- 16 Mayıs 2014
- 4.519
- 4.897
- 133
Uzun bir tartışmaysa genelde evet ağlarken buluyorum kendimi. Başlarda gayet ciddiyim, zart zart söylüyorum laflarımı ama bana yapılan haksızlıkların, kötülüklerin, çektiklerimin zirvesine ulaşırken dudaklarım titremeye ve ağzım yamulmaya
gözlerim ıslanmaya başlıyor. Giriş sert, gelişme; anlatım güçlendikçe, duygular şelale, sonuç; Nirvana'ya ulaşıyorum
Hayır yani ağlayınca insan duygu sömürüsü yapıyor gibi de algılanabiliyor ya da sinirleri iyice yıpranmış da her şeye ağlarmış gibi... Tartışırken ağlamasam bile bittikten sonra ağlıyorum bazen aklıma gelip gelip, üfff buna da çok sinir oluyorum ya, aklıma komik şeyler getirmeye çalışıyorum ama olmuyor.

