özellikle evli yada uzun süreli ilişkileri olanlardan tavsiye istiyorum :26:
nişanlımla birbirimizi çok seviyoruz. etrafımızdaki kişiler imrenerek bakar çoğu zaman hatta. bana karşı hep dürüst olmuştur.
ama bazen ufak tefek sorunlar yaşıyoruz sorunlardan çok sonrası bizi yıpratıyor.
nişanlım inat davranır. soğuk kalır bi süre hemen toparlayamaz kendini. ve sinirlenince kırıcı konuşur. (öyle küfür falan değil tabi)
bense biran önce düzelsin isterim eskisi gibi olsun yoluna girsin isterim ve çoğu zaman aman büyümesin uzamasın üzmeyelim üzülmeyelim diye alttan alırım. pişman olurum.
çünkü gerçekten nişanlım özü itibariyle çok dürüst ve karakterli bir insan.
çok güzel bir sevgiye sahip olduğumu düşünürüm.
konuya gelince mesela en sonki kavgamız:
iş yerinde bir kız resmen nişanlıma asılıyor.telefonla nişanlımın bürosunu aramış kız.
nişanlımına öyle canımlı konuşuyor falan, vaktım yoktu ama bi ara uğrayacam büroya falan demiş.
bunu bana söyledi nişanlım. tabi ben deliye döndüm, gelirse yada ararsa tersle dedim.
ben nasıl davranacağımı bilirim dedi. ters cevap verilir mi ayıp aynı yerde çalışıyoruz dedi.
kızın adını sordum ama söylemedi.
en fazla kızı bulup profiline bakacaktım. ama söylemedi inat etti. tabi bende öğrenecem diye inat ettim
ne var sankı ne yapacam söylesene falan dedim.
olay büyüdü tabi. telefonunu kapattı. fena kavga ettik. ben uyumadım sabaha kadar.
ayrı şehirlerdeyiz. ve artık yıpranıyoruz.
ismini söyleseydi kızın bu kadar büyümeyecekti en fazla bakıp geçecektim.
ama o söylemem dediğinde bende inat ettim oda...
nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum kızlar.
ufak sorunlar yaşıyoruz ama zaten ayrı şehirlerdeyiz birikiyor doluyor yıpranıyoruz.
susup sessiz kalmayı denedim ama oda susuyor. 3 gün sonra ben patladım yine niye böyle oluyoruz diye.
bağırıp çağırıyorum olmuyor. sabaha kadar sinir krizi geçirdim ağlamaktan.
öyle özeniyorum ki mutlu insanlara.
öyle çok özlüyorum ki birlikte geçirdiğimiz mutlu günleri.
ben ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım.
hatam nerde bana bi akıl verin kızlar
nişanlımla birbirimizi çok seviyoruz. etrafımızdaki kişiler imrenerek bakar çoğu zaman hatta. bana karşı hep dürüst olmuştur.
ama bazen ufak tefek sorunlar yaşıyoruz sorunlardan çok sonrası bizi yıpratıyor.
nişanlım inat davranır. soğuk kalır bi süre hemen toparlayamaz kendini. ve sinirlenince kırıcı konuşur. (öyle küfür falan değil tabi)
bense biran önce düzelsin isterim eskisi gibi olsun yoluna girsin isterim ve çoğu zaman aman büyümesin uzamasın üzmeyelim üzülmeyelim diye alttan alırım. pişman olurum.
çünkü gerçekten nişanlım özü itibariyle çok dürüst ve karakterli bir insan.
çok güzel bir sevgiye sahip olduğumu düşünürüm.
konuya gelince mesela en sonki kavgamız:
iş yerinde bir kız resmen nişanlıma asılıyor.telefonla nişanlımın bürosunu aramış kız.
nişanlımına öyle canımlı konuşuyor falan, vaktım yoktu ama bi ara uğrayacam büroya falan demiş.
bunu bana söyledi nişanlım. tabi ben deliye döndüm, gelirse yada ararsa tersle dedim.
ben nasıl davranacağımı bilirim dedi. ters cevap verilir mi ayıp aynı yerde çalışıyoruz dedi.
kızın adını sordum ama söylemedi.
en fazla kızı bulup profiline bakacaktım. ama söylemedi inat etti. tabi bende öğrenecem diye inat ettim
ne var sankı ne yapacam söylesene falan dedim.
olay büyüdü tabi. telefonunu kapattı. fena kavga ettik. ben uyumadım sabaha kadar.
ayrı şehirlerdeyiz. ve artık yıpranıyoruz.
ismini söyleseydi kızın bu kadar büyümeyecekti en fazla bakıp geçecektim.
ama o söylemem dediğinde bende inat ettim oda...
nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum kızlar.
ufak sorunlar yaşıyoruz ama zaten ayrı şehirlerdeyiz birikiyor doluyor yıpranıyoruz.
susup sessiz kalmayı denedim ama oda susuyor. 3 gün sonra ben patladım yine niye böyle oluyoruz diye.
bağırıp çağırıyorum olmuyor. sabaha kadar sinir krizi geçirdim ağlamaktan.
öyle özeniyorum ki mutlu insanlara.
öyle çok özlüyorum ki birlikte geçirdiğimiz mutlu günleri.
ben ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım.
hatam nerde bana bi akıl verin kızlar
Son düzenleme: