- 30 Haziran 2020
- 4
- -1
- 6
- 43
- Konu Sahibi Deniztarak
- #1
BU PLATFORMDA YAZARKEN DAHA GERÇEKÇİ DAHA SAMİMİ İNSANLARIN OLABİLECEĞİNİ DÜŞÜNMEKTE ÇOK YANILMIŞIM.HATA YAPMIŞIM.ÇOLUK ÇOCUK YERİYMİŞ.Merhaba hanımlar,ben 15 yıllık evliyim.Evliliğimin 2. Yılında kardeşimin erkek kardeşi vefat etti.Eltim ve iki kızı kayınvalidemle yaşıyor.Eşim yurt dışına gitti.Çalışmaya evlilik hayatımız boyunca hep yalnızdım.İzin zamanlarında gelir en fazla bir ay kalır gider.O gün bugündür yalnızım.İki tane oğlum var.Sürekli maddi açıdan da onlara gönderim sağlıyor.Eltimi hiç sevmem kıskanç fesatın teki.Sürekli manevi açıdan duygu sömürüsü içindeler.Kızlarından biri liseye gidiyor.Şimdi de yanımızda kalsın.Onlar istanbulda bir semtte biz başka bir semtte oturuyoruz.Dersleri kötüymüş o yüzden sürekli bir yakınma.Ne yapabilirim.Siz den değerli fikirlerinizle bir parça değerlendirme istiyorum.Evliliğimde nasıl yapmalıyım.Ne yapmalıyım. Çok detaya girmek istemediğim için bazı şeyleri yazmayı atlamışım.Eşim mesleğinden dolayı yurt dışında çalışmayı tercih ediyor.Çünkü getirisi daha fazla.Fakat büyük nedenlerden biri de kendi erkek kardeşi vefat edince iki kız yeğeninin de çalışacak eğitimde olmayan annelerinin de olması.Büyük kız yeğen şu anda dersleri kötü olduğu için benimle kalmasını önerdi.Bende zaten iki erkek çocuğum olduğu için biri 6 biri 12 yaşında tek başıma her şeye yetişmeye çalışıyorum.Şu anda da hep kullanılan taraf gibi hissettiğim için bir de kızı yanıma almak istemiyorum sorumluluk yeterince ağır geliyor.Bunlar dahilinde kafam iyice karışmış durumda sizlere yazarak bir dış gözlem yapmanızı rica etmiştim.Bir fikir verebilirsiniz belki diye.
Son düzenleme:
