- 11 Ocak 2016
- 1.892
- 1.250
- 83
- 36
- Konu Sahibi twins scorpion
-
- #1
herkese merhaba hanımlar 27 yaşında evli ve bir çocuk annesiyim her evlilikte az çok olduğu gibi benimkinde de problemler oldu kayınvalide ve eltimlerle aynı binada oturuyoruz.ve ben ne olursa olsun ufak bile olsa çok kafaya takıyorum işin sonunda da kimsenin umrunda olmazken ben hastalık sahibi oluyorum.az önce doktordan geldim yine biri sırtımda ve biri de belimde olmak üzere 2 tane fıtığım varmış.doktor bile daha bu yaşta çok erken çıkmış bu dedi. hipotroidi hastasıyım evlendikten sonra çıktı bu da.devlet dairesinde memurum 1 buçuk yıl oldu memur olalı.eşim kendi işini yapıyor aslında yapmaya çalışıyor diyeyim borçlar oluyor doğal olarak oğlum 1.sınıfa başladı bu yıl.onunla bile oldukça ilgilenemez hale geldim ağrılarımdan.insanlarla arama mesafe koyamıyorum.özellikle de eltim ve kayınvalidemle.içli dışlı olmak istemiyorum.kötü olmak da istemiyorum.bir sohbet oluyor ben haksız olmasam bile haksız oluyorum eltimin gözünde mesela günlerce konuşöuyor benimle neden böyle oldu diye kafamı takıp duruyorum.ben daha fazla hastalık sahibi olmadan yaşamak istiyorum arkadaşlar.yaşadıklarımdan örnekler verebilirim soran olursa.şimdiden teşşekkürler hepinize
çok sağol tavsilerin için işte bu hastalıklar çıktıkça moralim daha da bozuluyor daha bu yaşta bu halime bak diyorum psikiyatriste gitmek de var içimde tedavi olmam lazım çalışıyorum ben oğlum servisle gidip geliyor.kafamı dağıtmalıyım sanırım daha başka uğraşlar bulmalıyım27 yaşında bu kadar sağlık problemi normal mi bence kendine daha detaylı baktır, psikiyatriyede git derim bazen ağrılar stresten olabilir, çalışmıyorsan çalış derim öyle bi imkan yoksa bi hobi bul derim, ya da eltinlerden kaynanalardan bağımsız arkadaşların olsun, çıkın bi yerde bi kahve çay için gelin, çık öğlenleri yanlız yürüyüş yap, boş boş avm gez, kafanı boşalt derim, madem aynı frekansta değilsiniz saygı çerçevesinde resmi ol ve az görüş olabildiğince
çocuğun okula başladığına göre bırakmaya almaya giderken falan diğer velilerle kaynaşabilirsin, kafan dağılır
akşamları çağırılıyor mesela ya da onlar çat kapı geliyor hiç görüşmeyelim demiyorum gerçekten ama ben bu aralar çok yoğunum hem kafam hem bedenim dolu.bir örnek vereyim mesela bir kandildi akşam işten geldim çocukla ilgilendim yemeğimi falan yaptım sonra kayınvalideme çıktım kandilini mübarek etmek için ordan da eltime gittim kandilin mübarek olsun dedim.bugün de gelmeseydin artık konuşmayacaktım seninle işin düştü mü arıyorsun sonra arama gelme yok.ben tabi moralim bozuldu kırıldım kendimce.daha 2 gün önce görüşmüşüz zaten ben hergün senin halini hatrını soramam ki.bu ara da işin düşünce arıyorsun lafı da şundan dolayı işten çıkıp eve otobüsle gidiyorum oğlan okuldan gelene kadar bazen yetişemiyorum servisten almaya ve kayınvalide evde yoksa onu arıyorum yenge servisten alabilir misin diye ayda yılda bir o da.eltiyle kv ile görüşecek zaman nerede
yani zaten işe git eve gel yemek bulaşık çocuk derken gece olur yatılır
onlara da söyle az görüş
he de geç
muhabbete vs de girme pek
tel al eline ona bak
rahatsızlıklarını da ciddiye al
yani fıtık var ise yaşın gençken tedavini ol stressiz olsan da bundan sonra bu aşamada olanlar ortadan kalkmaz sadece ağrıların azalır
ne mutlu sana keşke bende yapabilsem düşünce ile mi başardın sadece yardım aldığın ol du muOw ben de çok takıyordum, sonra düşündüm: onlar takmıyorsa ben niye takayım? diye bir düşünce belirdi, kendiliğinden.. Artık dibe mi vurmuştun bilmiyorum ama bu andan sonra takmamaya başladım. Hep, "onlar takmıyor" dedim kendi kendime :)
