ya arkadaşlar tamam güzel söylüyorsunuz hepiniz git uzaklaş kendine başka uğraş bul vs diyorsunuz ama
zaten bende bunun farkındayım fakat ben tartışma esnasında değil sonrasında geriliyorum. evet uzakllaşıyorum da uğraş da buluyorum kendime ama ona öfkem artıyor.
eşimle ilk zamanlarda ki problemlerimiz kalmadı şükür. herşey yoluna girdi. ama evlilik bu tartışmada olmadan olmuyor.
aramızda ki ufak problemleri çözmede yöntemlerimiz çoook zıt. alıngan bir yapısı olduğu için
darılacak birşeyler bulur mutlaka eften püften.
ama ben artık huyunu öğrendim uzatmamak için tamam cnm bida olmaz diyip sarılıyorum.
o ne yapıyor. domuşmaya devam ediyor.sarılıyor ama isteksiz öylesine.
sorduğum zamanda ne yapayım kızgınlığım hemen geçmiyor diyor. bende önce çok güzel alttan alabiliyorum. sakinim
ona adım attıkça karşılık alamayınca bu sefer ben sinirleniyorum zatan b...tan bi nedenden küsüyosun sonrada uzatıyosun diye.
hep böle oluyor ben ona kinlenmeye başlayınca o bana dönüyor. ama bu seferde ben ona karşılık veremediğim için olay büyüyor...
aslında yapmam gereken onun siniri geçene kadar onu sallamayıp beklemek ne de olsa gelecek diye ama susamıyorum da hazmedeiyorum da.
sizden ricam kendimi nasıl telkin edip rahatlaltabilirim.
Harikasın canım.Eşini anlayıp ilişkinizin selameti için yöntemini bularak devreye sokmuşsun.
Ben artık huyunu öğrendim uzatmamak için tamam cnm bida olmaz diyip sarılıyorum. Süpeeer...
İşte bu davranışını beklentisiz yapabilsen var ya olumsuz duygulardan da kurtulacaksın.
Hepimizin duyguları farklı tatlım. Çok istese de karısının sıcacık yaklaşımına karşılık veremiyordur.
Hayat ona duygularını bastırması gerektiğini öğretmiş olabilir. Genlerinden gelen bir özelliktir belkide kaskatı durması.
Bir de senin karşılık beklediğini biliyorsa, iyice kasar kendini, kilitlenir.
tamam cnm bida olmaz diyip sarılıyorum. Bunu yaptıktan sonra hiç birşey olmamış gibi rutininizi yaşayın canım.
Herşey gönlünce olsun.[/QUOTE
kulitta cnmmm çoook teşekküerler beni anlayan biri çıktı nihayet:) [/B] Bunu yaptıktan sonra hiç birşey olmamış gibi rutininizi yaşayın canım. demişsin ya işte ben öyle istiyorum. forumdaki herkes beni yanlış anladı. bi hatam olduğu zaman evet susarım zaten ama ortada hiç yüzünden dargınlık olunca gelemiyorum.
bende eşiniz gibiyim. sinirlendiğim kişi o an gözüme görünmezse her şey normale dönecekte üstüme gelinirse çıldırıyorum
lütfen anlayın bizleri :2:
bu tür düşünen insanlar nefsini yenememiş insanlardır bence. ilişkim için haklı yada haksız olsam da onun sinirini almak içini tamam derim
hep bişy yokmuş gbi davranırım. deve kini gütmem yan. yoksa bizimde gururumuz var evet zor geliyo banada böle davranmak yıpratıyor çok fazla ama bak nefsimi yenip bişy yok gibi davranma erdemini gösterebiliyorum. zebos hanım şahsınıza yönelik değil bu eleştirim beni yanlış anlamayın.
ben sinirlenince kırıcı olmamak için ortamdan uzaklaşırım. sakinleşince konuşurum
ben buna öfke kontrolü diyorum. beni sakinleştirmek için hı hı tamam diyip, olayı kapatan kiişiler bi süre sonra gözümde değerini
kaybeder. kişiliğinden ödün vermek hoş bir şey değil. ben size öfkeli birine nasıl davranacağınızı yazdım, siz nefisten girip
erdemlerinizden çıktınız. bi süre sonra hiç hesaba alınmayacaksınız, gördüğünüz gibi yönteeminiz pardon erdemleriniz işe yaramıyor
sizi kıracak bi şey yazmadım. bu saygısız çıkışınıza gerek yoktu... hırsınızı benden değil eşinizden alın sahmerd hanım
Bekarken bende bu sekılde dusunuyordum.
