsanlara rezil olmak istemiyorum. Sus evde konuşuruz diyorum hala sitem ediyor ağlıyor cidden dayanamadım. Başkasına darılıyor içinde biriktiriyor sonra yine benden çıkıyor bu durum. Ben gezip tozuyormuşum o akşama kadar evdeymiş. Ben keyfime bakıyormuşum. Normalde şükreden birisi ama neden böyke davranıyor anlamıyorum. Kanser olup ondan çok daha kötü durumda olan insanlar var. Psikiyatriye gidelim ona derdini anlat rahatlarsın ilaç alırsın diyorum ben eskiden beri böyleyim ağlayınca rahatlıyorum diyor. Ama bana ve çevresindeki insanlara zarar veriyor. Sırf onun için genelde her gün depresif mutsuz oluyorum. Hayatıma birini alıyorum annem ruh halimi sürekli bozuyor hayatımdaki insanla da olmuyor sorun çıkarıyorum kafam rahat değil. Kaç ay annem ölecek mi diye korku yaşadım hala yaşıyorum ama böyle yapınca da ondan bıkıyorum. Ne yapıcam cidden ben?
 
Geçmiş olsun kanser atlatmış.Kanser atlatan insan aslında daha umutlu daha pozitif olması gerekir bence.Ama ölüm korkusu travma yaratmış da olabilir.Alanında uzman psikiyatri tanı koyup tedavi uygulayabilir.
Hastalıktan önce aynı şekilde miydi? Önceden beri hep aynı kişilikteyse değişmesi zor gibi.Umarım tedavi ve terapi fayda eder.Sizin işiniz de zor olur diğer türlü.Terapiye ikna etmeniz gerekiyor.
 
Annenizin bir geliri var mı, siz okulunuzu bitirip çalışmaya başladınız mı? Anneniz düzelmez. Siz görevinizi yapmışsınız, zor zamanında yanında olmuşsunuz, içiniz bu konuda rahat olsun.
Siz kimseyi değiştiremezsiniz, istemeyene yardım da edemezsiniz. Tedavi olmam diyor, sizin yapabileceğiniz bir şey yok. Artık hastalığı atlattığına göre kendi hayatınıza odaklanmayı öğrenin. Kendi paranızı kazanın, vakti gelince kendi evinize çıkarsınız
 
Geçmiş olsun kanser atlatmış.Kanser atlatan insan aslında daha umutlu daha pozitif olması gerekir bence.Ama ölüm korkusu travma yaratmış da olabilir.Alanında uzman psikiyatri tanı koyup tedavi uygulayabilir.
Hastalıktan önce aynı şekilde miydi? Önceden beri hep aynı kişilikteyse değişmesi zor gibi.Umarım tedavi ve terapi fayda eder.Sizin işiniz de zor olur diğer türlü.Terapiye ikna etmeniz gerekiyor.
Eskiden de böyle biriydi ama sus deyince susardı idare ederdi. Şimdi herkesin içinde ağlıyor bağrıyor. Bir yere gitmek istemiyorum onunla hele annemi seven biriyim ona bağlıyım. Onun yüzünden ben tedavi görmek istemiyorum o doğru davransa ben iyiyim aslında. Ondan kötü insanlar var ya neler gördü bu gözlerim sağlıklıyım yürüyebiliyorum demiyor ya da diyor da kendini mi yönetemiyor bilmiyorum cidden hiçbir şey bilmiyorum.
 
Annenizin bir geliri var mı, siz okulunuzu bitirip çalışmaya başladınız mı? Anneniz düzelmez. Siz görevinizi yapmışsınız, zor zamanında yanında olmuşsunuz, içiniz bu konuda rahat olsun.
Siz kimseyi değiştiremezsiniz, istemeyene yardım da edemezsiniz. Tedavi olmam diyor, sizin yapabileceğiniz bir şey yok. Artık hastalığı atlattığına göre kendi hayatınıza odaklanmayı öğrenin. Kendi paranızı kazanın, vakti gelince kendi evinize çıkarsınız
Geliri var düşkün birisi değil. Okulumu bitiremedim daha yeni kanseri atlattı. Yeniden nüks edecek mi iyi mi olacak hiçbir şey belli değil. Değiştiremiyorum ama etrafındaki insanları en çokta beni çok bunaltıyor. Özel hayatım yok yahu yeni birini alıyorum hayatıma belki moralim düzelir kafa dağıtırım diye anlaşamıyorum. Çünkü sürekli depresif manyak gibi geziyorum etrafta. Kafam rahat değil ki. Akşama kadar evde oturuyorum ellemem kötü bir şey demem ona yardım etmek istiyorum başka şeylere moralini bozuyor bana laf ediyor. Ben terapist miyim her zaman. Bunları ona desem dünyayı yıkar zaten de
 
