Merhabalar, oğlum 18aylık. Bunları düşünmek için erken belki ama yapım gereği bir şeyi netleştirmeden rahat edemiyorum. Belirsizlik canımı çok sıkıyor... Maddi açıdan problemimiz yok. Ancak manevi olarak hiç mi hiç hazır değiliz ikinci bebeğe. Anne baba olmak gerçekten çok zormuş. Ya da biz zorlaştırıyoruz bilemiyorum. Çünkü uyku düzeni bozulsa, yemek yemese, düşse vs ben çok stres oluyorum. Ağlıyorum ya aç kaldıysa, ya sağlıklı beslenemezse vs diye. Yani çok rahat davranamıyorum malesef. Çok uğraşıyorum ama olmuyor. Bir yere giderken bile uyku saatlerine göre plan yapıyoruz. Aman orda uyusun ya da yolda uyusun diyemiyorum. Her şeyin en güzeli en rahatı olsun istiyorum oğlum için. Küçük gibi görünüyor ama bunlar tüm düzenimizi, psikolojimizi etkiliyor. Sanırım yorucu da oluyor böyle. Ben oğlumu o kadar seviyorum ki bakıp bakıp ağlıyorum nasıl bir sevgi bu diye. İkinci bir bebek olursa eminim onu da böyle severiz ama cesaretimiz yok. Tek çocuk olanlar ya da kesin tek çocuk düşünüyorum diyenlerden sanırım olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var =)
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Tek çocuk olmak çok mu kötü bir şey?
- Konu Sahibi Betul56
- Başlangıç Tarihi
- 3 Nisan 2014
- 36.199
- 147.645
- 798
ama bunları düşünmek için çok erken değil mi?
neden kendinize doğmamış çocuğa don biçmeye çalışarak eziyet ediyorsunuz ki?
diğer davranışlarınız için birşey diyemem zira ilk oğlumda onun uyku düzenine göre ayarlama yaptığım çok olmuştur.. bakıp bakıp ağlamasamda:)) ancak şunu söyleyebilirim ki 2.çocuklar çok daha rahat büyüyor o ilk çocuktaki hassaslık kalmıyor daha relax oluyorsunuz..
neden kendinize doğmamış çocuğa don biçmeye çalışarak eziyet ediyorsunuz ki?
diğer davranışlarınız için birşey diyemem zira ilk oğlumda onun uyku düzenine göre ayarlama yaptığım çok olmuştur.. bakıp bakıp ağlamasamda:)) ancak şunu söyleyebilirim ki 2.çocuklar çok daha rahat büyüyor o ilk çocuktaki hassaslık kalmıyor daha relax oluyorsunuz..
- 24 Eylül 2014
- 4.217
- 8.681
- 108
Tek çocuk olmak kötü değil, hatta bir çok iyi yanı var fakat muhakkak ikinci bir çocuk olmalı diye düşünüyorum.
Kardeş önemli.
Uzun uzun yazmayacağım.
Tek çocuğum, ara ara bir abi istediğim çok oldu. Bir ablaya ise evlilik aşamasında çok ihtiyaç duydum.
Tek başıma olduğum mutlu zamanlarim da çoktur.
Daha bebeğiniz küçük, şimdiden dert etmeyin ama ileride ona bir kardeş yapın.
Kardeş önemli.
Uzun uzun yazmayacağım.
Tek çocuğum, ara ara bir abi istediğim çok oldu. Bir ablaya ise evlilik aşamasında çok ihtiyaç duydum.
Tek başıma olduğum mutlu zamanlarim da çoktur.
Daha bebeğiniz küçük, şimdiden dert etmeyin ama ileride ona bir kardeş yapın.
Ben hiçbir zaman çok rahat davranabileceğimi sanmıyorum çünkü çok denedim ilerleme olmadı. İki çocukla da yetişemeyince iyice stres olurum gibi geliyor. Bu da psikolojik olarak yorar sanırım.
- 27 Haziran 2015
- 362
- 260
- 103
- 36
merhabalar, benim daha cok cogugum yok ama ben tek cocuk büyüdüm benim kardesim benden 15yas kücük.
tek cocuk büyümek bence cok kötü bisey. ben suan bile cok özeniyorum kardeslerin tatli kavgalarini. bence bisey eksik oluyo tek cocuk büyüyenlerde.... biraz zaman gecincedede olsa 2. kesin düsünün derim
tek cocuk büyümek bence cok kötü bisey. ben suan bile cok özeniyorum kardeslerin tatli kavgalarini. bence bisey eksik oluyo tek cocuk büyüyenlerde.... biraz zaman gecincedede olsa 2. kesin düsünün derim
Ama kötü değil yani değil mi? İlerde kararımız tabiki değişebilir ama şuan için ben bir karar vermek istiyorum. O da tek çocuktan yana sanki.
Bazen dua ediyorum zaten sürpriz yapıp gelsin diye çünkü içim istiyor ama cesaret yok =)
- 14 Eylül 2014
- 4.050
- 12.749
- 208
- 37
Ben tek çocuğum ve kötü bir şey değil. Muhtemelen olur da gaza gelir yapabilirsem ve çocuk yaparsam ben de tek çocukta kalırım.
Annem yoğum iş temposuna benim için iki yıl ara vermiş ve bir çocuk daha yapsa belki kariyerinden vazgeçmesi gerekecekmiş. O da benim geleceğimden çalmak gibi gelmiş yapmamışlar. Yani ne eğitimin ne heveslerin hiç birinden eksik kalmanı istemedim demişti. Yani maddi durumunuz süperse elbete kardeşi olsun ama iki çocuğun üniversite eğitimi çok zorlar mesela.
Ben kolejde eğitim aldım, ilk senemde üniversiteyi kazandım ama istediğim bölüm değildi annem bir sene daha dershaneye yolladı. Sonra özel yurtta kaldım iki sene. Yüzme kursuna, tenis kursuna, resim derslerine falan gönderildim, istediğim bir hobim olduğunda annem sıkıntı yaşamadı, kültürel aktivitelere katılabildim sinema, tiyatro falan gibi. Her sene tatile gidebildik. Ve bunları iki çocukla yapamazdı mesela.
Eşim üç kardeş, babası bir dönem çok çok zorlandım diyor. Biri dershanedeyken ikisi üniversitede okuyormuş. O dönem yurtdışına gidip çalışmak ve beş yıl uzakta kalmak zorunda kalmış mesela.
Kısacası ben tek çocuğum ve eğer çok süper bir maddi durumum olmazsa tek çocuk da kalırım. Bu zamanda çocuğu layıkıyla yetiştirmek çok zor.
Üstelik bizim ailede genelinde tek çocuk çoktur. Kardeş gibi büyüdük ondan. Bir derdim olduğunda koşan kardeş kuzenim de çok, her bayram seyranda kalabalık bir aile de oluyoruz. Hiç yalnız hissetmiyorum, biz de beraber büyüdük, çoğu zaman evde değil kuzenlerde kalırdık falan.
Annem yoğum iş temposuna benim için iki yıl ara vermiş ve bir çocuk daha yapsa belki kariyerinden vazgeçmesi gerekecekmiş. O da benim geleceğimden çalmak gibi gelmiş yapmamışlar. Yani ne eğitimin ne heveslerin hiç birinden eksik kalmanı istemedim demişti. Yani maddi durumunuz süperse elbete kardeşi olsun ama iki çocuğun üniversite eğitimi çok zorlar mesela.
Ben kolejde eğitim aldım, ilk senemde üniversiteyi kazandım ama istediğim bölüm değildi annem bir sene daha dershaneye yolladı. Sonra özel yurtta kaldım iki sene. Yüzme kursuna, tenis kursuna, resim derslerine falan gönderildim, istediğim bir hobim olduğunda annem sıkıntı yaşamadı, kültürel aktivitelere katılabildim sinema, tiyatro falan gibi. Her sene tatile gidebildik. Ve bunları iki çocukla yapamazdı mesela.
Eşim üç kardeş, babası bir dönem çok çok zorlandım diyor. Biri dershanedeyken ikisi üniversitede okuyormuş. O dönem yurtdışına gidip çalışmak ve beş yıl uzakta kalmak zorunda kalmış mesela.
Kısacası ben tek çocuğum ve eğer çok süper bir maddi durumum olmazsa tek çocuk da kalırım. Bu zamanda çocuğu layıkıyla yetiştirmek çok zor.
Üstelik bizim ailede genelinde tek çocuk çoktur. Kardeş gibi büyüdük ondan. Bir derdim olduğunda koşan kardeş kuzenim de çok, her bayram seyranda kalabalık bir aile de oluyoruz. Hiç yalnız hissetmiyorum, biz de beraber büyüdük, çoğu zaman evde değil kuzenlerde kalırdık falan.
- 24 Eylül 2014
- 4.217
- 8.681
- 108
Kötü değil ama insan ihtiyaç duyuyor.
Nasıl anlatsam, mesela çocukken bir bebek istersiniz ama anneniz almaz, o icinizde hep ukte kalır ya onun gibi. İcimde bir yerde eksiklik.
Neden simdiden kendinizi sartliyorsunuz.
Simdi tek olarak büyüsün belki 10 yaşına gelince kardeş yaparsınız belki seneye kardeş yapmak istersiniz belki okul cağına gelince kendisi bir kardeş isteyecek.
Bunun kararını şimdiden vermeyin zamanın akışına bırakın. Şuan istemiyorsanız yapmayın ama illa hayat boyu tek çocuk istiyorum fikrini bilinçaltınıza yerleştirmeyin.
- 26 Ocak 2013
- 5.186
- 3.410
- 248
Bunları bi konuda daha yazmıştım ama size de yazayım .
Ben tek çocuğum . Çok mutluyum . Hayatımda her istediğim oldu , çok şımartıldım bi dediğim iki edilmedi . Çok güzel yaşadım hayatımı . Kardeşim olsa bu kadarı olmazdı . Kuzenlerim 3 kardeş her kafadan bi ses çıkıyor . Biri başka şey istiyor , öteki onu daha çok seviyorsunuz bende bunu istiyorum alacaksınız diyor . Yine siz bilirsiniz ama ben çok memnunum .
Ben tek çocuğum . Çok mutluyum . Hayatımda her istediğim oldu , çok şımartıldım bi dediğim iki edilmedi . Çok güzel yaşadım hayatımı . Kardeşim olsa bu kadarı olmazdı . Kuzenlerim 3 kardeş her kafadan bi ses çıkıyor . Biri başka şey istiyor , öteki onu daha çok seviyorsunuz bende bunu istiyorum alacaksınız diyor . Yine siz bilirsiniz ama ben çok memnunum .
Biz malesef tüm akrabalardan uzağız tayin durumlarından dolayı. Öyle çok sık görüşemiyoruz. Kuzenlerle kardeş gibi olma durumu sanırım olmaz bu yüzden. Maddi açıdan da lüks içinde yaşamıyoruz ama eşim de ben de çalışıyoruz. Tek çocuk olursa kurslar, çeşitli aktiviteler sağlayabiliriz. Ben daha çok manevi olarak düşünüyorum nasıl olur diye.
Haklısınız da rahat olamıyorum ki bu konuyu halledip bitirmem lazım kafamda. İlerde değişebilir ama şuan için net bir kararım olmalı. Bu da benim kötü bir huyum işte.
