• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sürekli eleştiren bir anne

hurremqueen

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
21 Nisan 2022
57
-10
1
Merhaba bu aralar çok hassas dönemlerimdeyim.Hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadığım zamanlar..Önceki konumu bilenler biliyor.Önceki konumdan bağımsız uzun süredir yaşadığım bir sıkıntı var.
Konu başlığından da anlaşılacağı üzere annem.
Beni küçüklüğümden beri hep başkaları ile kıyaslardı.Başkalarının çocuklarını övüp beni de gömerdi.Ama ben üniden mezun olurken birinci olduğumda da bununla övünürdü.
Uzun zamandır da beni eleştiriyor. Başörtülüyüm ve topuz yapıyorum haliyle.Her defasında “Kafanı niye öyle yapıyosun” diyor.Ama böyle alay eder gibi diyor. Kıyafetime kadar laf eder. Ben eleştiriye açığım ama kırıcı,aşağılayıcı eleştirilere açık değilim…
Kilo aldım ve az önce “seninde bacakların kısa ve çok şiş” dedi.Ama bunu derken aşağılayıcı bir şekilde diyor. Bende dayanamadım sende çok pis sigara kokuyorsun.Babam bile rahatsız oluyordur dedim. Sonra bana sevimsiz demeye başladı.
Her şeyime laf ediyor ve ben de sinirleniyorum. Sinir oluyorum annem olabilir ama kendisi anneliği yemek yapmaktan,ütü yapmaktan ibaret sanıyor.
Hayatım onun beni aşağılamasıyla geçti. Özgüvenim düşük ve sebebi sürekli aşağılanmam küçümsenmem bana göre. Çatalı bir değişik tutuyorsun diyip sürekli eleştirir.Yürüyüşüme yamuk yürüyorsun der sürekli uyarır halbuki ben buyum.İstediğimi giyerim beni mutlu eden neyse onu giyerim.Giyiyime kuşamıma kadar hep beraber alışveriş yaparız.Aldıklarını kendi zevki olarak görüyor. Kendin bile alamıyorsun der halbuki alışverişe gitmek için o zorluyor beni. Ha bir de kardeşlerim bana istediği her lafı sayıyor küfür de dahil sesini çıkarmaz duymaz ama ben kötü bir şey desem hemen bana kızar. Böyle de bir kafası var….
Neyse çok dolmuşum maalesef doğduğun ev kaderindir buradan annelere ve anne adaylarına sesleniyorum lütfen çocuklarınızı böyle çirkince eleştirmeyin,kırmayın,üzmeyin sonra benim gibi odalarına kapanırlar ve özgüvenleri sıfır olur 😞
 
Merhaba bu aralar çok hassas dönemlerimdeyim.Hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadığım zamanlar..Önceki konumu bilenler biliyor.Önceki konumdan bağımsız uzun süredir yaşadığım bir sıkıntı var.
Konu başlığından da anlaşılacağı üzere annem.
Beni küçüklüğümden beri hep başkaları ile kıyaslardı.Başkalarının çocuklarını övüp beni de gömerdi.Ama ben üniden mezun olurken birinci olduğumda da bununla övünürdü.
Uzun zamandır da beni eleştiriyor. Başörtülüyüm ve topuz yapıyorum haliyle.Her defasında “Kafanı niye öyle yapıyosun” diyor.Ama böyle alay eder gibi diyor. Kıyafetime kadar laf eder. Ben eleştiriye açığım ama kırıcı,aşağılayıcı eleştirilere açık değilim…
Kilo aldım ve az önce “seninde bacakların kısa ve çok şiş” dedi.Ama bunu derken aşağılayıcı bir şekilde diyor. Bende dayanamadım sende çok pis sigara kokuyorsun.Babam bile rahatsız oluyordur dedim. Sonra bana sevimsiz demeye başladı.
Her şeyime laf ediyor ve ben de sinirleniyorum. Sinir oluyorum annem olabilir ama kendisi anneliği yemek yapmaktan,ütü yapmaktan ibaret sanıyor.
Hayatım onun beni aşağılamasıyla geçti. Özgüvenim düşük ve sebebi sürekli aşağılanmam küçümsenmem bana göre. Çatalı bir değişik tutuyorsun diyip sürekli eleştirir.Yürüyüşüme yamuk yürüyorsun der sürekli uyarır halbuki ben buyum.İstediğimi giyerim beni mutlu eden neyse onu giyerim.Giyiyime kuşamıma kadar hep beraber alışveriş yaparız.Aldıklarını kendi zevki olarak görüyor. Kendin bile alamıyorsun der halbuki alışverişe gitmek için o zorluyor beni. Ha bir de kardeşlerim bana istediği her lafı sayıyor küfür de dahil sesini çıkarmaz duymaz ama ben kötü bir şey desem hemen bana kızar. Böyle de bir kafası var….
Neyse çok dolmuşum maalesef doğduğun ev kaderindir buradan annelere ve anne adaylarına sesleniyorum lütfen çocuklarınızı böyle çirkince eleştirmeyin,kırmayın,üzmeyin sonra benim gibi odalarına kapanırlar ve özgüvenleri sıfır olur 😞
751EFECA-1FF9-4B62-ADDA-549D15C22AA2.webp
 
