Taciz şiddet

M

Mysteryofdarkness

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Nisan 2020
105
56
28
28
İyi akşamlar diliyorum hepinize... öncelikle birazdan yazacaklarımı psikoloğum dışında kimseye anlatamadım nasıl yazacağımı İnan’ın bilmiyorum ama çok zor durumdayım bir yere yazmak zorunda hissediyorum kendimi... annem ve babam ben küçükken ayrıldı annem bakmadı babama yolladı maalesef kendisine yeni bir sevgili bulup hayatına baktı babam da içkicinin tekiydi bizi evde aç bırakır eziyet ederdi. Kendi evde içmekle kalmaz arkadaşlarını da getirirdi 10 yaşındayken bir arkadaşının tacizine uğradım. Yani daha yazıp kendime hatırlatmak istemediğim bir sürü olay yaşadım buna rağmen yıllarca unutmaya calıstım bunları okudum üniversite bitirdim hatırlamamak için artık hayatıma devam edemiyorum nasıl aşabilirim hiç bilmiyorum ne yapmalıyım onu da bilmiyorum p yüzden yazmak istedim
 
Mysteryofdarkness .!.:
Hayır maalesef hatta iki farklı psikoloğa gittim ayrıca psikiyatrist ile görüşüp ilaç tedavisi de oldum sıkıntı su ki tetikleniyor anlık olarak ve kriz geçiriyorum
Genişletmek için tıkla...
Peki su an hayatin nasil gidiyor? Yalniz misin? Seni mutlu edecek birileri yok mu yaninda? Ya da mutlu oldugun seyler var mi? Onlara odaklansan? Çünkü bos kaldikca bu konulara saplanıp kalirsin. Kendine yeni ugraslar bulmalisin. Kafani guzel seylerle meşgul etmeye çalışmalısın. Yasadiklarin hic kolay seyler degil ama gecmiste kaldi ve sen yeni bir hayata baslayip mutlu olabilirsin. Bunu hak ediyorsun.
 
Burada bir üyenin yazdıklarını okumuştum. Yaşadığı her şeyin üstüne üstüne giderek yendiğini yazmıştı. Belki gücüyle size de örnek ve destek olur. Taciz mağduruydu o da. R Rosalind Franklin
 
Son düzenleme:
Çok üzüldüm gerçekten geçmişteki tramvalarınızla bugününüzü karartmamaya odaklanın. Her ne olduysa siz çocuktunuz ve korkuyordunuz ve elinizden bir şey gelmiyorda. Gelsede cesaret edemiyordunuz belki de. Ama bunların hiçbirinin önemi yok. Kayıp yıllarınıza ve kötü anılarınıza tutunmayın. Kısa olan beşer hayatınızı mutlu, sevgi dolu, eğlenceli, macera perest ve vicdanınız rahat geçirin. Hayatın uzun olmadığına odaklanıp gerçekleştirmeyi arzuladığınız hallerinize odaklanmaya pozitif insanlarla bir arada vaktinizi geçirmeye çalışın. Eğlenceli keyifli hikayeler romanlar okuyun. Seviyorsanız resim yapın, örgü örün sizi kötü anıları düşünmekten alıkoyan ne varsa onlara yönelin. Siz bu dünyada teksiniz, kıymetlisiniz. Dünyada yaratılan her şey gibi değerlisiniz ve eşsizsiniz. Böyle olduğunuzu bilip kendinizi sevin. Aile üyelerinizde olsa kötü anılarınızı terikleyen bu sorumsuz kişilerden uzaklaşın. Ailenizi seçemezsiniz ama ilerideki dostlarınızı kardeşlerinizi kendiniz seçebilirsiniz. Güçlü ve mutlu kalın inşallah
 
Brokolis .!.:
hatırlamamak için artık hayatıma devam edemiyorum demissiniz.

Psikolog değilim yasadiklariniz da zor ama hayata devam etmemek problem ne olursa olsun çözüm değil bence.

Tam tersi hiçbir şey yapmazsanız daha fazla o anlari düşünüp beyninizi o anla meşgul edersiniz
Genişletmek için tıkla...
Yok orada aslında şunu söylemek istedim devrik bir cümle olmuş o kısım hatırlamamak için sürekli kendimi eğitimlere verdim aslında üniversite okudum iki yabancı dil öğrendim su an da yurtdışı planlarım var ancak ilerilemek için biraz daha çabalamam lazım su ara ama hiç konsantre olamıyorum kendimi dizginlemeye çalıştıkça durduramıyorum daha beter oluyor maalesef
 
