- 21 Ağustos 2015
- 32.106
- 97.421
- 598
- 38
Ay atarım vallaMalesef aynı okulda çalışıyoruz. Bıçak gibi kesip atmam zor
Hem böyle davranıp hem özürler dilemesi de ilginç geliyor bana. Sonra da yalvar yakar özür diliyoraçıkça görüşmek istemediğini söyleyemediğinden bu gibi davranışlarla sizin kopmanızı bekliyor. muhtemelen koptuğunuzu hissettiğinde de suçluluk duyup vicdan yaparak özür diliyor.
bence artık görüşmeyi teklif etmeyin bile.
Evet aynen öyle demem lazım.O zaman şöyle olabilir, sürekli kıramayacağın kişiler çıktığı için zor durumda kalmanı istemedim gibi bişeyler söyleyebilirsin ama asla davet etme bir yere...
Eski eşim de ben de çok şey için yardım ettik ona. Çok işini halletmişliğimiz vardır. Belki de artık işim düşmez diye yapıyor
Günaydın hanımlar. Ben mi abartıyorum yoksa gerçekten sorun mu var ortada siz söyleyin. Canımı çokça sıkan bir mesele var. Çok yakın bir arkadaşım var ve ara ara buluşur dışarda vakit geçirirdik. Ben evlenmeme rağmen de kopmadık sık sık görüştük ama hep çağıran buluşalım diyen ben oldum. Ben evlendikten sonra iki yıl boyunca beni evine 1 kere çağırmadı ama ben iftar olsun, çaya olsun yemeğe olsun sürekli çağırdım onu.
Herkesle resim paylaşır, onlara sürpriz yapar, evinde ağırlar. Bana gelince ses Seda yok. Dıdısının dıdısına doğum günü sürprizi yapar, bana mesaj bile atmaz. Ortak arkadaşlarımın hepsine—ki onlarla ben tanıştırdım— buluşalım der. Gider buluşur ve bana söylemez. Beni Ortak arkadaşlarım çağırır. X buluşalım dedi yarın sen de gel derler mesela. Ben onlardan duyarım.
Kopma noktamız da şöyle oldu. Bir keresinde 2 hafta önceden söyledim evde arkadaşlara iftar vereceğim sen de gel diye. Hepsini de tanır. Tabi iftar günü geldi bundan ses yok. O gün ne aradı ne sordu. Yardım lazım mu demedi. Ben ona misafir geleceği zaman 2-3 çeşit şey yapıp götürürdüm. karşılık beklediğim için söylemiyorum ama yakın arkadaş ilgilisiz olunca üzülüyor. İftara yarım saat kalmış herkes gelmiş, o yok. Ben de aradım nerde kaldın diye. Cemre ben gelemicem bi arkadaş davet etti de kıramadım dedi. O kadar üzüldüm ki beni kırabiliyor demek dedim. Arkadaşım anlamış tabi bozulduğumu. Ara ara mesaj atıyor cevap yazmıyorum. Bişeyler soruyor yine yok. Sonra numarasını da sildim telefondan. Geldi özür falan diledi. Neyse barıştık.
iki gün önce yine eve arkadaşlarım gelecek. Bu arkadaşıma da 1 hafta önceden söyledim. Tamam dedi. Yine o gün geldi. Abartmıyorum 1saat kala mesaj atmış ben şehir dışına çıkacağım acil diye. Tamam dedim ama sonra bi baktım instagramdan resim atmış. Gayet güzel oturduğumuz semtteki bir cafede başkaları ile yemek yiyor. Hani gidecektin deidm. Kem küm etti. Tamam gitmedin niye gelmedin o zaman deidm. Yine aynı cevap. Kıramadım kızları onlarla buluştum. İyi buluş ama bari beni salak yerine koyma.Bari resim atma demi? Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama insanlara küsmeyi sevmem. O yüzden iyi olmaya çalıştım hep ama bu son olmalı demi. Dün oturdum hayal kırıklığından ağladım. Buna ağlanmaz ama neden değer görmüyorum diye ağladım.
Malesef platonik bir arkadaşlık ilişkisi değer görmüyor san bu kadar değer verme kendini uzmeye degmez bence canimGünaydın hanımlar. Ben mi abartıyorum yoksa gerçekten sorun mu var ortada siz söyleyin. Canımı çokça sıkan bir mesele var. Çok yakın bir arkadaşım var ve ara ara buluşur dışarda vakit geçirirdik. Ben evlenmeme rağmen de kopmadık sık sık görüştük ama hep çağıran buluşalım diyen ben oldum. Ben evlendikten sonra iki yıl boyunca beni evine 1 kere çağırmadı ama ben iftar olsun, çaya olsun yemeğe olsun sürekli çağırdım onu.
