Tartışırken ağlıyor musunuz?

Poupeyd

ĸiмi ɴereye ĸoydυyѕαм вυlαмıyorυм.
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2017
85
438
8
Yoksa bir tek bende mı var bu sorun.
Nedeni nedir merak ediyorum.
Bu aralar hayatım baya karışık ailemle sürekli çatışma halindeyim..
Kendimi savunmam gerek,laflarim var söyleyecek soyleyemeden gözlerim doluyor ağlamaklı oluyorum,sesim tuhaf çıkıyor bu sefer. Neden aglamadan, dim dik durarak konuşamıyor, tartisamiyorum ki !
Sinir oluyorum kendime :(..
 
bende oyleyim ama bunun geçmisden bi sebebi var daha dogruusu sebepler var travma gibi bisey dusun
 
Hep aynı konuda aynı şeyi aynı kişiye yıllarca anlatmaya çalıştığım dönem bende de oldu.. gayet normaldi çünkü aglanacak halim vardı ve aglanacak bi durum.. dram travma kabus gibi oluyor en basit konuda karşı taraf duvar gibi durunca..
Hassas biriyseniz çok icerliyor olabilirsiniz illa iddia makamı gibi dimdik tartisamiyor insan özel hayatında..
Bazı insanlara konuşarak ulaşamazsiniz bunu kabul edip sakin kalmaya çalışın.. hamilesiniz bir de.. Dünya yansa bosverin..
 
Hep aynı konuda aynı şeyi aynı kişiye yıllarca anlatmaya çalıştığım dönem bende de oldu.. gayet normaldi çünkü aglanacak halim vardı ve aglanacak bi durum.. dram travma kabus gibi oluyor en basit konuda karşı taraf duvar gibi durunca..
Hassas biriyseniz çok icerliyor olabilirsiniz illa iddia makamı gibi dimdik tartisamiyor insan özel hayatında..
Bazı insanlara konuşarak ulaşamazsiniz bunu kabul edip sakin kalmaya çalışın.. hamilesiniz bir de.. Dünya yansa bosverin..
Çok zor bir durum,karşı taraf konuşarak kendini haklı çıkarırken,benim onları çürütecek cumlelerim varken,susup ağlamak... :(
 
Çok zor bir durum,karşı taraf konuşarak kendini haklı çıkarırken,benim onları çürütecek cumlelerim varken,susup ağlamak... :KK43:

Ne desen boş olur zaten..
Seni anlamak isteyen zaten anlar..
İçinde kalacak ise sakinken söyle tam o an yerine..
 
Hep böyle maalesef.
Karşı tarafın dediklerini konuşup çürütebilecekken neden susuyor olabilirsin? Küçüklükten kalma bir olay mı var yada ne bileyim tartışmanın büyümemesi için mi acaba?

Aslında bir kez derin nefes alıp konuşmaya başlasan gerisi gelir gibi.



Şayet konuşamıyorum, konuşamam emini diyorsan sorunlu kişilerden uzak durabilme gibi bir şansın varsa özellikle hamilelik döneminden uzak durmanı tavsiye ederim sana.
 
Ayyy beeenn :D sadece tartışırken değil ama sinirlenince, sevinince her anımda ağlamaya ilklerimde yer veririm :)) kötü bir durum ama yaa tartışırken mesela o sinir haliyle ses tonun değişir boğazım düğümlenir, kalp çarpıntısı eşliğinde kendime hakim olmaya çalışarak konuşurum ama içimden bir kahkaha patlatasım gelir "Allahım ne kadan da salak görünüyorum dışarıdan" diyee trajikomik bir vakayim :D
 
Karşı tarafın dediklerini konuşup çürütebilecekken neden susuyor olabilirsin? Küçüklükten kalma bir olay mı var yada ne bileyim tartışmanın büyümemesi için mi acaba?

Aslında bir kez derin nefes alıp konuşmaya başlasan gerisi gelir gibi.



