cocuklarım 10 yasında değil ama lisede öğretmen olduğum için sanırım fikirlerimi yazabilirim.bence önce kendinizden ya da havadan sudan bir sohbet ortamı açın.direk konuya dalmayın. yavaş yavaş konuyu ona getirin ve güzel kızım tatlı kızım diye güzel sözlerle konuşun hep. sen bunu yaptın ,niye arkamdan iş çeviriyorsun gibi seyler demeyin.bana anlatmak istediğin bişeyler var mı ,merak ediyorum seni diye devam edersiniz.konuşma sizi tatmin etmezse de ( istediğiniz cevapları tam olarak alamasanız bile ) onun dediklerine inanın. en sonunda da sarılın öpüşün her ne yaparsan yap her zaman yanındayım mesajını verin. ama bunlarda samimi ve sıcak olun. size doğruları söylemese bile bu son hareketiniz cümleleriniz onu düşündürecektir. bir dahaki davranışlarına dikkat edecektir.size karsı daha acık olmaya calışacaktır. kavganın ,niye böyle yaptın niye söyle yaptın demenin,inatlaşmanın hele ki suclamanın hiç bir faydası yok tecrübeyle sabittir. evlatlarımıza yapabileceğimiz seyler sıcak samimi sevgi dolu olmak,onları gercekten dinlemek,zaman ayırmak sonra da Allaha emanet etmektir...umarım yardımcı olabilmişimdir