- 2 Aralık 2012
- 839
- 1.151
- 333
Hanımlar öncelikle hepinize iyi geceler.
Başlıkta bahsettiğim takıntılı aşık malesef benim. Erkek tarafı olmasını isterdim ama adam beni bildiğiniz istemiyor ne yazık ki. Uzun bir zaman sonucunda bunu idrak edebildim. Ama ben aklımdan çıkartamıyorum bir türlü. Başlarda dikkate almadım aslında, nasılsa geçer diye düşünüyordum. 24 yaşındayım ve geçmişte ilişkilerim oldu. Fakat bu aşk denen şeyi ilk defa yaşıyorum. gerçi takıntı halini aldı sanırım bende. aşk mı, takıntı mı idrak bile edemiyorum. Sadece bu yaştan sonra böyle bir durum içinde olmam beni yoruyor. Aramızda bir ilişki olması için uğraştım fakat sanırım ilk defa aşık olmanın verdiği garip ruh haliyle fazla üzerine düştüm. Ters tepti. Bana karşı bir hissi yok malesef. Ben de mesaj atmayı kestim son 1 aydır ama aklımdan çıkmıyor. Daha dün bütün gece rüyamda gördüm. Her anımda onu düşünüyorum. Bana öyle mükemmel geliyor ki.. Gözümde öyle bir büyüttüm ki, üstesinden gelemiyorum. Üstelik artık birinin onunla konuşmasını dahi kaldıramayacak pozisyona geldim. Onunla ilgili bir konu olduğunda elim ayağım titriyor. Bazen tekrar mesaj atayım, 40 yılda bir aşık oldum biraz daha uğraşayım diyorum ama artık adı gurursuzluk olacak. Kendimi daha fazla küçük düşürmekte istemiyorum. Zaten onu gördüğümde de 2 kelimeyi bi araya getiremiyorum. Beynim uçuyor sanki.
Var mıdır bundan kurtulmanın yolu?
Zamanla geçer mi?
Yoksa hayatıma yeni birini mi almalıyım?
Yada bir psikoloğa mı gitmeliyim?
(aslında psikoloğa gitmeyi düşündüm ama ne dicem allaşkına? "aşık oldum ondan geldim" de denmez ki)
bir öneriniz var mı acaba?
Başlıkta bahsettiğim takıntılı aşık malesef benim. Erkek tarafı olmasını isterdim ama adam beni bildiğiniz istemiyor ne yazık ki. Uzun bir zaman sonucunda bunu idrak edebildim. Ama ben aklımdan çıkartamıyorum bir türlü. Başlarda dikkate almadım aslında, nasılsa geçer diye düşünüyordum. 24 yaşındayım ve geçmişte ilişkilerim oldu. Fakat bu aşk denen şeyi ilk defa yaşıyorum. gerçi takıntı halini aldı sanırım bende. aşk mı, takıntı mı idrak bile edemiyorum. Sadece bu yaştan sonra böyle bir durum içinde olmam beni yoruyor. Aramızda bir ilişki olması için uğraştım fakat sanırım ilk defa aşık olmanın verdiği garip ruh haliyle fazla üzerine düştüm. Ters tepti. Bana karşı bir hissi yok malesef. Ben de mesaj atmayı kestim son 1 aydır ama aklımdan çıkmıyor. Daha dün bütün gece rüyamda gördüm. Her anımda onu düşünüyorum. Bana öyle mükemmel geliyor ki.. Gözümde öyle bir büyüttüm ki, üstesinden gelemiyorum. Üstelik artık birinin onunla konuşmasını dahi kaldıramayacak pozisyona geldim. Onunla ilgili bir konu olduğunda elim ayağım titriyor. Bazen tekrar mesaj atayım, 40 yılda bir aşık oldum biraz daha uğraşayım diyorum ama artık adı gurursuzluk olacak. Kendimi daha fazla küçük düşürmekte istemiyorum. Zaten onu gördüğümde de 2 kelimeyi bi araya getiremiyorum. Beynim uçuyor sanki.
Var mıdır bundan kurtulmanın yolu?
Zamanla geçer mi?
Yoksa hayatıma yeni birini mi almalıyım?
Yada bir psikoloğa mı gitmeliyim?
(aslında psikoloğa gitmeyi düşündüm ama ne dicem allaşkına? "aşık oldum ondan geldim" de denmez ki)
bir öneriniz var mı acaba?