Sürekli evde ve mutsuzum


Çalışmaktan şikayetci olduğum nerede yazıyor?!
Ben yıllardır çalışıyorum.
Evden çalışma verilmedi diye yorum yazdım. Önce yorumumu okuyun isterseniz.

Bu arada bu kadar konuyu içsellestirmeyin .
Sırf sizde üniversite öğrencisiniz diye. Hemen savunmaya cekilmeyin. Ve yorumları doğru okuyun. Istıfa edin demeniz her derdini açana boşanın demeniz gibi oldu.

Evet salgın zamanı adliyede staj yapamamak bir dert.
Evet anlıyorum..
:confused:


Ben üniversite öğrencisi değilim. Ama bircogumuz gibi ben de o yollardan geçtim. Herhangi bir öğrenciye,ders çalışana virüs olsun olmasın sorun. Evde durmaktan bunaldın mı diye hepsi evet der.Bence siz de konuyu doğru okuyun, kız düğüne gidicem dememiş her normal insan gibi çalışmak istemiş olmamış. Ve evde bunalmış. Evde bunalmak yasak da bizim mi haberimiz yok ? Konu sahibini adliye de staj yapmak istediği icin azarlayacaksanız siz de isinizden istifa edin ki tutarlı davranmis olursunuz.
 
evet ailem izin verseydi adliyede staj yapacaktım , böyle ev hayatı dışarda bulaşıcı hastalık varken bile bana göre değil siz çok şikayetçiyseniz alttaki üyenin yazdığı gibi istifa edebilirsiniz

Evet evden çalışma isteyen herkes istifa etmeli.
Müthiş çözüm.:işsiz:
Bence de adliyede staj yapın. Fikrimi değiştirdim.
Bir daha beni lütfen alıntılamayın.

 
Kendi görüslerimi geçtim "üretkenliğe karşı durgunluk" diye bir devir var hayatimizda 40lı yaslara denk geliyor. Önceki devirlerini üretken olmadan geçirenler bu dönemde sıkıntı yaşıyor. Yani amaann evde otuemak gibisi var mi diyorsanız o yaşlarda ve hiç çalışmamış bir hanımefendiyle konuşun.
 
Bende bir zamanlar böyleydim şimdi çok özlüyorum 😄😄 çocuk var, yapmak istediğim o kadar Çok şey var ki. Bir dakika kendime ayıracak vaktim yok kıskandım açıkçası 😄😄
Her güne bir film izleyebilirsiniz. Online oyun oynayabilirsiniz seviyorsanız eğer baya vakit geçirmeye yarıyor(pubg gibi)
En iyisi 2000li puzzle yapmakta olabilir
 
Staj yap staj yap staj yap

Ki biraz üslup adap öğren

Sabah 9.45 te adliyeye girdim 11.45 te çıkıp diğer adliyeye gittim 15.35 te çıktım hepi topu iki duruşma

Üstüne ofiste görüşme yaptım

Gayet olağan bir gündü zira çalışmayana ekmek yok ve bu yaptıklarımın parasını yıllar önce aldım paralar biteli çok oldu ama davalar sürüyor
 
Calisirken biraz evde olsam diyoeuz evde olunca ise gitsrm diyoruz cunku her seyin fazlasi zarar. Sizi cok iyi anliyorum. Korona gunlerinden nefret edenlerden biri de bendim. Artik oyle bir noktaya gelmistim ki kendim haftada 2-3 gun ise gitmek istiyordum.
Disari cikmaya cekinmenizi anliyorum. Gezin tozun demiyorum ama bos sokaklarda dolasabilirsiniz. Cok iyi geliyor. Ben oyle yapiyordum. Bir kosede oturup cevreyi izleyin. Yakinlarda yesillik alan varsa kitabinizi kahvenjzi alip bir kosede oturun vakit gecirin. Gunun erken saatlerini veya aksam yemek saatlerini secerseniz insan yogunlugu da olmaz.
Ben evde puzzle yapiyordum. Hatta yine benzer durumlar olabilir diye indirimden 2000 parca puzzle siparisi verdim.
 
Normalde konuları giriş yapmadan okurum ama buna yazmak istedim. Alışılan hareketli hayattan kopmak gerçekten yorucu olabiliyor insan için. Psikolojik bir yorgunluk bu. Özellikle çalışma hayatının içinde olmayan gençler kendini bir işe yaramıyormuş gibi hissedebiliyorlar, bir okula işe gidip gelmek bile ne kadar büyük bir yer kaplıyormuş hayatımızda onu görüyoruz. Benim önerim internette sevmediğiniz insanlarda çözüm aramak yerine kendi kendinizin çaresi olmaya çalışmanız, staj yapmanızın veya çalışmanızın bir yolu varsa şansınızı deneyin, yoksa “şu an durum bu ve yapabileceğim başka bir şey yok” durumunu kabullenin ve anı yaşayın belki faydası olabilir. Mesela sabah bugün ne yapsam diye düşünün, sevdiğiniz bir filmi izleyin kitabı okuyun. Kişisel bakımınızı mutlaka yapın yapmamak insanı kötü hissettiriyor.