Anneniz otokratik ebeveyn stiline sahip bir anne. Böyle ebeveynlerin çocukları kaygılı bağlanır, olumsuz mükemmeliyetçilik düzeyleri yüksek olur genelde. Bu konuda farkındalık sahibi olursanız tüm bu olumsuz etkileri yönetebilirsiniz. Annenizi değiştirmeniz mümkün değil. Ama onun stilinden kaynaklı olumsuzlukları kendiniz için yönetebilirsiniz. Bu konuda makaleler okuyup kendinizi güçlendirmeniz çok işinize yarar. Kendinizi üzmeyin, çok kişi yaşıyor bu sorunu ama farkındalığı olanlar yönetip ebeveynine mutsuzluk hissinden kurtulabiliyor.
 
Merhaba bu aralar çok hassas dönemlerimdeyim.Hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadığım zamanlar..Önceki konumu bilenler biliyor.Önceki konumdan bağımsız uzun süredir yaşadığım bir sıkıntı var.
Konu başlığından da anlaşılacağı üzere annem.
Beni küçüklüğümden beri hep başkaları ile kıyaslardı.Başkalarının çocuklarını övüp beni de gömerdi.Ama ben üniden mezun olurken birinci olduğumda da bununla övünürdü.
Uzun zamandır da beni eleştiriyor. Başörtülüyüm ve topuz yapıyorum haliyle.Her defasında “Kafanı niye öyle yapıyosun” diyor.Ama böyle alay eder gibi diyor. Kıyafetime kadar laf eder. Ben eleştiriye açığım ama kırıcı,aşağılayıcı eleştirilere açık değilim…
Kilo aldım ve az önce “seninde bacakların kısa ve çok şiş” dedi.Ama bunu derken aşağılayıcı bir şekilde diyor. Bende dayanamadım sende çok pis sigara kokuyorsun.Babam bile rahatsız oluyordur dedim. Sonra bana sevimsiz demeye başladı.
Her şeyime laf ediyor ve ben de sinirleniyorum. Sinir oluyorum annem olabilir ama kendisi anneliği yemek yapmaktan,ütü yapmaktan ibaret sanıyor.
Hayatım onun beni aşağılamasıyla geçti. Özgüvenim düşük ve sebebi sürekli aşağılanmam küçümsenmem bana göre. Çatalı bir değişik tutuyorsun diyip sürekli eleştirir.Yürüyüşüme yamuk yürüyorsun der sürekli uyarır halbuki ben buyum.İstediğimi giyerim beni mutlu eden neyse onu giyerim.Giyiyime kuşamıma kadar hep beraber alışveriş yaparız.Aldıklarını kendi zevki olarak görüyor. Kendin bile alamıyorsun der halbuki alışverişe gitmek için o zorluyor beni. Ha bir de kardeşlerim bana istediği her lafı sayıyor küfür de dahil sesini çıkarmaz duymaz ama ben kötü bir şey desem hemen bana kızar. Böyle de bir kafası var….
Neyse çok dolmuşum maalesef doğduğun ev kaderindir buradan annelere ve anne adaylarına sesleniyorum lütfen çocuklarınızı böyle çirkince eleştirmeyin,kırmayın,üzmeyin sonra benim gibi odalarına kapanırlar ve özgüvenleri sıfır olur 😞
Kırıcı olduğunun farkında değil muhtemelen ama evet maalesef ki kendilerinden soğuttuklarınında farkında değiller. Benim özgüvenimi benden ölümüne nefret eden dayılarım akrabalarım yüzünden çok yerlerdeydi. Durduk yere ağlayan hoca yanına çağırdığında bile kalbi atan ağlayıp duran korkak bir çocukluk geçirdim. Ama bi taraftanda kendimi ifade edebilmek aktif olmak istiyordum bunun içinde çok uğraştım ilkokulda bir sürü etkinlik, yarışmalara katıldım çoğu zaman sonuncu oldum :D Annemde beni böyle fiziksel anlamda aşağılamaz ama geçmişte yaşadığı kötü bir travması vardı hatta hastanede tedavi gördü uzun bi süre tabi dayak yediğim günler hakaret ettiği günler oldu ama hep yaşadıklarına verdim kızmadım başlarda sonlara doğru artık dur dedim ya git tedavine devam et ya da benimle iletişimi kes. Annemde şu vardır tek çpcuğum zaten huylu huyundan vazgeçmez ama kaybetmekten de çok korkar o yüzden çok şükür ortaokuldan sonra dikkat etti kendine. Birde bu yaşımda beni sürekli eleştirse artık ana da bi yere kadar yani :D mesafemi koyar giderim terk etmem ama uzaklaşırım nadir konuşurum en azından kafam rahat olur. Şuan bile küçük çaplı tartışmalarımızda gitmek istiyorum hemen. Şunu anladım en geç 18 yaşında ailenle yaşamayı bırakacaksın. Ne kadar iyi anlaşsanda ister istemez küçük tartışmalar bile arana mesafe koyabiliyor boşu boşuna birbirinizi kırıyorsunuz ama uzaktan da bi o kadar değerinizi anlıyorsunuz :)
 