Bır ınsan esı ıle neden anlasamaz kı, neden anlasmazlık yuzunden bosanır kı? v.s. dıye sorardım kendıme.
Tecrube ettıkce anladım, herkesın kendıne ozgu dusuncelerı, yasam bıcımı, begenısı var.
Ve genel olarak herkes, kendı begenı ve dusuncelerını dogru bulur, dolayısı ıle kımı zaman bu yonde dayatmalarda bulunur.
Bu dayatmalara uyanlar, mutlu cıftlerdır.
Dayatmaya uymayıp, kendı ıstedıklerı hayatı yasamak ısteyenler mutsuz.
ıkısının ortası ıse tam kararıdır ve bu cıftlere de nadıren rastlanılır.
aslında yapmam gereken onun siniri geçene kadar onu sallamayıp beklemek ne de olsa gelecek
Ne güzel söylemişsin, dayatmalar diye doğru bir tanım yapmışsın. Ne yazıkki bu dayatmalar daha çok evlilikte kendini baskın görmek isteyen erkekten geliyorEvlenmeden önce birçoğumuz benzer bir iyimserlik içindeydik. O müthiş uyumu evliliğin ilk başında yakalamak çok az insana, şanslı bir azınlığa mahsus. Geriye kalan bizler, deneme yanılma yaparak, yaşayarak, birşeyleri oturtmaya, öğrenmeye çalışıyoruz. O yüzden evliliğin ilk yılları oldukça çetin geçiyor. Ve şu var gerçekten sevgi tüketiliyor. Eskisi gibi olmuyor hiçbir şey. İdealize edilense bizim gibi çoğunluk için, sevgiyle ilgili, işte biraz tüketiliyorsa ( tartışmalar, birbirini kırmalar ), sonrasında da biraz da yerine konuyor, işte yürüyormu yürüyor evlilik O mükemmel uyum herkese nasip olmuyomuş bunu anladım. Bizimkisi yanlız yaşlanmamak, çocuk sahibi olmak ve de işte baba evindeki kısıtlanmaları atıp kendi düzenimizi kurup biraz daha özgür olabilmek için yapılmış evlilikler. Tabe bunu genellemiyor ama anladımki benimki böyle birşey.
Eşimin yeri geldiğinde yaptığı dayatmalar ( inatçı bir yapısı var), aile olarak birbirlerine çok düşkün olmaları, kendisi aksini iddia etsede beni özellikle bazı kararlarda ciddiye almadığını hissetmem beni iyice soğuttu ondan mesela. Ve bu çoğu zaman tartışmaları bunlar yarattı, ve inanın cicim ayı diye birşey yaşayamadım. Benimde hatalarım oldu illaki. Ama şu var erkek tartışmada hep baskın çıkmak istiyor, haksız bile olsa haksızsın cümlesini hazmedemiyor. Çocukluktan beri okşanan egolar ne yazıkki tartışmanın sonuçlanamamasına sebep oluyor. Bizdeki tartışmalar, özellikle aileyle ilgili olanlar orta yolu bulunarak çözümlenemedi. Bu da benim geri planda kaldığımı önce onların geldiğini gösterdi. Öyle geliyor da olabilir, ama bana hissettirmesi gereken bu değildi. Bende bunlardan dolayı sanırım onunla biz olma fikrine adapte olamadım ve çoğu zaman hala kendimi biz bir aileyiz gibi hissedemiyorum çünkü güvenemiyorum. Onlar sözkonusu olduğunda beni yarıyolda bırakacağını düşünüyorum.
Böyle işte arkadaşlar, aslına bakarsanız tartışmayı bilmek önemli ama asıl önemli olan tartışmayı sonuçlandırabilmek, orta noktada buluşup her iki tarafında kendini ifade etmesine ortam hazırlamak. Böylece hem öfkelerinizi biriktirmenin önünü alırsınız, hem de biz duygusunu daha da güçlendirirsiniz diye düşünüyorum. Ama inanın bu hiç kolay değil. Bu başarabilen varsa taktiklerini bizimle paylaşsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?