• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tahammül edemiyorum. Lütfen yardım edin.

İki yaşında bir çocuğun sessizce oturmasını mi bekliyorsunuz. Bunlar gayet normal emin olun. İki çocuğum var ikiside anlattığınizin kat kat fazlasi . Bende zaman zaman zorlandim önce psikiyatri ye gittim daha sonra eşimle konuştum ben zorlanıyorum yardımcı ol diye. Sonrasında daha da rahatladık. Sizde biraz rahatlamak için yardım alın veya eşiniz biraz daha yardımcı olsun size.ayrica gündüz parkta veya bahçede oynarsa enerjisini atar böylece. Akşama kadar parkta oturuyorum ben sizede öneririm. Hepimizin mesaisi böyle sadece ilk çocuk olduğu için zorlanıyorsunuz sanırım. Çocuğa kızıp birşey yapmaktansa destek alın mutlaka. Sağlıklı afiyetli ömürler diliyorum çocuğunuza ve size
 
nurdanays .!.:
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Genişletmek için tıkla...
20 aylık oğlum var ve bu aralar 2 yaş sendromuna girdiğini düşünüyorum. Sabah yataktan mızmızlanarak uyanıyoruz, gün içinde sürekli ağlak mızmız ve memnuniyetsiz (annem bakıyor gündüz) akşam ben gidiyorum yine aynı asla memnun edemiyoruz ve sürekli ağlıyor bişeylere bazen sebebini dahi anlayamıyoruz. Ben de bunalıyorum bazen ama yapacak bişey yok bunlar birer süreç.. Büyüyecekler..
 
Nive8 .!.:
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
Genişletmek için tıkla...
Hanımefendi yorumlarınız hiç yapıcı değil. Konu sahibi çocuğumda sorun var demiyor tahammülüm azaldı diyor. Zor zamanlarda nasıl başa çıktınız bu durumla bundan bahsetseniz daha yapıcı olacaksınız:KK35:
 
adventurerpassenger .!.:
haaa sunu da ekleyeyim...5 yasındaki kızımı 1.5 yasından itibaren kreşe verdim...o durum benı rahatlatıyo...cok cabuk alıstı cok sevdı..sureklı etkinlik aktivite yapıyolar..evde duran cocuklar bence taşa duvara tırmanmakta haklılar...cunku enerjilerini atamıyorlar...11 aylık olanı da bıraz daha buyutup krese vericem..hem sosyallesiyolar hem zamanları daha kaliteli geciyor..benim zorlandıgım zamanlar ikisinin de evde oldugu zamanlar...
Genişletmek için tıkla...
Merhabalar ben de 1,5 yaş gibi çalışmayı düşünüyorum kreşe erken vermenin olumsuz yanlarını gördünüz mü
 
Bunların farkında olmanız,açık yüreklilikle dile getirebilmeniz son derece sağlıklı olduğunuzu gösteriyor.İnanın çok normal.1 yaşında oğlum var.Zaman zaman benim de sabrım tükeniyor.Ama bu sizin suçunuz değil.Eşinizin,ailelerinizin suçu.Bir çocuğu koca bir köy büyütür diye söz var.Size yardım edeniniz olmadığı için bu haldesiniz.Size tavsiyem kreş ya da oyun atölyesine falan vermeniz.Hem çocuğunuz enerjisini atar,sosyalleşir hem de size nefes alacak vakit kalır.
 
Benimki de henüz 14 aylık bildiğiniz koltuk tepesinde kaç kez düştü canı yandı yapma dedikçe yapıyorlar sizin ki 2 yaş sendromu bütün bu tahammülsüzlük bunalmalar yaşadığınız süreçte çok normal.Esiniz size yardımcı olmalı gerçekten başka türlü çözüm yok.Mesela her gün kendinize ayiracaginiz muhakkak iki saatiniz olmalı dış alip kahve içip yada dışarı çıkıp yürüyüş yapmalısınız siz nekadar mutlu olursanız çocuğunuza okadar iyi bakarsınız.annelerin stresi yorgunlu inanın çocuklara geçiyor daha da hırçın oluyorlar.Aile buyuklerinden yardım isteyin gerekirse.Ucakda bile giderken olası bi durumda maskeyi önce kendinize takin diyorlar yani siz önce kendinizi doyuracaksiniz her anlamda sonra çocuğa daha verimli olucaksiniz Umarım en kısa sürede feraha kavusursunuz
 