Merhaba bu aralar çok hassas dönemlerimdeyim.Hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadığım zamanlar..Önceki konumu bilenler biliyor.Önceki konumdan bağımsız uzun süredir yaşadığım bir sıkıntı var.
Konu başlığından da anlaşılacağı üzere annem.
Beni küçüklüğümden beri hep başkaları ile kıyaslardı.Başkalarının çocuklarını övüp beni de gömerdi.Ama ben üniden mezun olurken birinci olduğumda da bununla övünürdü.
Uzun zamandır da beni eleştiriyor. Başörtülüyüm ve topuz yapıyorum haliyle.Her defasında “Kafanı niye öyle yapıyosun” diyor.Ama böyle alay eder gibi diyor. Kıyafetime kadar laf eder. Ben eleştiriye açığım ama kırıcı,aşağılayıcı eleştirilere açık değilim…
Kilo aldım ve az önce “seninde bacakların kısa ve çok şiş” dedi.Ama bunu derken aşağılayıcı bir şekilde diyor. Bende dayanamadım sende çok pis sigara kokuyorsun.Babam bile rahatsız oluyordur dedim. Sonra bana sevimsiz demeye başladı.
Her şeyime laf ediyor ve ben de sinirleniyorum. Sinir oluyorum annem olabilir ama kendisi anneliği yemek yapmaktan,ütü yapmaktan ibaret sanıyor.
Hayatım onun beni aşağılamasıyla geçti. Özgüvenim düşük ve sebebi sürekli aşağılanmam küçümsenmem bana göre. Çatalı bir değişik tutuyorsun diyip sürekli eleştirir.Yürüyüşüme yamuk yürüyorsun der sürekli uyarır halbuki ben buyum.İstediğimi giyerim beni mutlu eden neyse onu giyerim.Giyiyime kuşamıma kadar hep beraber alışveriş yaparız.Aldıklarını kendi zevki olarak görüyor. Kendin bile alamıyorsun der halbuki alışverişe gitmek için o zorluyor beni. Ha bir de kardeşlerim bana istediği her lafı sayıyor küfür de dahil sesini çıkarmaz duymaz ama ben kötü bir şey desem hemen bana kızar. Böyle de bir kafası var….
Neyse çok dolmuşum maalesef doğduğun ev kaderindir buradan annelere ve anne adaylarına sesleniyorum lütfen çocuklarınızı böyle çirkince eleştirmeyin,kırmayın,üzmeyin sonra benim gibi odalarına kapanırlar ve özgüvenleri sıfır olur 😞
Sikayetlenmek yerine ki şikayet etmekte elbette çok haklısınız orası ayrı...
Kendinizi kişisel gelişime adayın
 
Konu başlığından da anlaşılacağı üzere annem.
Beni küçüklüğümden beri hep başkaları ile kıyaslardı.Başkalarının çocuklarını övüp beni de gömerdi.Ama ben üniden mezun olurken birinci olduğumda da bununla övünürdü.
Uzun zamandır da beni eleştiriyor. Başörtülüyüm ve topuz yapıyorum haliyle.Her defasında “Kafanı niye öyle yapıyosun” diyor.Ama böyle alay eder gibi diyor. Kıyafetime kadar laf eder. Ben eleştiriye açığım ama kırıcı,aşağılayıcı eleştirilere açık değilim…
Kilo aldım ve az önce “seninde bacakların kısa ve çok şiş” dedi.Ama bunu derken aşağılayıcı bir şekilde diyor. Bende dayanamadım sende çok pis sigara kokuyorsun.Babam bile rahatsız oluyordur dedim. Sonra bana sevimsiz demeye başladı.
Her şeyime laf ediyor ve ben de sinirleniyorum. Sinir oluyorum annem olabilir ama kendisi anneliği yemek yapmaktan,ütü yapmaktan ibaret sanıyor.
Hayatım onun beni aşağılamasıyla geçti. Özgüvenim düşük ve sebebi sürekli aşağılanmam küçümsenmem bana göre. Çatalı bir değişik tutuyorsun diyip sürekli eleştirir.Yürüyüşüme yamuk yürüyorsun der sürekli uyarır halbuki ben buyum.İstediğimi giyerim beni mutlu eden neyse onu giyerim.Giyiyime kuşamıma kadar hep beraber alışveriş yaparız.Aldıklarını kendi zevki olarak görüyor. Kendin bile alamıyorsun der halbuki alışverişe gitmek için o zorluyor beni. Ha bir de kardeşlerim bana istediği her lafı sayıyor küfür de dahil sesini çıkarmaz duymaz ama ben kötü bir şey desem hemen bana kızar. Böyle de bir kafası var….
Neyse çok dolmuşum maalesef doğduğun ev kaderindir buradan annelere ve anne adaylarına sesleniyorum lütfen çocuklarınızı böyle çirkince eleştirmeyin,kırmayın,üzmeyin sonra benim gibi odalarına kapanırlar ve özgüvenleri sıfır olur 😞
Nasıl bir paradoks ki bu; bir insan evladını hem en çok, dünyaları verircesine, ölümüne severken hem de aynı anda ona en büyük kötülüğü yapıp onu incitip, kırabilir. Bunu yaparken de “ama ben anneyim” diye kendince sunduğu mazeretin arkasına saklanabilir?
Dünyada başka böyle bir ilişki var mıdır ki senin için dünyaları veririm derken aynı anda da en çok öldürenin ve gömenin bu ilişkide bulunduğu?
Benim annem de anlattığınız gibi, bundan dolayı ben de özgüvensiz ve içime kapanık oldum, elimden geldiğince aşmaya çalıştım ama yetmiyor, travmaları hala peşimde.
Terapi ile öz değer, farkındalık ve kendini keşfetme yolculuğu ile aşılacak şeyler sanırım.
Terzi kendi söküğünü dikemiyor maalesef.
Kendimize kendimiz bi yere kadar yetebiliyo.
Bundan dolayı en çok kendimiz üzerinde çalışmalıyız.
Annelerinden dolayı kırılan tüm kalpleri kucaklıyorum.🌸💐
Anneme de hep dediğim gibi “Ben senin gibi olmayacağım.”
 
Sizde anne bacaklarım senin gibi bak sana çok benziyorum ,ellerime bak tırnaklarımın şekli bile aynı sen diyin.
Albümü çıkarın orda resimler bulup benzetin.
Çok ciddiyim yapın bunu konuşurken bir kere daha düşünür,düşünmüyor konuşmaya devam ederse birazı sen birazı babam size benziyorum hatırlatması yapın
 
