- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.560
- 598
- Konu Sahibi Cahil Filozof
- #81
Ben de tartışmanın medeni halini öfkeliyken pek gerçekleştiremem bu yüzden (kendimi yakaladığım müddetçe) ekstra süre isterim "Çok sinirliyim, bu duralım lütfen" diye öfkem yatışana kadar; ama sürekli bağırmak, sürekli küsmek, sürekli bla bla... Bir şeyi ne kadar sık yapmaya başlarsan onun etkisinin o denli azalacağını da iyi bilirim. Ya bıktırırsın "Eh yeter be" derler giderler, ya da "Klasik Filozof işte, yine küstü aman" derler ve gönlünü ciddiyetle almazlar, idareten alırlar ki kaprisin bitsin. Tesiri olmaz yani bi şeyleri iyileştirip değiştirmeye.
Küsüp trip atman tetiklenmeden önce (Ki bu artık küsme alışkanlığı haline geldiği için senin için bir çeşit refleks gibi olmuştur), "Bu konuyu daha sakin bir ruh halindeyken konuşalım mı?" gibi cümlelere dönüştürmeye çalışarak başlayın. Küsmeden hemen önce, aklınıza getirip kendinizi durduracağınız bir cümleniz olsun fren gibi..
Sonra düzenlemeye başlarsınız huyunuzu.
Ha küsülecek yerde de küser, bağıracak yerde de bağırırsınız ama bunu daha ciddi konular için kullanın ki, bi kıymeti-tesiri olsun.
Küsüp trip atman tetiklenmeden önce (Ki bu artık küsme alışkanlığı haline geldiği için senin için bir çeşit refleks gibi olmuştur), "Bu konuyu daha sakin bir ruh halindeyken konuşalım mı?" gibi cümlelere dönüştürmeye çalışarak başlayın. Küsmeden hemen önce, aklınıza getirip kendinizi durduracağınız bir cümleniz olsun fren gibi..
Sonra düzenlemeye başlarsınız huyunuzu.
Ha küsülecek yerde de küser, bağıracak yerde de bağırırsınız ama bunu daha ciddi konular için kullanın ki, bi kıymeti-tesiri olsun.
benim acimdan da yorucu gercekten
