Sürekli kendi içinde kendinle kavga etmek

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Icemocha

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
14 Ağustos 2019
72
60
3
30
Soru sormak için değil de sanırım yorum almak için yazıyorum. Bundan 3-4 yıl öncesine kadar normal standartlarda hekees kadar özgüvene sahip bi insandım ama ne değişti nasıl değişti bilmiyorum birden hiçbir şeyi tek başına yapamayan sürekli bir yardıma ihtiyaç duyan, tek başına yemeğe bile gitmekten kaçınan, özgüveni çok düşük hep kendimde fiziksel bir kusur bulan bir insana dönüştüm. Dönem dönem bir yerlerime takıyorum sürekli, insanların dikkatini bile çekmeyen ufak estetik kaygıları bile büyüyorum çok mükemmelliyetçiyim kendi üzerimde nedense engelleyemiyorum ve bu yüzden hep hayatı erteliyorum sanki asla beğendiğim insanlar benden hoşlanamıuor benden hoşlanandan da ben hoşlanamıyorum, bazen çok yalnız hissediyorum yalnızım zaten birkaç yıldır. Bazen de yalnızlık yaşam biçimim olmak zorundaymış gibi sanki hiç bir güzel şeyi haketmeye hakkım yokmuş gibi hisler çöküyor üstüme ve hep kaçıyorum bu tür işlerden sanırım kafayı yedim :KK53:
 
Bence bunun çözümü şükretmek evet sahip olduğunuz güzel şeyleri düşünün ve şükredin en önemlisi sağlığınız için şükredin her şeyde bi hayır vardır diyin, benim bile daha önce istediğim dua ettiğim biçok şey olmadı şimdi bakıyorum da olsaymışta felaket getirirmiş bana o yüzden lütfen kendinizi olduğınuz gibi kabul edin sevin elbette kötü yanlarınızı geliştirebilirsiniz ama lütfen kendinizi olduğınız gibi sevin mutlu olun o zmn bu enerjiniz rahatlığınız insanlara da geçer
 
Hersey sıkıntıdan bence kendinize sarmissiniz sizden kotu halde olan insanlari dusunun
 
Soru sormak için değil de sanırım yorum almak için yazıyorum. Bundan 3-4 yıl öncesine kadar normal standartlarda hekees kadar özgüvene sahip bi insandım ama ne değişti nasıl değişti bilmiyorum birden hiçbir şeyi tek başına yapamayan sürekli bir yardıma ihtiyaç duyan, tek başına yemeğe bile gitmekten kaçınan, özgüveni çok düşük hep kendimde fiziksel bir kusur bulan bir insana dönüştüm. Dönem dönem bir yerlerime takıyorum sürekli, insanların dikkatini bile çekmeyen ufak estetik kaygıları bile büyüyorum çok mükemmelliyetçiyim kendi üzerimde nedense engelleyemiyorum ve bu yüzden hep hayatı erteliyorum sanki asla beğendiğim insanlar benden hoşlanamıuor benden hoşlanandan da ben hoşlanamıyorum, bazen çok yalnız hissediyorum yalnızım zaten birkaç yıldır. Bazen de yalnızlık yaşam biçimim olmak zorundaymış gibi sanki hiç bir güzel şeyi haketmeye hakkım yokmuş gibi hisler çöküyor üstüme ve hep kaçıyorum bu tür işlerden sanırım kafayı yedim :KK53:

Özgüveni kaybı ben de evlendikten sonra ortam değiştirince oldu. Sonuçta hepimiz çevremizdeki 10 kişinin ortalamasıyız. Çevremdeki insanlar daha alt seviyede olduğu için ( aşağılamak için değil kesinlikle sosyal yaşam, eğitim vs değirlendirdiğimde) kendimi baya gerilemiş hissettim. Kayınvalidemlerle altlı üstlü oturuyoruz bir de bu çok etkiledi beni. Resmen kendime güvenim gitti çünkü bastırdılar beni. Şu an görüşmüyorum ama taşınana kadar bendeki bu durumun da düzeleceğini sanmıyorum.
 
Özgüven eksikliği başkalarını gözünüzde çok büyüttüğünüz için bence, halbuki baksan kendilerine hayrı yoktur, ben kötü hissedince alışverişe gidiyorum, artık işide bıraktım, en büyük stres atma yolumuda azalttım kötü yani :dua:
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X