Merhaba bu aralar çok hassas dönemlerimdeyim.Hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadığım zamanlar..Önceki konumu bilenler biliyor.Önceki konumdan bağımsız uzun süredir yaşadığım bir sıkıntı var.
Konu başlığından da anlaşılacağı üzere annem.
Beni küçüklüğümden beri hep başkaları ile kıyaslardı.Başkalarının çocuklarını övüp beni de gömerdi.Ama ben üniden mezun olurken birinci olduğumda da bununla övünürdü.
Uzun zamandır da beni eleştiriyor. Başörtülüyüm ve topuz yapıyorum haliyle.Her defasında “Kafanı niye öyle yapıyosun” diyor.Ama böyle alay eder gibi diyor. Kıyafetime kadar laf eder. Ben eleştiriye açığım ama kırıcı,aşağılayıcı eleştirilere açık değilim…
Kilo aldım ve az önce “seninde bacakların kısa ve çok şiş” dedi.Ama bunu derken aşağılayıcı bir şekilde diyor. Bende dayanamadım sende çok pis sigara kokuyorsun.Babam bile rahatsız oluyordur dedim. Sonra bana sevimsiz demeye başladı.
Her şeyime laf ediyor ve ben de sinirleniyorum. Sinir oluyorum annem olabilir ama kendisi anneliği yemek yapmaktan,ütü yapmaktan ibaret sanıyor.
Hayatım onun beni aşağılamasıyla geçti. Özgüvenim düşük ve sebebi sürekli aşağılanmam küçümsenmem bana göre. Çatalı bir değişik tutuyorsun diyip sürekli eleştirir.Yürüyüşüme yamuk yürüyorsun der sürekli uyarır halbuki ben buyum.İstediğimi giyerim beni mutlu eden neyse onu giyerim.Giyiyime kuşamıma kadar hep beraber alışveriş yaparız.Aldıklarını kendi zevki olarak görüyor. Kendin bile alamıyorsun der halbuki alışverişe gitmek için o zorluyor beni. Ha bir de kardeşlerim bana istediği her lafı sayıyor küfür de dahil sesini çıkarmaz duymaz ama ben kötü bir şey desem hemen bana kızar. Böyle de bir kafası var….
Neyse çok dolmuşum maalesef doğduğun ev kaderindir buradan annelere ve anne adaylarına sesleniyorum lütfen çocuklarınızı böyle çirkince eleştirmeyin,kırmayın,üzmeyin sonra benim gibi odalarına kapanırlar ve özgüvenleri sıfır olur 😞
Ayni evdeyseniz zor.
Cekilmez oluyor biyerdden sonra.
Ben annemle 2 saatten sonra kalamiyorum ayni ortamda.
Ona gore pasakliyim,cocuguma babasi benden cok bakiyor,calisan anneyim,anneme gore cocuktan kacmak icin ise gidiyorm falan.Bunun gibi bir suru sey.Toksik oldgunu kabul ettik biz artik kardesimle😅Sevgi dili nefret,oyle gormus annesinden diyoruz☹️Elestirdigi zaman iyiligimizi istedigini dusunuyor.
Cok daraldigimda anne yine sevginle bogdun bizi biz kalkalim artik diyoruz😁
 
Nasıl bir paradoks ki bu; bir insan evladını hem en çok, dünyaları verircesine, ölümüne severken hem de aynı anda ona en büyük kötülüğü yapıp onu incitip, kırabilir. Bunu yaparken de “ama ben anneyim” diye kendince sunduğu mazeretin arkasına saklanabilir?
Dünyada başka böyle bir ilişki var mıdır ki senin için dünyaları veririm derken aynı anda da en çok öldürenin ve gömenin bu ilişkide bulunduğu?
Benim annem de anlattığınız gibi, bundan dolayı ben de özgüvensiz ve içime kapanık oldum, elimden geldiğince aşmaya çalıştım ama yetmiyor, travmaları hala peşimde.
Terapi ile öz değer, farkındalık ve kendini keşfetme yolculuğu ile aşılacak şeyler sanırım.
Terzi kendi söküğünü dikemiyor maalesef.
Kendimize kendimiz bi yere kadar yetebiliyo.
Bundan dolayı en çok kendimiz üzerinde çalışmalıyız.
Annelerinden dolayı kırılan tüm kalpleri kucaklıyorum.🌸💐
Anneme de hep dediğim gibi “Ben senin gibi olmayacağım.”
bende diyorum hep senin gibi bir anne olmayacağım diye umarım çok iyi anneler oluruz ❤️😢
 
Sizde anne bacaklarım senin gibi bak sana çok benziyorum ,ellerime bak tırnaklarımın şekli bile aynı sen diyin.
Albümü çıkarın orda resimler bulup benzetin.
Çok ciddiyim yapın bunu konuşurken bir kere daha düşünür,düşünmüyor konuşmaya devam ederse birazı sen birazı babam size benziyorum hatırlatması yapın
bazen diyorum sen doğurdun diye ama işte anlamıyor ki
 
Back
X