Eskiden de böyle biriydi ama sus deyince susardı idare ederdi. Şimdi herkesin içinde ağlıyor bağrıyor. Bir yere gitmek istemiyorum onunla hele annemi seven biriyim ona bağlıyım. Onun yüzünden ben tedavi görmek istemiyorum o doğru davransa ben iyiyim aslında. Ondan kötü insanlar var ya neler gördü bu gözlerim sağlıklıyım yürüyebiliyorum demiyor ya da diyor da kendini mi yönetemiyor bilmiyorum cidden hiçbir şey bilmiyorum.
Hastalık ve tedavi süreci ikiniz içinde zor geçmiştir tahmin edebiliyorum.
Ama neden bu kadar önyargılı ki belki daha iyi hissedecek keşke daha önce gitseydim diyecek.
Kaybedeceğimiz birşey yok deneyelim ikimiz için de zor yeterince,beni seviyorsan bana yardımcı ol diyin.Umarım düşününce hak verir inadı kırılır.
Biliyorum zor ama biraz daha sakin soğukkanlı kalmaya çalışarak ikna etmeye çalışın.🙏🏼
 
Hastalık ve tedavi süreci ikiniz içinde zor geçmiştir tahmin edebiliyorum.
Ama neden bu kadar önyargılı ki belki daha iyi hissedecek keşke daha önce gitseydim diyecek.
Kaybedeceğimiz birşey yok deneyelim ikimiz için de zor yeterince beni seviyorsan bana yardımcı ol diyin.Umarım düşününce hak verir inadı kırılır.
Biliyorum zor ama biraz daha sakin soğukkanlı kalmaya çalışarak ikna etmeye çalışın.🙏🏼
Eskiden gidiyordu bir sorun olunca şimdi değişti. Senin psikolojin bozuksa sen git diyor bana. Milletin yanında artık ne konuştuğunu bilmiyor normalde dikkat ederdi. Sesini ayarlamıyor insanlar dönüp bakıyor garip algılıyor. Normaldr çok asil birisi aslında. Niye böyle oldu bilmiyorum. Onun kafasında sürekli onla olmam lazım gibi algı var. Gezmesin erkek arkadaşı olmasın benim yanımda dursun vs . Bende bunalıyorum ama anlamıyor galiba
 
Geliri var düşkün birisi değil. Okulumu bitiremedim daha yeni kanseri atlattı. Yeniden nüks edecek mi iyi mi olacak hiçbir şey belli değil. Değiştiremiyorum ama etrafındaki insanları en çokta beni çok bunaltıyor. Özel hayatım yok yahu yeni birini alıyorum hayatıma belki moralim düzelir kafa dağıtırım diye anlaşamıyorum. Çünkü sürekli depresif manyak gibi geziyorum etrafta. Kafam rahat değil ki. Akşama kadar evde oturuyorum ellemem kötü bir şey demem ona yardım etmek istiyorum başka şeylere moralini bozuyor bana laf ediyor. Ben terapist miyim her zaman. Bunları ona desem dünyayı yıkar zaten de
Okulunuza odaklanın. Kütüphaneye gidin, arkadaşlarınızla oturun. Yerinizde olsam olabildiğince görmezden gelmeye, daha az görmeye çalışırdım galiba.
 
Okulunuza odaklanın. Kütüphaneye gidin, arkadaşlarınızla oturun. Yerinizde olsam olabildiğince görmezden gelmeye, daha az görmeye çalışırdım galiba.
O zamanda birgün ölürse geçirmediğim günler için üzülür müyüm diye düşünüyorum. Zaten hasta yeniden kanser olacak mı belli değil. Ne yapacağımı bilmiyorum aklımı toplayamıyorum koca bir boşluk
 
Eskiden de böyle biriydi ama sus deyince susardı idare ederdi. Şimdi herkesin içinde ağlıyor bağrıyor. Bir yere gitmek istemiyorum onunla hele annemi seven biriyim ona bağlıyım. Onun yüzünden ben tedavi görmek istemiyorum o doğru davransa ben iyiyim aslında. Ondan kötü insanlar var ya neler gördü bu gözlerim sağlıklıyım yürüyebiliyorum demiyor ya da diyor da kendini mi yönetemiyor bilmiyorum cidden hiçbir şey bilmiyorum.
Kanserle alakalı olduğunu düşünmüyorum, kadının huyu böyle.
Psikiyatriye gitmeye ikna edin.
 
anserle alakalı olduğunu düşünmüyorum, kadının huyu böyle.
Psikiyatriye gitmeye ikna edin.
Babamda aynısını diyor. Önceden beri böyle birisi diyor. Ama şimdi daha kötü oldu. Üstüne ben bu duruma nasıl düştüm diye kafasında büyütüyor. Milletin içinde bana şöyle bağarıp ağladı. Benim ne yaşadığımı biliyo musun sen dışarı çıkıp geziyosun ama ben gezemiyorum. İstese gezer bir şekilde. Artık art niyetli düşünüyorum demekki yanından ayrılmamı istemiyor sürekli onunla olmamı istiyor diyorum. Erkek arkadaşımla gezsem bile kendimi suçlu hissediyorum annem hasta ve yalnız bırakmim diye çünkü sonradan azar işiticem.
 
