Sürekli almaya odaklı bir çocuk

Posedion .!.:

Çocuk çok çabuk büyür . Benim sınıfta bir öğrencim var , muhtemelen doyumsuz bir çocuk olması için aile elinden geleni yapmış . Şimdi nasıl biliyor musunuz? Anne - babasına lanet okuyor . Sürekli şunu almazsanız intihar ederim , bunu yapmazsanız evden kaçarım modunda .
Baba o zamanlar müteahhitmiş , şimdi işleri biraz azalmış . Çocuğun isteklerini yerine getirmekte zorlanıyor .
Kaç kere disiplin kurulunun önüne çıktı . Hırsızlık yapıyor . Arkadaşlarının eşyalarını alıyor , kantinden çikolata vs alıyor , o kadar kendini kaybediyor ki arkadaşlarının montu bile onun çantasından çıkıyor . Ders başarısı , toplum normlarına uyma vs “ 0”
Anneyi çağırıyoruz ne yapayım baş edemiyorum diyor . Babayı çağırıyoruz elimde kalacak bir gün diyor .
Çocuğa üzüldüm görgüsüz bir babası olduğu için . Yarın bir gün büyüdüğünü hayal edin , bir kıza aşık oldu ve kız hayır dedi . Çok az seçenek kalır bu durumda çocuğunuza , ya o suçsuz kıza ya da kendine zarar verir .
Bence gidip hesap açın çocuğa . Her oyuncak alma isteğiniz olduğunda oraya yatırın . En azından yokluk zamanınızda kullanırsınız .
Daha anlatacak o kadar şey var ki , verilecek o kadar örnek var ki yazsam saatler sürer .
Eşim de bir ara buna yeltenir gibi oldu , anında önünü kestim . Almayacaksın dedim ve kararlı oldum . Madem zenginsek o kadar ben de her gün kendime bir şeyler alırım defim . Hala o günlerde aldığım tuniklerden bazılarını kullanıyorum
Ali baba ve kırk haramilerdeki amca gibi olur oğlunuzun sonu .

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...

Bigjetplane .!.:

İyi akşamlar herkese,
Ya benim şu annelikten yana isyanım var. 3 yaşında oğlum ben baktım bu yaşına kadar yeni çalışmaya başladım. Eşimle aramız iyi değil, görüşler farklı. Bir de çocuk yüzünden çok tartışıyoruz.
Çünkü eşim çocuğun resmen ayarlarını bozdu.

Her gün ama her gün eve oyuncak araba getiriyor bu epeydir böyle, napıyım çocuk pandemide evde sürekli sıkılıyor istiyor diyor bir de. Aldığı arabalar da koleksiyon model arabalarından, fiyatlarından bahsetmek istemiyorum çok gereksiz paralar. Zaten oğlum da alıyor bir kenara koyuyor doğru düzgün oynamıyor bile, bir önemi yok onun için. Önüne 20 araba koyun yeni, başka yok mu der(denendi). Kendi çocuğum ama bazen o kadar sinir oluyorum ki kendi çocuğuma. Dışarı adımımızı atsak oyuncakçı diye tutturuyor.
Hayvanat bahçesi, gezmeye vs nereye götürürsem götüreyim orayı beğenmeyip oyuncakçıya ne zaman gideceğiz diyor, çocuğu alıp bir yere çıkmak istemiyorum, kendi başıma bile çünkü oyuncakçı diye zırlıyor. Oyuncakçıya götürsem bir tane bişey alabiliriz diye anlatsam anlamıyor dinlemiyor. Eskiden dinlerdi ama babası alıştırdı işte.

Eşimle bu konudan hep kavgalar ettim, sen yaptın bu çocuğu böyle al şimdi fabrika ayarlarına geri dön diye. İlerde düzelir diyor ama ben böyle düşünmüyorum, mutsuz, doyumsuz, her istediğini elde eden, elde edemezse kimbilir neler neler yapacak, belki kendisine belki çevresindekilere. Bunları düşünüyorum.
Çözüm olarak da eşime haftada bir kere ikimiz götürelim oyuncakçıya dedim, ama orda da kota koyamıyor, çocuk gene 1 günde 20 tane araba alıyor ne anladım ben. Ben kota koysam bana tepki oluşturuyor bu kez. Gerçekten ağlayacağım sinirimden. Bu kriz ortamında hem de, nefret ettim oyuncak arabalardan ya. Ev ağzına kadar araba fırlatıcam bir gün camdan hepsini. Başka oyuncaklara yönlendiriyorum ben, lego, kule oyunu, kitap vs ama onları da beğenmiyor. Eşim de beni dinlemiyor. İki gün almasa gene başlıyor. Bıktımmm

Genişletmek için tıkla...