- 24 Şubat 2021
- 1.651
- 2.293
- 83
Kıskanmasa bile insan nefsi ağırdır imrenir üzülür. Normalde bunlar zaten normaldir gerçek arkadaş der ki “senin adına çok seviniyorum inşallah birgün bende böyle bir mutluluğu tadarım seninle paylaşırım” ama nerdeee ben evleneceğimi söylediğimde o bana ben haketmiyor muyum da ben evlenemedim demişti. Yıllar geçti hala içimde yaradır ve bitirme sebebimde buydu. Anladım ki hiçbirzaman benim mutluluğumu paylaşmayacak biz sürekli onun dertleri yüzünden mutluluğı haketmiyoruz diye takılacağız. Amaaan boşversene senin ailen senin hayatın yok mu uzak dur negatiflikten. Nasılsa birgün seni suçlayacak her türlüŞöyle bir şey de farkettim. Mesela başıma gelen iyi bir şeyi paylaşmaktan da çekiniyorum artık çünkü hemen tepkisi önce kısa sevinme sonra da benim hayatımda hiçbir şey yokunda gitmiyor, mutsuzum vs. Bu sefer de mutluluğumla sanki onu rahatsız etmiş gibi hissedip pişman oluyorum anlattığıma. Yani gün sonunda konu hep onda bu da şu şu var bende niye yoka dönüyor. Bir de kıskanmadığını falan da iddia ediyor yüzüne vurunca.. çözemiyorum