Bir de konu sahibi sizden bağımsız olarak şunu sormak istiyorum; neden belli kalıplar haricindeki sorular, dertler hariç bir şey yazıldığında illa birileri konu sahiplerini paylamaya çalışıyor ve adeta dertleri puanlıyor? Herkesin derdi sizlerinki kadar büyük olmayabilir veya sizin için sorun olan unsur bir başkası için çözüm olabilir.
 
Konu sahibi seni çok iyi anlıyorum saldıranları boşver :) Ben de şuanda öğretmenim tek yaşıyorum ,çalışmıyorum yani uzaktan eğitimle çalışıyorum , sana tavsiyem internet üzerinden olur olmadık kişilerle kafanı karıştırma kitap oku ,film ,dizi izle vs ya da bir evcil hayvan edinebilirsin muhabbet kuşum var günümün yarısı onunla oynamakla geçiyor ☺️☺️ Akşam saatlerinde yürüyüşe çıkabilirsin kafa dağıtmak için iyi oluyor kendini sürekli evde kalmak zorundaymış gibi şartlandırırsan depresyona girersin evde kendi istediğinle kalıyor olma düşüncesini kendine kabul ettir keyifli tatiller :)
 
Swni o kadar iyi anlıyorumki... ben de hem depresyondayım hem maddi zorluk yaşıyorum hem romatizma ağrıları çekip hareket kısıtlılığı yaşıyorum hem hamileyim hem 2 yaşında çocuğum var uyanmak yemek yapmrk iş yapmak istemiyorum sabah uyandığımda ellerim kapanmıyor acıyor dirseğim açılmıyor ayaklarım acıyor yere basamıyprum çocuğumun altını alması için alt kattan annemi çağırıyorum. 2 saat sonra falan vücudum rahatlıyor ama enerjisizlik isteksizlik sürekli uzanma isteği peşimi bırakmıyor tv izlemek oyun oynamak telefonda gezinmek eski mutluluğu vermiyor... bu hastalıktan kurtulmak istiyorum... birine bakamazken ikisiyle nasıl yaşıycam diyorum... sürekli aileme yük hissediyorum kendimi çünkü içeceğim suyun kapağını bile çoğunlukla açamıyorum. Şimdi size birkaç öneri versem kendim yapamazken beni önemser misiniz bilmem ama sağlıklı olsaydım bebekler için keçeden aktivite kitabı yapar ya da amigurimi yapar satardım hem malzwmelwri internetten de alabilirsiniz. Puzzle yapardım kitap okurdum müzik dinler dans ederdim mesela... yeni tarifler denerdim. Ya da kafa dinlemek için youtube dan radyo tiyatrosu dinleyebilirsin. Sohbet videoları var izleyip gülebilirsin komik olanları seçip :) maket yapabilirsin büyükler için boyama kitapları var onlardan alabilirsin çok uzun oldu sanırım benim de dertleşmeye ihtiyacım var arkadaşa sohbete... arkadaşım yok... şehir değiştirdim eskiler beni unuttu burda da arkadaş edilemedim... ben de bakımı severdim hiç içimden gelmiyor... bu hastalık mahvetti beni... umarım bir yardımım dokunur sana :)
 
Bende bundan 1 ay öncesine kadar başka şehirde yeğenime bakıyordum bu pandemi karantina filan bende pek bi etki yaratmamıştı çünkü zaten hep evdeydim boş vaktim bile olmuyordu 😬 sonra kendi evime yaşadığım şehrime kaçtım,ilk 1-2 hafta dinlendim ama bi süre sonra o bile sıkıcı gelmeye başladı.Alışmışım sürekli bi hareket halinde olmaya,rahat batıyor işte 😅 arkadaşımın dükkanında işe girdim.Motorsiklet ekipmanları üzerine bir yer olduğu için (fiyatlardan dolayı olsa gerek) pek gelen giden olmuyor fazla tehlikeli bir ortam değil.Ama adliye vs. acayip tehlikeli...pek çalışmak sayılmasada şu özellikle ikinci el kıyafetlerin satıldığı uygulamalar var,onları yükleyebilirsiniz..hem para kazanır hem evdeki fazlalıklardan kurtulur hem de oyalanırsınız...kargoya gitmeniz gerektiğinde de sabah erken saatlerde gidersiniz yoğunluk olmadan..
 
Seni anlıyorum, benim de çok hareketli zamanlarım olmuştu üniversitedeyken hatta şu koronaya kadar. Benim üniversite dönemime denk gelse ben de durmak istemezdim o zamanlar tabi eğlenceler okul bitirme farklı yerler yeni işler zamanı.

Ama tam ben yoruldum korona çıktı o bakımdan şanslıyım. Evde oturmaktan sıkılmayacağımı hayal edemezdim. Ama çok güzel bir rutin yarattım. Spor yaparken yemek yerken falan çok eğleniyorum. Annem ve kardeşimle dizi film izliyoruz her gün kahve içerek mesela. Akşam üstü yürüyüşe çıkıyorum arkadaşımla ve kardeşimle( insanların olmadığı yerde sadece biz sakince) . Ben de yazılım kursu satın aldım çok iyi gidiyor, yüksek lisansa konularıma çalışıyorum, akademik İngilizce yazım yeteneklerimi geliştiriyorum. Tasarımlar yapıyorum, sosyal medyadan küçük işletmem için çalışıyorum. Çok eğlenceli rutinler de aslında, böyle diyeceğimi düşünmezdim ama çok mutluyum.
 
Back
X