- 21 Kasım 2016
- 1.374
- 1.411
- 63
- Konu Sahibi pamukkksekerrr
- #1
sizlere bişey danışacağım hanımlar.. işyerinde aynı odada çalışıp konuşmadığım bi arkadaş var. kendisiyle uzun süredir konuşmuyoruz.. konuşmama sebebimiz de bir toplantıda ( yaklaşık 1 buçuk yıl önce ) ; işlerin rotasyon olması gerektiğini, sürekli ağır işleri aynı kişilerin yaptığını, bazılarının mesaisinin rahat olduğunu söylemem üzerine müdürümüzün onaylaması ve o arkadaşla ( müdürmüzün neden onu seçtiği hakkında hiç bi fikrim yok ) işlerimizi değiş tokuş etmesinden sonra başladı..
( ben sorumluluğu gerçekten çok ağır olan bir işi aralıksız 2.5 yıl yaptığım için bunu belirttim toplantıda ) o zamna kadar muhabbetimiz vardı çok samimi olmasak da.. ama iş değişiminden sonra tavırlar kaprisler, laf sokmalar başladı... düşük tehlikemin olduğu haftalarda 2 kez 4 er gün raporluydum , sonra da ağrılarım olduğu için 5 gün raporluydum. bu raporlar yüzünden bikaç kez üstü kapalı laf soktu başkalarıyla konuşurken... oda arkadaşıma '' oh valla ne güzel, ben de alayım 3-5 gün rapor , yatayım evde gelmeyeyim mesaiye, ben alamaz mıyım sanki rapor... benim de kızım hasta ama buradaki işleri yapmak zorundayım.. geliyorum.. '' bi başka seferde '' ... O arkadaş da hamile ama rapor almaz zor durumda bile olsa, işini yapar , herkes alayım raporu yatayım demiyor işte, her insanın hak duygusu farklı '' gibi birşey daha söyledi... bunun gibi şeyler işte hanımlar...
kavga etmemek için sessiz kaldım bu güne kadar.. iş değişiminin olduğu o dönemde gebe olduğunu gizlemesi, ardından iş değişimi olduktan 4 ay sonra sonra düşük yapması ve bunların sebebini bana bağlaması da cabası... kendince bu sebepten dolayı ben gebe kaldığımdan bu yana hayırlı olsun dahi demeden , düşük tehlikesi atlattığım günlerde umursamadan hiçbişey olmamış gibi mesaiye devam ederek,, yani tek kelime bile konuşmadan (iş harici ) bu güne geldik. öyle ki artık günaydın ve iyi akşamlar dememe rağmen cevap vermemeye duymazdan gelmeye başlamıştı beni.. kendisi de bu süre içinde gebe kaldı bu arada... bana karşı sergilediği tavıralrdan dolayı ben de kendisinin gebeliği ile ilgili hiçbir yorumda bulunmayıp hiçbişey sormadım.. şu anda merhabamız bile yok kendisiyle..
bu hafta mesaideki son haftam. doğum iznine ayrılıyorum ve tahminen benden 2 ay sonra da kendisi doğum iznine ayrılacak. o doğum iznindeyken benim atamam çıkacak ve bulunduğumuz ilden gideceğiz. yani kendisini bir daha görmeyeceğim.
sizce kendisiyle herşeye rağmen vedalaşarak mı gitmeliyim. yoksa onu yok mu saymalıyım ?
okuduğunuz için teşekkürler :)
( ben sorumluluğu gerçekten çok ağır olan bir işi aralıksız 2.5 yıl yaptığım için bunu belirttim toplantıda ) o zamna kadar muhabbetimiz vardı çok samimi olmasak da.. ama iş değişiminden sonra tavırlar kaprisler, laf sokmalar başladı... düşük tehlikemin olduğu haftalarda 2 kez 4 er gün raporluydum , sonra da ağrılarım olduğu için 5 gün raporluydum. bu raporlar yüzünden bikaç kez üstü kapalı laf soktu başkalarıyla konuşurken... oda arkadaşıma '' oh valla ne güzel, ben de alayım 3-5 gün rapor , yatayım evde gelmeyeyim mesaiye, ben alamaz mıyım sanki rapor... benim de kızım hasta ama buradaki işleri yapmak zorundayım.. geliyorum.. '' bi başka seferde '' ... O arkadaş da hamile ama rapor almaz zor durumda bile olsa, işini yapar , herkes alayım raporu yatayım demiyor işte, her insanın hak duygusu farklı '' gibi birşey daha söyledi... bunun gibi şeyler işte hanımlar...
kavga etmemek için sessiz kaldım bu güne kadar.. iş değişiminin olduğu o dönemde gebe olduğunu gizlemesi, ardından iş değişimi olduktan 4 ay sonra sonra düşük yapması ve bunların sebebini bana bağlaması da cabası... kendince bu sebepten dolayı ben gebe kaldığımdan bu yana hayırlı olsun dahi demeden , düşük tehlikesi atlattığım günlerde umursamadan hiçbişey olmamış gibi mesaiye devam ederek,, yani tek kelime bile konuşmadan (iş harici ) bu güne geldik. öyle ki artık günaydın ve iyi akşamlar dememe rağmen cevap vermemeye duymazdan gelmeye başlamıştı beni.. kendisi de bu süre içinde gebe kaldı bu arada... bana karşı sergilediği tavıralrdan dolayı ben de kendisinin gebeliği ile ilgili hiçbir yorumda bulunmayıp hiçbişey sormadım.. şu anda merhabamız bile yok kendisiyle..
bu hafta mesaideki son haftam. doğum iznine ayrılıyorum ve tahminen benden 2 ay sonra da kendisi doğum iznine ayrılacak. o doğum iznindeyken benim atamam çıkacak ve bulunduğumuz ilden gideceğiz. yani kendisini bir daha görmeyeceğim.
sizce kendisiyle herşeye rağmen vedalaşarak mı gitmeliyim. yoksa onu yok mu saymalıyım ?
okuduğunuz için teşekkürler :)
