şimdiden okuyan ve yorum yapan arkadaşlara teşekkürler..sorum yok..amacım sadece biraz olsun içimi dökmek belki..çok sıkıntılı ve dertliyim..tamamen farklı kültürler..farklı memleketler..farklı yaşam biçimi..farklı huy davranış..eşimin benim onun ailesinin ve benim ailemin..o kadar farklıyız ki hiçbir ortak noktamız yok nerdeyse..o sabit fikirli ben daha esnek..o ailesine bağımlı ben bayan olduğum ve uzakta olduğum halde onun kadar asla değil..o ailesinin davranışlarıyla mutluluğuyla mutlu olan biri ben küçük şeylerle ve sadece sevgiyle...6 sene konuştuk evlendik kapalı bir kutunun içinden çıkan bambaşka birşey gibi süpriz gibi..kötü süpriz..aileme anlatsam anlamıyo..anlasa ne olacak ne yapacaklar sanki?evlendikten sonra daha iyi anladım ki insanın kendinden başkasından hayır yok..yanlız gelmişsin yanlız gideceksin...hayatı sadece ailesi ve parası üzerine kurulu gezmek alışveriş vb..insana keyf veren bir çok şeyden keyf almayan bir adam daralıyorum..ruhum sancıyor...