Gerçekten mi =) Çevremde hiç tek çocuk yok. Sanki ikinci olmak zorunda gibi düşünülüyor. Benim de tek tereddütüm çocuk açısından. Bu yazı iyi geldi =)
- 14 Eylül 2014
- 4.050
- 12.749
- 208
- 37
Manevi anlamda da kendini yalnız hisseden bir çocuk olmadım hiç bir zaman. Çabuk arkadaş bulan çabuk arkadaş edinen girişken bir çocuktum ve çok mutlu bir çocuktum. Hala kolay kolay depresyona girme ve genel de güçlü bir psikolojim vardır. Çocuğa verdiğiniz ilgi ve sevgi bence yeterliyse manevi anlamda eksik olmaz.
Ki benim ortaokulun ilk döneminde babam vefat etti ve annem yoğun çalıştığı için anneannemle yaşadığım bir dönem dahi oldu ama hem anneannemin hem teyzelerimin hem annemin sevgisini hissettiğimden sanırım hırçın olmadım, zorlamadım çok. Dediğim gibi mutluydum.
Yani gösterdiğiniz ilgi alaka ve sevgiyle değişir.
Her kardeş aynı değil sonuçta. Ben kuzenlerle her gün mesajlaşır konuşurum eşim ayda bir gittiğinde görür bir de ayda bir ararsa arar telefonla düşkün değil yani.
Çok birbirinden nefret eden yada küs kardeş de var bildiğim.
Babamın işe yaramaz kardeşi vardır mesela hayır gelmemiştir hiç hep zarar. Rahmetliyi de çok üzmüştü son beş sene hiç görüşmemişti şeytan görsün olmaz olsun diye. Bilemezsiniz yani...
- 14 Eylül 2014
- 4.050
- 12.749
- 208
- 37
Çevrenizde olmadığından tek çocukların mutlu olacağına inanmıyorsunuz.
Ama ben ve kuzenlerim tek çocuğuz ve büyük üç kuzenim de tek çocukta kaldılar yine. Biz de mesela genelde tek çocuktur. En fazla iki çocuktur. Ondan bana gayet olağan geliyor. Bu kadar korkunç bir şey değil yani ben hiç kardeş falan istemedim yada aramadım ömrüm boyunca. Böyle gayet mutluyum
- 20 Mayıs 2009
- 23.910
- 63.650
- 598
Kötü değil tek çocuk olmak. Kimi çocuk kardeş eksikliğini çok hisseder, kimi umursamaz bile. Siz kendinizi hazır hissederseniz yaparsınız, etmezseniz sırf kardeş olsun diye yapmayın.
Durumunuz biraz görmemişin oğlu olmuş tutmuş pipisini koparmış kıvamında sanki. Çok abartılı geldi bana.
- 24 Aralık 2015
- 4.073
- 4.602
- 63
Bir abim var ama yine de kendimi Zaman Zaman yalnız hissediyorum. Gençken hissedilmiyor ama yaş ilerledikçe eş dost ta içe dönüyor. Eskisi gibi gezip tozmuyorsunuz, anne babanız yaşlanıyor ve insan yalnızlaşıyor. Yaşlı insanları bir gözünüzün önüne getirin. Eğer aileniz kalabalık ise çocuğunuzun Can'dan kuzenleri olacağına inanıyorsanız belki kardeş olmasa da olur ama değilse bir kardeş yapın derim. Sıkıntısı 3 yıl sonra kreş okul Zaman hızlı geçiyor. Yanınıza bile gelmiyorlar.
Başınız sağolsun Allah rahmet eylesin zor günler geçirmişsiniz. Haklısınız bilinemez nasıl bir bağ olacağı. Biz de üç kardeşiz ama mesafelerden dolayı yılda birkaç kere anca görüşüyoruz. Haftada bir de anca telefonla. Yani belli bir yaştan sonra ister istemez tek gibi oluyorsun zaten. Çocukluk yaşlarında da çok hissedilmez kardeş eksikliği diye düşünüyorum ya da kandırıyorum kendimi diyeyim =)
Çocukken hissedilmiyor sonra da kendi eşi çocuğu oluyor yine hissedilmiyor diye düşünüyorum. Ama tek olmadığım için bilemiyorum, sadece düşünce benimkisi
- 20 Ekim 2014
- 7.460
- 15.544
- 198