inekobasi .!.:
Merhabalar ben de 1,5 yaş gibi çalışmayı düşünüyorum kreşe erken vermenin olumsuz yanlarını gördünüz mü
Genişletmek için tıkla...
2 yaşında verdim ama bizim için erkendi.. 1 ay çok iyi iken 1 ay sonra ısırmaya başladı sınıfındakileri. Sonrasında aldım tabi ki kreşten. Bu tamamen çocuğunuzla alakalı bir durum denemeden bilemezsiniz. Tam gün verecekseniz 1 veya 2 hafta yarım gün ile alıştırabilirsiniz. Sonrasında da gözlemlersiniz uyumunu...
 
2 yas sendromu gelmis vala olacak bacim sakin kalin .evi sadeleştirin fazla esyalari kaldirin . kaliteli oyuncaklar alin oyle vakit gecirin birlikte .cocuk stresini atamıyor duygularini tanıyor .inst biri cocuga sinirlenince ne yapiyurm demisti kendini yastiga bagiriyorim sizde cocuk gormeden yastiga bagirin isterseniz ve onun daha bir cocuk olduğunu duygularini tanidigini bilin bizdede agir agir geliyor biz karsilikli nefes almayi öğrendik suan kizdigi zaman nefes ver nefes ver diyurm uff üff nefes veriyor sizde deneyin ve birde japonlar sinirlenince deriiinn derin nefes alirlarmis büyük büyük nefesler çünkü sinirlenince ve derin nefes alinca ayni anda iki eylemi yapamiyormussunuz nefes aldiginizda sinirlenemiyormussunuz .o halde iken 3 kere büyük nefes alin
 
Nive8 .!.:
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
Genişletmek için tıkla...
En iyi anne sensin, o beceremiyo bu işi bence de 🤔
 
Çok normal bu süreç. 3 yaşına gelene kadar da devam edecek. Bu süreci ne kadar sakin anlatabilirseniz ilerisi o şekile şekillenir. Evde olsanız bile bunalabilirsiniz çalıştığınız için daha fazla zorlaniyorsunuz çok normal. Birde erkek çocukları biraz daha zor yetişiyor. Bu yüzden bir uzmandan yardım almanızı yada bu dönemle ilgili kitaplar okumanızı tavsiye ederim. Çocuğun neden bu davranışlar sergiledigini anlarsaniz yaklaşımınız farklı olacaktır. Kreş değil de haftada 2 gün yada yarım gün gündüz bakım evleri oluyor. Oyle bi yer tavsiye ederim. Bu bir süreç sadece ve geçecek ❤ siz çok iyi bir annesiniz
 
Belki yaklaşımınızı değiştirerek farklı davranmasını sağlayabilirsiniz. Tam nasıl davranmanız gerektiğini bilmiyorum ama şu an atıyorum oraya çıkma demek yerine çıktığında düşüp incinmenden korkuyorum demek gibi.
İyi bir uzmandan destek alın isterseniz

Öfkeli çocuk çaresiz aile diye bir program var orda ebeveynlere tavsiyeler veriyorlar. Tabi sizin çocuğunuz onlara göre henüz çok daha küçük
 
Bu kadar yorgun, bitkin olmanızın sebebi çocuğunuzdan önce sorumsuz eşiniz aslında.
Size çocuk bakımına ortak, manevî olarak destek olsa bu noktaya gelmezdiniz.

Yarım günde olsa kreşe verin imkanınız varsa, bu dönemler biraz daha zorlayıcı oluyor, zaman gectikce rahatlarsınız inşallah.
Allah kolaylık versin. 🌸
 
nurdanays .!.:
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Genişletmek için tıkla...
2 yas sendromu .3 yas daha fena onu bılın de.
Yardım alacagınız bırı yok mu yada yarım gun kres oyun grubu?Enerjısını atamıyor evde bellıkı.
 