Herkesle resim paylaşır, onlara sürpriz yapar, evinde ağırlar. Bana gelince ses Seda yok. Dıdısının dıdısına doğum günü sürprizi yapar, bana mesaj bile atmaz. Ortak arkadaşlarımın hepsine—ki onlarla ben tanıştırdım— buluşalım der. Gider buluşur ve bana söylemez. Beni Ortak arkadaşlarım çağırır. X buluşalım dedi yarın sen de gel derler mesela. Ben onlardan duyarım.
Kopma noktamız da şöyle oldu. Bir keresinde 2 hafta önceden söyledim evde arkadaşlara iftar vereceğim sen de gel diye. Hepsini de tanır. Tabi iftar günü geldi bundan ses yok. O gün ne aradı ne sordu. Yardım lazım mu demedi. Ben ona misafir geleceği zaman 2-3 çeşit şey yapıp götürürdüm. karşılık beklediğim için söylemiyorum ama yakın arkadaş ilgilisiz olunca üzülüyor. İftara yarım saat kalmış herkes gelmiş, o yok. Ben de aradım nerde kaldın diye. Cemre ben gelemicem bi arkadaş davet etti de kıramadım dedi. O kadar üzüldüm ki beni kırabiliyor demek dedim. Arkadaşım anlamış tabi bozulduğumu. Ara ara mesaj atıyor cevap yazmıyorum. Bişeyler soruyor yine yok. Sonra numarasını da sildim telefondan. Geldi özür falan diledi. Neyse barıştık.
iki gün önce yine eve arkadaşlarım gelecek. Bu arkadaşıma da 1 hafta önceden söyledim. Tamam dedi. Yine o gün geldi. Abartmıyorum 1saat kala mesaj atmış ben şehir dışına çıkacağım acil diye. Tamam dedim ama sonra bi baktım instagramdan resim atmış. Gayet güzel oturduğumuz semtteki bir cafede başkaları ile yemek yiyor. Hani gidecektin deidm. Kem küm etti. Tamam gitmedin niye gelmedin o zaman deidm. Yine aynı cevap. Kıramadım kızları onlarla buluştum. İyi buluş ama bari beni salak yerine koyma.Bari resim atma demi? Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama insanlara küsmeyi sevmem. O yüzden iyi olmaya çalıştım hep ama bu son olmalı demi. Dün oturdum hayal kırıklığından ağladım. Buna ağlanmaz ama neden değer görmüyorum diye ağladım.
Ay atarım valla
Merhba merhaba.
Göbegim beraber mi kesildi(ikizler burcuyım cğnkü)
Arkadaşınız sizi sevmiyor.Bende görüşmek istemediğim biriyse eğer onu evime çağırmam görüşelim vs demem sizede arada gelmesi mecburiyetten çağırmış olduğun için gelmiştir.Bir daha sakın o arkadaşınızı arayıp sormayın hatta nosunu bile silin.Çünkü sizinle arkadaşlık yapmak istemiyor.Bende apartmandaki birini çağırdımda geliyordu kendiside davet ediyordu ama lafta şu gün gel kahve içelim demedi hiç bende artık hiçbir şekilde çağıırmıyorum.Günaydın hanımlar. Ben mi abartıyorum yoksa gerçekten sorun mu var ortada siz söyleyin. Canımı çokça sıkan bir mesele var. Çok yakın bir arkadaşım var ve ara ara buluşur dışarda vakit geçirirdik. Ben evlenmeme rağmen de kopmadık sık sık görüştük ama hep çağıran buluşalım diyen ben oldum. Ben evlendikten sonra iki yıl boyunca beni evine 1 kere çağırmadı ama ben iftar olsun, çaya olsun yemeğe olsun sürekli çağırdım onu.
Herkesle resim paylaşır, onlara sürpriz yapar, evinde ağırlar. Bana gelince ses Seda yok. Dıdısının dıdısına doğum günü sürprizi yapar, bana mesaj bile atmaz. Ortak arkadaşlarımın hepsine—ki onlarla ben tanıştırdım— buluşalım der. Gider buluşur ve bana söylemez. Beni Ortak arkadaşlarım çağırır. X buluşalım dedi yarın sen de gel derler mesela. Ben onlardan duyarım.
Kopma noktamız da şöyle oldu. Bir keresinde 2 hafta önceden söyledim evde arkadaşlara iftar vereceğim sen de gel diye. Hepsini de tanır. Tabi iftar günü geldi bundan ses yok. O gün ne aradı ne sordu. Yardım lazım mu demedi. Ben ona misafir geleceği zaman 2-3 çeşit şey yapıp götürürdüm. karşılık beklediğim için söylemiyorum ama yakın arkadaş ilgilisiz olunca üzülüyor. İftara yarım saat kalmış herkes gelmiş, o yok. Ben de aradım nerde kaldın diye. Cemre ben gelemicem bi arkadaş davet etti de kıramadım dedi. O kadar üzüldüm ki beni kırabiliyor demek dedim. Arkadaşım anlamış tabi bozulduğumu. Ara ara mesaj atıyor cevap yazmıyorum. Bişeyler soruyor yine yok. Sonra numarasını da sildim telefondan. Geldi özür falan diledi. Neyse barıştık.
