Çok iyi anlaştığım,abla gibi gördüğüm bir komşumuz var.ikimizin de kilo problemi var ama benim vereceğim 11 kilo,onun vereceği 50 kilo var. (ben 66, o 110 kilolarda)beraber spor yapmaya karar verdik ve yürüyüşlere başladık. aslında ben tek yürüyecektim ve oturduğumuz semte yeni taşındım. park vs var mı diye sordum o da dedi ki beraber yürüyelim. ben de tamam dedim haliyle,saatlerini falan da bana göre ayarlıyor sağ olsun. ama hiç böyle olacağını tahmin etmemiştim çünkü kondisyonumuz çok farklı. yani ben daha hızlı yürümek istiyorum,daha fazla tur atmak istiyorum lakin kendisi tur konusunda hep bir bahaneler buluyor orada köpek var vs o da haklı kilomuz bir değil. ama ayrı ayrı yürüyelim de diyemem konuşarak yürüyoruz çünkü.bir de bir kere ben tek çıktım bozuldu gibi geldi bana.ne yapsam bilmiyorum,yürürken hiç terlemiyorum nabzımın attığını hissetmiyorum. tek çıktığımda mesela eve su içinde gelmiştim. onunla yürüyüşlerimiz bana sallana sallana yürümek gibi geliyor.siz olsanız ne yapardınız? bir de parka gittiğimizde oradaki kedilerle de ilgileniyoruz,her seferinde mama götürmek,sularını değiştirmek vs gibi böyle bir rutinimiz oldu ne yapsam bu var bir de
edit: kedilere mama vermeyi dert etmiyorum,başka bir yerde yürürsem ya da yürüyüşü bırakırsam aç kalırlar diye dert ediyorum. mama vermeyi nasıl dert edebilirim,canım onlar