O zamanda birgün ölürse geçirmediğim günler için üzülür müyüm diye düşünüyorum. Zaten hasta yeniden kanser olacak mı belli değil. Ne yapacağımı bilmiyorum aklımı toplayamıyorum koca bir boşluk
Anlıyorum ne demek istediğinizi. Ama şu anda da kaliteli zaman geçiriyor sayılmazsınız. Çok şükür hastalığı da atlatmış, anladığım kadarıyla şu an ortada bir sorun yok. Sonuçta hepimiz bir gün öleceğiz, bu yarın da olabilir. Böyle düşünürsek ohoo annemizin babamızın yanından bir saniye ayrılamayız. Bence şu an bir ortam değişikliğine ihtiyacınız var
 
Annem kanserdi şu an atlattı ama onun için yapmadığım fedakarlık kalmadı. Okulumu dondurdum hiç bilmediğim işte çalıştım rahat etsin para sıkıntısı olmasın diye. Ama artık çok yoruluyorum psikolojik yük içindeyim tek çocuğum. Annem aşırı ağlak bir insan. Her şeye aşırı muhalefet. Bugün doktora gittik doktor bir şey dedi ağırına gitti başladı ağlamaya ama adam şakasına dedi. Niye ağladın ne oluyor sus diyorum daha da alevleniyor olduğumuz yerde bağrıyor ağlamaya başlıyor. Siz benim yaşadıklarımı anlamazsınız diye. İnsanlar garip garip bakıyor ben susturunca hala devam ediyor senelerdir böyle bir kadın hasta olunca daha çok toksikleşti. Normalde asla yapmam ama bıraktım hastanede tek başına eve geldim artık aşırı doldum. İnsanlara rezil olmak istemiyorum. Sus evde konuşuruz diyorum hala sitem ediyor ağlıyor cidden dayanamadım. Başkasına darılıyor içinde biriktiriyor sonra yine benden çıkıyor bu durum. Ben gezip tozuyormuşum o akşama kadar evdeymiş. Ben keyfime bakıyormuşum. Normalde şükreden birisi ama neden böyke davranıyor anlamıyorum. Kanser olup ondan çok daha kötü durumda olan insanlar var. Psikiyatriye gidelim ona derdini anlat rahatlarsın ilaç alırsın diyorum ben eskiden beri böyleyim ağlayınca rahatlıyorum diyor. Ama bana ve çevresindeki insanlara zarar veriyor. Sırf onun için genelde her gün depresif mutsuz oluyorum. Hayatıma birini alıyorum annem ruh halimi sürekli bozuyor hayatımdaki insanla da olmuyor sorun çıkarıyorum kafam rahat değil. Kaç ay annem ölecek mi diye korku yaşadım hala yaşıyorum ama böyle yapınca da ondan bıkıyorum. Ne yapıcam cidden ben?
Anneniz maalesef kişilik yapısı gereği kendini düşünen biri. Yoksa normalde hiçbir anne çocuğunu zora sokmak, üzmek ve mahcup etmek istemez. Huyu değişmez ama psikolojik destek alsa daha uyumlu olur. Allah yardımcınız olsun. Çok kızıyorum bu tarz insanlara çünkü empati ve merhamet yoksunluğu olduğu için devamlı idare edilmeleri gerekir.
 
Anneniz maalesef kişilik yapısı gereği kendini düşünen biri. Yoksa normalde hiçbir anne çocuğunu zora sokmak, üzmek ve mahcup etmek istemez. Huyu değişmez ama psikolojik destek alsa daha uyumlu olur. Allah yardımcınız olsun. Çok kızıyorum bu tarz insanlara çünkü empati ve merhamet yoksunluğu olduğu için devamlı idare edilmeleri gerekir.
Aslında merhametli beni de düşünür zarar gelsin istemez ama nedense onu eleştirince dünyadaki tek kötü ben oluyorum
 
Imm ben küçükken annem uyurken nefesini dinlerdim nefes alıp veriyorsa rahatlardım. Çünkü hep ben ölünce pişman olursun falan derdi. Yaptığım da bir şey yok sadece kendi isteklerini yaptırmak için derdi. Annenizin kişilik yapısı bu. Maalesef bu kişilik yapısı hastalıkla birleşince daha kötü oluyor. Abartılı halleri için psikiyatri tamam ama kişilik yapısı değişmez. Zaten kullanmak da istemez. Çok geçmiş olsun Allah bir daha göstermesin ama kendi yaşamınız için de sağlıklı bir psikolojiye ihtiyacınız var. Annelerimizin annesi olmak ne kadar yorucu. Güzel bir hayatınız olsun…
 
Back
X