iki gün önce yine eve arkadaşlarım gelecek. Bu arkadaşıma da 1 hafta önceden söyledim. Tamam dedi. Yine o gün geldi. Abartmıyorum 1saat kala mesaj atmış ben şehir dışına çıkacağım acil diye. Tamam dedim ama sonra bi baktım instagramdan resim atmış. Gayet güzel oturduğumuz semtteki bir cafede başkaları ile yemek yiyor. Hani gidecektin deidm. Kem küm etti. Tamam gitmedin niye gelmedin o zaman deidm. Yine aynı cevap. Kıramadım kızları onlarla buluştum. İyi buluş ama bari beni salak yerine koyma.Bari resim atma demi? Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama insanlara küsmeyi sevmem. O yüzden iyi olmaya çalıştım hep ama bu son olmalı demi. Dün oturdum hayal kırıklığından ağladım. Buna ağlanmaz ama neden değer görmüyorum diye ağladım.
Ben daha önceden kestim iletişimimi. Kendisi herkese benim abarttığımı, davet yüzünden küstüğümü ama kendisinin açıklama yaptığını söylüyormuş. Aynı okulda olunca konuşmadığımız hissediliyor. Ve kendini hemen aklıyorFazla iyi niyetlisiniz. Arkadaşlığınızı bitirin , ona verdiğiniz emeğe yazık. Sizin kendinizi değersiz hissetmenize neden oluyorsa sizden uzak , Şam’a padişah olsun. Özür de dilese barışmayın lütfen, arkasından da konuşmayın. Sanki öyle bir arkadaşınız hiç olmamış gibi hayatınıza devam edin. Unutmak en güzel intikamdır çünkü
Sizde görüşme ayarlayın o arkadaşınızı çağırmayın dğer arkadaşlarnız ona derlerse o duysunMalesef aynı okulda çalışıyoruz. Bıçak gibi kesip atmam zor
Be sefer de yani ben soğuk davranınca da yana yakıla özür dileyip yapışıyor. Çağırmadığım günler de oldu. Kızdım çünkü. Yüzsüz gibi mesaj atıyor söyleseydin ben de gelirdim diyeArkadaşınız sizi sevmiyor.Bende görüşmek istemediğim biriyse eğer onu evime çağırmam görüşelim vs demem sizede arada gelmesi mecburiyetten çağırmış olduğun için gelmiştir.Bir daha sakın o arkadaşınızı arayıp sormayın hatta nosunu bile silin.Çünkü sizinle arkadaşlık yapmak istemiyor.Bende apartmandaki birini çağırdımda geliyordu kendiside davet ediyordu ama lafta şu gün gel kahve içelim demedi hiç bende artık hiçbir şekilde çağıırmıyorum.
Ben olsam açık açık söylerdim rahatsız olduğum konuları benim değer verdiğim kadar sen değer vermiyorsun o yüzden bende artık böyleyim deyin.Arkadaşlarla bir grubumuz var sürekli ben görüşelim diyordum artık kimsenin görüşelim dediği yok bundan sonra görüşelim demicem diye gruğta belirttim bendeBe sefer de yani ben soğuk davranınca da yana yakıla özür dileyip yapışıyor. Çağırmadığım günler de oldu. Kızdım çünkü. Yüzsüz gibi mesaj atıyor söyleseydin ben de gelirdim diye
Bu çok üzücü işte. Gerçekten harcadığım zamana üzülüyorumBakın...cevabi kendiniz vermişsiniz.
99,9 % insanlar hep ayni...kötügün dostlari hep silinir.
Kendini senin yanında ezik büzük hissediyordur, ahkam kesemiyordur, hava atamıyordur.
Ayni durumu belki 10 defa yaşadım. Kimin kötügün dostu olduysam silindim. Yaraya işemeyen tiplerle değiştirildim
Ben daha önceden kestim iletişimimi. Kendisi herkese benim abarttığımı, davet yüzünden küstüğümü ama kendisinin açıklama yaptığını söylüyormuş. Aynı okulda olunca konuşmadığımız hissediliyor. Ve kendini hemen aklıyor
Bu sefer aaa niye böylesin diye sıkıştırıyor. Sanki ben suçluyum. Ben mesafe koydum gibi davranıyor. Ama bu olay son oldu. Asla davet etmeyeceğim.Yukarda başka biri de yazmış tam da aklından geçenleri.
Tamam küsmeyi sevmiyor olabilirsiniz. Küsmeyin de ama sürekli arayıp biyerlere çağırmayın evinize davet etmeyin. Karşılaşınca normal konuşun ama sıradan biri gibi olsun. Siz ona değer veriyor olabilirsiniz ama görünen o ki aynı şeyleri hissetmiyorsunuz.
Hiç sevmem ikili oynayan insanları ben bile sinir oldum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?