- 4 Şubat 2012
- 137
- 1
- 296
Sosyal ortamlara gitmeyi pek sevmiyorum çünkü ortam yüzünden kendimi iyi hissetmiyorum,darlanıyorum rahat olamıyorum hep ortamdakiler canımı yaktı ruhumu kırdı dağıldım ama bende farkındayım ki hiç biri beş para etmezler aslında.Böyle kırıcı ve farklı davranıyorlar çünkü boşlar kendi varlıklarını belli edebilecekleri başka bir şey yok ve ben bu boşluğa çekilmek istemiyorum kaçıyorum SOYUTLUYORUM kendimi.. yaptığım doğru değil ama politik davranırsam da sahtekar olurum kendimi aldatırım bu benim yapımda yok istesem de yapamam.Sonra dışarıda bir arkadaşımla buluştuğum zaman hep bir sorun çıkıyor istemeden oluyor kendimi adapte edemediğimden ama çok üzülüyorum kaba olduğum için.Bir de şunu çok yapıyorum biri benimle konuşmadığı zaman ne kadar üzülsem de gidip anlatmıyorum ne kadar üzgün olduğumu ezik gözükmeyim,yüzsüzce salça olduğumu düşünülmesin diye sorun hall olmasa da üzüldüğümü kaçarak belli ediyorum.. Ellerimde dengesizlik var yüzde5 gibi bir oranda annem beni hep destekliyor bir engelin yok diye ama hep üstüme üstüme geliyorlar her yerde kaarşımda bu sorun ; susayım cevap vermeyim prim vermeyim diyorum ama olduramıyorumm ... anlamalarını beklemiyorum ama rahat bırakılmak istiyorum çünkü benimkide can..