Dün bebeğim amaliyat oldu çok şükür iyi geçti . Hastanede bir gece kaldık ve bugün de taburcu olduk . Bebeğim de gayet iyi çok şükür . İnsan önce gurbette sonra sor gününde tanırmis dostunu sevenini . Hastanede yatarken amaliyat esnasında yada öncesinde hiç birsey düşünmüyorsunuz ama bütün bunlar geçtikten sonra kirilabiliyorsunuz da . Kv kucucuk çocuğa bile kin tutuyor . Benim çocuğum evet ama onun da torunu . Hiç mi kan çekmedi arayıp nasıl diye sormadın yada merak etmedin ne oldu diye . Eve geldik bugün kp in numarasından görüntülü arama geldi . ( Ko hastanedeyken sürekli aradı , aradığında da evde değildi . birşeye ihtiyacım olup olmadığını ,torununun nasıl olduğunu sordu ) bende telefonu açtım bı baktım duvar . "Efendim baba "dedim. Çocuğu gösterin diye sert ve öyle itici bir sesle konuştu ki . Gösterdim ben de . Baktı baktı bizle hiç muhattap olmadan telefonu kapattı .artık birşeyleri anlamlandırmak değil niyetim amacını da sorgulamiyorum tavrim da net kendimden eminim . Bir saygısızlık yapmadığıma. O tam aksine düşünse de . Ben bir anneyim benim en önemli isim çocuğum . Sırf sabah kahvaltısini geç yaptık, onu da eşim yaptı die şaka ile söylemeye çalışsa bile hangi niyetle dediğini biliyorum. "Dandini çüsten kurtardın beni işten .oh ne güzel "dedi . eşim sağolsun hiç bir zaman beni ailesi karşısında yalnız birakmadi hep yanımda oldu . Yoksa zaten annesi katlanilabilir bır insan değil . Ben annesi ile kesinlikle konuşmayı düşünmüyorum özür dileyecegini zannetmiyorum çünkü kendisi özür bekliyor . Babamı aramış " evlendigim ilk dört beş ay çok iyiymisim (çünkü o zaman köle gibi kullandı) ondan sonra değişmişim . Evimize geldiği akşam acaba eşim ile aramız mı bozukmus ,borcumuz mu varmış biseyler ters mı gidiyormuş da ona kötü davranışım. Halbuki o gece hiç birşey olmadı . Onun hayal dünyasında olan bitenden Baska . Şimdi nasıl tavrımi net bir şekilde belli edebilirim . Onun haksız olduğunu anlamasını beklemiyorum ama en azından benim net olduğumu nasıl anlamasını sağlarım .