Esila09 .!.:
Parka dışarı cikmiyor musunuz?
Yeteri kadar materyal sunuyor musunuz, ilgisini çekiyorsa oyuncak, yada çamaşır asma havuz yapma kek yapma?
2 yaşında bir çocuktan bahsediyorsunuz. Sınırlarını deniyor, siz yapma dedikçe pekistiriyorsunuz. Böyle boşuna yorulacaginiza kendinizi gelistirmekten başlayabilirsiniz. Sizin elektriğiniz ile de hırçınlaşır.
Genişletmek için tıkla...
Kek yapma ıyı bır fıkır mı bılemedım :)En son kek yaptıgımızda tam sonuna dokmedem bıyerlerı lekelemeden geldık dedım erken konusmusum.Grılı beyazlı mutfak halımın uzerıne ,kek kabından cıkardıgı cırpıcıyı tuttu (dsaha da kakaolu kek yapmam)annaaae cısım geldı dedı gklfgklgfkl
Olum gıbı bırsey oldu ama kımse ölmedı :KK70:
 
nurdanays .!.:
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Genişletmek için tıkla...
hissettiklerinizi o kadar iyi anlıyorum ki. hiç bir şeye karışmayan ilgisiz bir eş de kesinlikle cabasıdır. eşinizden bu konuda yardım isteyin. sonucta bu çocugu tek basınıza yapmadınız. iki yaş da çocugun kendini kesfetmeye basladığı zamanlardır. literatürde iki yaş sendromu olmamasına rağmen halk arasında bu sekilde bilinir. çocuk bu dönemde sizin her hareketinizi emer, ilerisi için sorunlu bir birey olma ihtimali yüksek olur. elinizden geldiği kadarıyla sakin kalmanızı öneririm. eğer çalışmıyorsanız ve yaşadığınız muhit elverişli ise çocugu bol bol dısarıya yaşıtlarının olduğu yerlere götürerek enerjisini atmayı sağlayabilirsiniz. iki yaş malesef ki zor ve hırcın bir yaş.
 
Gelin sarılalım ağlayalım 🤦‍♀️
İkizlerim var 21 aylık birisi kız birisi erkek..
yalnız bakıyorum arada annem geliyor ama sadece ben temizliğimi yapana kadar durup gidiyor yemek temizlik bakımları perişanım
Eşim yardımcı tabi ki ama sonuçta çalışıyor akşamdan akşama..
parka götürüyoruz her akşam dışarı çıkarıyoruz nafile çok zor dönemleri ve inanılmaz hareketli ikisi de düşünün aynısından bir tane daha var evde .. yalnız değilsiniz demek için geldim
Koltuk tepesinden inmezler sandalye masa ne varsa üstündeler neleri kaldırdım neleri iptal ettim gene de buluyorlar yapacak bieşy
Çekmece kulplarına tırmanıp tezgaha çıkmalar
Klozetin içine el sokmalar
Çekmeceler kilitli koparıp içini dökmeler
daha sayamayacağım nice yaramazlık..
geçecek arkadaşım sabır
 
Özel alaniniz yok.Kendinize ait bir düşünme payinız yok.
Sürekli bir döngü var ve ağır gelen bu bana kalırsa.
Babası gezdirse biraz imkanınız varsa.
Birazda mental olarak hazır olmak gerekiyor çocuk sahibi olabilmek için.
Yaşınızı bilmiyorum ama erken yaşta evlenince etrafındakileri gorerekte karamsarlığa kapilabiliyor insan.
Hani tuhaf gelecek ama 2 yaşındaki çocuklarda normal bu durum.
İnatlasmasi,sinir hali..
Sonuç olarak bebek değil artık.
Sizden uzaklaşıyor,büyüyor,bağımsız bir biçimde hareket ediyor..Ozetle kendini tanıyor.Yani artık bebeklikten çıkıyor.
O yüzden bıraktığınız yerde durmayisi.
O yüzden bu duygu karmaşası.
Fark etmek ve fark edilmek.
3'den sonra düzelir bence.
Ne yapmak lazım derseniz : sakın kalmak lazım..
Bu yaştaki çocuk otoriteyi ve söz dinlemenmesi şeklinde sartlandirilmayi anlamaz bence şu an icin
 