Less-is-More .!.:
Peki su an hayatin nasil gidiyor? Yalniz misin? Seni mutlu edecek birileri yok mu yaninda? Ya da mutlu oldugun seyler var mi? Onlara odaklansan? Çünkü bos kaldikca bu konulara saplanıp kalirsin. Kendine yeni ugraslar bulmalisin. Kafani guzel seylerle meşgul etmeye çalışmalısın. Yasadiklarin hic kolay seyler degil ama gecmiste kaldi ve sen yeni bir hayata baslayip mutlu olabilirsin. Bunu hak ediyorsun.
Genişletmek için tıkla...
Aslında buraya daha önce yazmıştım çok güzel bir ilişkim vardı ama yakın tarihte önce kandırıldım sonra aldatılmışım bunları da terk edildikten sonra öğrendim maalesef bu da beni yaraladı ama ne yazık ki hayatımda çok daha acı tecrübeler edindiğim için onun ayıbı dedim çok aşırı da üzülmedim çalısmaya kendi hayatıma odaklanmaya devam ettim. Ama ailemin bana yaşattıklarını gerçekten affedemiyorum kurtulamıyorum gerçekten çok acı cekiyorım
 
Bu arada muhteşem arkadaşlarım var ancak hepsi psikolog onlarla bu durumları paylaşmam çok etik olmıyor zaten benim için çok acı olduğu için kimseye anlatamadım yıllarca kendime dahi itiraf edemedim en yakın arkadaşıma anlattığımda psikolog kendisi dayanamayıp ağladı ve kendimi daha kötü hissettim
 
orskiran .!.:
Çok üzüldüm gerçekten geçmişteki tramvalarınızla bugününüzü karartmamaya odaklanın. Her ne olduysa siz çocuktunuz ve korkuyordunuz ve elinizden bir şey gelmiyorda. Gelsede cesaret edemiyordunuz belki de. Ama bunların hiçbirinin önemi yok. Kayıp yıllarınıza ve kötü anılarınıza tutunmayın. Kısa olan beşer hayatınızı mutlu, sevgi dolu, eğlenceli, macera perest ve vicdanınız rahat geçirin. Hayatın uzun olmadığına odaklanıp gerçekleştirmeyi arzuladığınız hallerinize odaklanmaya pozitif insanlarla bir arada vaktinizi geçirmeye çalışın. Eğlenceli keyifli hikayeler romanlar okuyun. Seviyorsanız resim yapın, örgü örün sizi kötü anıları düşünmekten alıkoyan ne varsa onlara yönelin. Siz bu dünyada teksiniz, kıymetlisiniz. Dünyada yaratılan her şey gibi değerlisiniz ve eşsizsiniz. Böyle olduğunuzu bilip kendinizi sevin. Aile üyelerinizde olsa kötü anılarınızı terikleyen bu sorumsuz kişilerden uzaklaşın. Ailenizi seçemezsiniz ama ilerideki dostlarınızı kardeşlerinizi kendiniz seçebilirsiniz. Güçlü ve mutlu kalın inşallah
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız bunları gerçekten yaptım su anda da deniyorum şehir değiştirdim irtibatı kestim ama yine de kurtulamadım çok denedim burada yazdıklarımdan milyonlarca kat fazlası var gücüm YÖK artık cidden dayanamıyorum...
 
sadece yalnız değilsiniz demeye geldim sizi çok iyi anlıyorum. belki de içinizde tuttuğunuz için tutamamışsınızdır. anne ve babanıza bu konuyla ilgili isyanınızı onlara söylediğinizde rahatlayabilirsiniz belki de. ben hiçbir şeyi içimde tutmam belki de bu yüzden bir çok şeyi aşabildim.
 