Şayet konuşamıyorum, konuşamam emini diyorsan sorunlu kişilerden uzak durabilme gibi bir şansın varsa özellikle hamilelik döneminden uzak durmanı tavsiye ederim sana.
Tartışmak zorunda olduğum kişiler en yakinlarim,annem babam ..
Benim hayatımla ilgili kabul etmedikleri bazı durumlar var,apayrı bir konu bu bir gün cesaretimi toplarsam açıcam :)
Bu konu hakkında 7/24 tartışıyoruz.
Ve ben asla söylemek istediklerimi tam söyleyemiyorum hatta kekelemeye başlıyorum. Sonra mesaj atıyorum vs ama o an dim dik durup savunmak istiyorum kendimi. İmkansız benim için sanırım. Teşekkür ederim cevaplariniz icin
 
Maalesef bende de var. Daha çok sinirlenince, yapılan/söylenenleri kaldıramayınca falan oluyor. Tutamıyorum kendimi, tutmak için zorladığımda da konuşsam ağlayacağım için konuşamıyorum yine, olmuyor.. Keşke kurtulsak bundan, çok istiyorum.. Çok yanlış, olumsuz bir algı oluşuyor karşı tarafta; "çocuk gibi" ...
 
Maalesef bende de var. Daha çok sinirlenince, yapılan/söylenenleri kaldıramayınca falan oluyor. Tutamıyorum kendimi, tutmak için zorladığımda da konuşsam ağlayacağım için konuşamıyorum yine, olmuyor.. Keşke kurtulsak bundan, çok istiyorum.. Çok yanlış, olumsuz bir algı oluşuyor karşı tarafta; "çocuk gibi" ...
Ben konuşmaya da çalışıyorum tutamıyorum kendimi ama ne dediğim anlaşılmıyor ağlamaktan kendim bile anlamıyom ne dedimi en son susup iyice agliyom :(
 
Eskiden tartıştığım kim olursa olsun bu arkadaşı sevgili, okul müdürü, öğretmen vb o sesim yükseldiği an sesim gider ağlardım.

Şimdi neden bilmiyorum geçti. Olmuyor 3-4 yıldır.
 
İnanılmaz zor ağlayan biriyim, tartışmada filan da ağlayamam. Hatta insanlar nasıl çabucak ağlayabiliyor, çok şaşırıyorum.
 
Sinirlerin bozuksa aglarsin,
Bende sinirlerim bozulunca konusurken agliyorum ,
Bazen ruhumuz yoruluyor ,sende hamilesin normal ,
Goz yasi ne zaman akacagini bilirmis ,
Herseyi bosver canina bak evladina bak
 
Ben konuşmaya da çalışıyorum tutamıyorum kendimi ama ne dediğim anlaşılmıyor ağlamaktan kendim bile anlamıyom ne dedimi en son susup iyice agliyom :KK43:

Aynen bende öyleyim.. Umarım geçer bir an önce, gerçekten bu durum çok rahatsız edici, özellikle iş hayatında hiç iyi olmuyor. Bir de kendime kızıp iyice ağlayabiliyorum.
 
Son düzenleme:
Ağlayın ağlamayın diyemem ama ben ağlamayı doğru bulmuyorum .
Ne kadar güçsüz durursanız tartışmanın yükselmesi ve kaybeden taraf olmanız o kadar ihtimal .
Dimdik durup kendinden emin taraflarınızı ortaya çıkaracaksınız ;)
Sonra karşınızdakinin cümlelerinden bazı kısımları cımbızla çekip alaya alacaksınız . ( mümkünse soru sorarak )
Hem karşısındakinin konusunu ve aklını dağıtmış olursunuz hem de olayı kale almamış gibi yaptığınız için sinirlenir ve saçmalar .
Üstüne bir de değil mili sorularla kendinizi akladınız mı iş tamam .

Ama ağlamak , sinir olduğunu göstermemek . Maça hiç çıkmadan mağlup olmakla eş değer .
 
Bebegin olduktan sonra tartisirken aglamayacaksin ozguvenin artiyor tecrubeyle sabittir
 
Back
X