Benım kızım 3 yasında.1 yıldır krese gıdıyor 17.00 de evdeyız.Valla saat 21.00 oldu mu haydın yataga dıyorum pilim bitiyıor.
Sadece yemek arasında oturuyorz.Ögretmen oluyorum,barbıe anası oluyorum,spıderman oluyorum(kostumlu bu arada maskesıyle falan)avm ,park bızde daha buyuk kaos,ordayken ıyı cıkarken yoruldum,kucaga al ,yola atlamaya kalkmalar.5 dk market ev arasına nerdeyse taksı tutup bıran önce eve gıdelım dıyesım gelıyor.
Ama ne diyorduk bır gulusu varmlkghklglkgflk
 
Nive8 .!.:
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
Genişletmek için tıkla...
her insanın karşılastığı zorluklara verdiği tepkiler farklıdır. sizin için zor gecen bir olay bir başkası için daha hafif atlatıla bilir. acımasız yorumlar, sıkıntı yaşayan bireyleri ileri götürmez, aksine kendisini daha kötü hissetmesini sağlar. rica ederim yorum yaparken eleştiri sınırlarını aşmayalım.
 
nurdanays .!.:
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Genişletmek için tıkla...
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Aynı, durumu yaşadım hatta daha beterini gece 3-4 gibi bitiyordu mesim. Hatta bazen öğlen uyumuyordu ve gece yine 2-3 gibi uyuyordu. Çocukla ilgilenmenin yanında evin işleri, yemek vs size hiç zaman kalmaması sizi aşırı yomuş. Birşeyi sürekli sürekli hiç boşluk olmadan yapmak çok çok ve tabi ki sizi tüketir bunaltır. Benim annem yok ve başka destek alabileceğim hiç kimse olamadı ve ben de sadece her an hiç aralıksız yaşadım bu süreci. Eşim işten çok, yorgun geliyordu erkenden sızıp kalıyordu. Ah o bitmeyen ağlama sesi. Tuvalete bile gitsme kapıda ağlayan, namaz kılacağımda yine aplauan vs. Ben de çok ağladım. Destek şart, çok tğkenmiş hissediyorsanız psikolog desteği de çok iyi geliyor. Ben psikolog desteği aldım
kelebekmkelebek .!.:
Gelin sarılalım ağlayalım 🤦‍♀️
İkizlerim var 21 aylık birisi kız birisi erkek..
yalnız bakıyorum arada annem geliyor ama sadece ben temizliğimi yapana kadar durup gidiyor yemek temizlik bakımları perişanım
Eşim yardımcı tabi ki ama sonuçta çalışıyor akşamdan akşama..
parka götürüyoruz her akşam dışarı çıkarıyoruz nafile çok zor dönemleri ve inanılmaz hareketli ikisi de düşünün aynısından bir tane daha var evde .. yalnız değilsiniz demek için geldim
Koltuk tepesinden inmezler sandalye masa ne varsa üstündeler neleri kaldırdım neleri iptal ettim gene de buluyorlar yapacak bieşy
Çekmece kulplarına tırmanıp tezgaha çıkmalar
Klozetin içine el sokmalar
Çekmeceler kilitli koparıp içini dökmeler
daha sayamayacağım nice yaramazlık..
geçecek arkadaşım sabır
Genişletmek için tıkla...
Bir arkadaş, ikizler de en büyük sorun mesela bir markette ikisinin ayrı yöne kaçmaya başlaması demişti :)) büyüdükçe birbirlerine arkadaş olacaklar inşaallah. Rabbim size süreci kolaylaştırsın inşaallah 🤗
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
  • Kilitli
Lütfen yardim edin ( konu boşanma)
6 7 8
Yorumlar
155
Görüntüleme
27K
Su8535
S
F
Zorlu olsa sonu tatlı doğum hikayem
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
9K
Eflatun1234
Eflatun1234
Back
X