Mysteryofdarkness .!.:
İyi akşamlar diliyorum hepinize... öncelikle birazdan yazacaklarımı psikoloğum dışında kimseye anlatamadım nasıl yazacağımı İnan’ın bilmiyorum ama çok zor durumdayım bir yere yazmak zorunda hissediyorum kendimi... annem ve babam ben küçükken ayrıldı annem bakmadı babama yolladı maalesef kendisine yeni bir sevgili bulup hayatına baktı babam da içkicinin tekiydi bizi evde aç bırakır eziyet ederdi. Kendi evde içmekle kalmaz arkadaşlarını da getirirdi 10 yaşındayken bir arkadaşının tacizine uğradım. Yani daha yazıp kendime hatırlatmak istemediğim bir sürü olay yaşadım buna rağmen yıllarca unutmaya calıstım bunları okudum üniversite bitirdim hatırlamamak için artık hayatıma devam edemiyorum nasıl aşabilirim hiç bilmiyorum ne yapmalıyım onu da bilmiyorum p yüzden yazmak istedim
Genişletmek için tıkla...
Psikologlar mucize yaratamazlar oyle bır algı var ki herşeye deva olabilir algısı yanlış . Öncelikle kendinizle konuşun bu benim istediğim birşey değildi benim başıma geldi daha kötüsü olabilirdi bu yaşadıklarımı ben seçmedim ama kabulleniyorum ve allaha sığınıyorum bana bu duyguyu yaşatanları allaha havale ediyorum. Kendimi seviyorum yaşadıklarım beni güçlendirdi bu durumu yaşayan tüm insanları anlıyorum. Tacizi edildiğimi kabul ediyorum.Ve reddetmiyorum ve utanmıyorum beynime sesleniyorum yaşadıklarımı yoksaymıyorum ama artık geçti bunu kabulleniyorum bunu kabulleniyorum ben kötü birşey yapmadım yaşadıklarım kötü insanların beni maruz bıraktığı durum bunu kabul edıp yuzleşiyorum .unutmayacağım ama gecti ve bitti gecmişte kaldı .... bir kaç kıtapda bu şekılde mını yuzleşme ve kabullenış ifadeleri vardı bırde bunu deneyın .ve kendınızı üzmeyın bu herkesın başına gelebılır insanların yaşadıgı bır dunyada olagan akış herkesın engellı bır engellı adayı olması gıbı bır durum malesef .lütfen utanmadan sıkılmadan kabulenıp geçmışte bırakın sizi sizden başkası anlayıp iyileştiremez. Üzülmeyin artık sizi bunu yasatanları bu mubarek gunlerde en içten dilegımle allaha havale ediyorum. Hepimizin başına gelebılecek bır durum size ozel birşey degıl bu dunyada iyilerden daha cok kotuler var...
 
Pembe vosvos .!.:
Bunu size yaşatan ebeveynlerınızın adına utandım. Dilerim en kısa zamanda Rabbım ıcınızde ferahlık versin. Maalesef ailelerimızı seçemiyoruz.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim
delifisek .!.:
sadece yalnız değilsiniz demeye geldim sizi çok iyi anlıyorum. belki de içinizde tuttuğunuz için tutamamışsınızdır. anne ve babanıza bu konuyla ilgili isyanınızı onlara söylediğinizde rahatlayabilirsiniz belki de. ben hiçbir şeyi içimde tutmam belki de bu yüzden bir çok şeyi aşabildim.
Genişletmek için tıkla...
Babamdan tiksiniyorum konuşmuyorum bile anneme de defalarca söyledim korkunc ama napayım ben de kötü durumdaydım diyor su an da benden bir beklentin olmasın diyor maalesef
 
Mysteryofdarkness .!.:
Hayır maalesef hatta iki farklı psikoloğa gittim ayrıca psikiyatrist ile görüşüp ilaç tedavisi de oldum sıkıntı su ki tetikleniyor anlık olarak ve kriz geçiriyorum
Genişletmek için tıkla...

Bu tetiklenme olayı hiç bitmeyecek bana söylediklerinde sinir oluyordum hatta psikologla bile tartıştım ama tek çözüm kabullenmek
 
Siz artık 10 yaşınızdaki savunmasız bir çocuk değilsiniz buna odaklanın çok zor biliyorum ben de 16 yaşında taciz edildim ama hiç aklıma bile gelmiyor.
 
Geçmişin bataklığında boğma artık kendini. Çıkmışsın debelenmeyi bırakmak zorundasın. Seni korumak zorunda olanlar sorumluluklarını yerine getirmemiş. Onlar suçluluk bile duymuyor. Sen de bırak artık kendi yakanı. Gelecek güzel günlere hazırla kendini. Sana bunu yaşatan unutmuştur bile çünkü insan değil. Okuldan eve dönerken bir köpeğin saldırısına da uğrayabilirdin o yaşlarda. Hayatın boyunca bunu da düşünür müydün?Melankoli çürütür insanı. Annen hâlâ umursamıyor. Tek tabancasın bu hayatta. Gücünü topla önüne bak. Düşünce elini tutup kaldıran olmayacak. Üstünü silkele , at pislikleri ,kalk yoluna devam et.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
annem mi suçlu ben mi
Yorumlar
5
Görüntüleme
536
tirami_su
tirami_su
M
Hastalık Takıntımla Baş Edemiyorum
Yorumlar
8
Görüntüleme
409
darkideas
darkideas
mahh
Çözüm Bulamıyorum
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
4K
ebruuli04
E
H
7 aylık evliyim ama eşimle anlaşamıyoruz boşanmalı mıyım yoksa devam etmeli miyim bilmiyorum
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
4K
Umutun Annesi
Umutun Annesi
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
460
Görüntüleme
18K
escada35
escada35
Back
X