ah be cnm dertsiz başına dert arama bırak onlar kim ki takacaksın kafanaherkese merhaba hanımlar 27 yaşında evli ve bir çocuk annesiyim her evlilikte az çok olduğu gibi benimkinde de problemler oldu kayınvalide ve eltimlerle aynı binada oturuyoruz.ve ben ne olursa olsun ufak bile olsa çok kafaya takıyorum işin sonunda da kimsenin umrunda olmazken ben hastalık sahibi oluyorum.az önce doktordan geldim yine biri sırtımda ve biri de belimde olmak üzere 2 tane fıtığım varmış.doktor bile daha bu yaşta çok erken çıkmış bu dedi. hipotroidi hastasıyım evlendikten sonra çıktı bu da.devlet dairesinde memurum 1 buçuk yıl oldu memur olalı.eşim kendi işini yapıyor aslında yapmaya çalışıyor diyeyim borçlar oluyor doğal olarak oğlum 1.sınıfa başladı bu yıl.onunla bile oldukça ilgilenemez hale geldim ağrılarımdan.insanlarla arama mesafe koyamıyorum.özellikle de eltim ve kayınvalidemle.içli dışlı olmak istemiyorum.kötü olmak da istemiyorum.bir sohbet oluyor ben haksız olmasam bile haksız oluyorum eltimin gözünde mesela günlerce konuşöuyor benimle neden böyle oldu diye kafamı takıp duruyorum.ben daha fazla hastalık sahibi olmadan yaşamak istiyorum arkadaşlar.yaşadıklarımdan örnekler verebilirim soran olursa.şimdiden teşşekkürler hepinize
keşke senin gibi olabilsem çalışıyorum aslında gerçekten boş vaktim hiç yok evin işi zaten bitmiyor yemek bulaşık ödevler birde arada bu tatsızlıklar çıkınca deli olmamak elde değil malefes.ağzımı açmıyorum saygısızlık olmasın diye ama onlarda sustukça daha çok şey isitoyrlar.kendi evim yetmiyor özellikle genel temizliklerde kayınvalide de evini yapmamızı bekliyor bazı hafta sonları evimde bulaşık bile yıkamaya vaktim olmadan hafta başına girdiğimi hatırlıyorum.ses edemiyorum olan bana oluyor bu yaşta.ne yapacağım bakalım ben artık.Onceden herkese karsi icime atardim kimseye cevap vermez eve gelir kendi kendime konusurdum. Artik canimi skanlara pat diye karsilik verir oldum ve hicte canimi skmiyorum. Bana saygisiz diyorlarmis desinler :) saygi yasla olculmez !!o buyukse bana herseyi soyleme hakkina sahip degil. Haa madem herseyi soyluyor benimde onlara herseyi soyleme hakkim var o zaman ..
taşınmayı çok düşünüyorum ama imkan olmuyor.ben burdayken de onları takmamayı istiyorum.inşallah başarırım.Taşinin yoksa işiniz zor. Ayni apartmanda catkapi yapmak daha kolay oluyordur. Bir de 27 yasindasin okula giden cocugun var, yani uzun yillardir evlisin, belki de 18 19 yasindan beri bu ailenin icindesin. Yani simdiye kadar olusmus bir diyalog sekliniz de vardir. Degistirmek de zor
Onlarin sana saygisi yok ki olsa boyle davranmazlar. O zaman seninde onlara karsi saygin olmasin.. Aklindan geçeni kafanda tutup kendini yipratma. İcinde kalip dert olucagina disari cikip mert olsun dusuncelerinkeşke senin gibi olabilsem çalışıyorum aslında gerçekten boş vaktim hiç yok evin işi zaten bitmiyor yemek bulaşık ödevler birde arada bu tatsızlıklar çıkınca deli olmamak elde değil malefes.ağzımı açmıyorum saygısızlık olmasın diye ama onlarda sustukça daha çok şey isitoyrlar.kendi evim yetmiyor özellikle genel temizliklerde kayınvalide de evini yapmamızı bekliyor bazı hafta sonları evimde bulaşık bile yıkamaya vaktim olmadan hafta başına girdiğimi hatırlıyorum.ses edemiyorum olan bana oluyor bu yaşta.ne yapacağım bakalım ben artık.
neler yaptın peki takmamak için sanki ben bunu başaramayacak mışım gibi geliyorÇok kafaya takınca bişeyin değiştiğini görmedim şimdi takmıyorum herşey olacağına varıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?