Tek cocuk olmak ve yalnız kalacağım korkusu

heybenkimmmm

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Ağustos 2025
74
90
3
19
Ben tek çocuğum ve bu yaşıma kadar bunu dert etmedim . Ama annem 43 babam 50 yaşında. Onların yaşlandığını gördükçe içimi korku kaplıyor. Ben ocakta 21 olacağım . Böyle onlar göçüp gidince ben yalnız kalacağım düşüncesi aklıma geldikçe gözlerim doluyor . Anne babama sarılıyorum sürekli. Biliyorum çok abartıyorum ama korkuyorum da. Arkadaşlarım vardı. Onlar da ilgi alakayı kesti . Onları kardeş yerine koyuyordum bir nevi. Kuzenlerim var 2 tane ananem onlar senin kardeşin siz 3 kardessiniz diye büyüttü bizi . Kardeşim yok diye onları kardeş gördüm. Aramız da çok iyi birbirimizi severiz . Kavga da ederiz ama gün sonu gene barışırız. Bir gün akrabam geldi bize. Ben dedim hiç kardeş eksikliği hissetmedim. Kuzenlerim bana kardeş gibi oldu birlikte büyüdük diye . O da dedi ki : zor zamanda onlar birbirine siginir sen yapayalnız kalırsın kimse kardeş gibi olmaz dedi . Ben de çok üzüldüm. İnsanları kardeş yerine koymak da istemiyorum çünkü bi darbe aldığım zaman gereğinden çok üzülüyorum.. aranızda tek kardeş olan var mı?
 
Sekiz kardeşiz. Bir tane çocuğum var. İkinciyi düşünmüyorum diyordum. Ta ki şu yazını okuyana kadar 🥲😅
 
Sekiz kardeşiz. Bir tane çocuğum var. İkinciyi düşünmüyorum diyordum. Ta ki şu yazını okuyana kadar 🥲😅
Küçükken tek çocuk olmak mükemmel. Ama büyüdükçe biraz dert oluyor . Tabi ki 5 kardeş olup düşman gibi olanlar da var ama nasip işte....
 
Hepimiz faniyiz ve her canlı ölümü tadacaktır. Eninde sonunda öleceğiz yani. Korkup endişe etmen çok normal ama bir sürü kardeşi olup hayır görmeyen, düşman gibi olan insanlar da var. Üniversite okuyup kendi hayatını kurmaya çalışmalısın.
 
Ben tek çocuğum ve bu yaşıma kadar bunu dert etmedim . Ama annem 43 babam 50 yaşında. Onların yaşlandığını gördükçe içimi korku kaplıyor. Ben ocakta 21 olacağım . Böyle onlar göçüp gidince ben yalnız kalacağım düşüncesi aklıma geldikçe gözlerim doluyor . Anne babama sarılıyorum sürekli. Biliyorum çok abartıyorum ama korkuyorum da. Arkadaşlarım vardı. Onlar da ilgi alakayı kesti . Onları kardeş yerine koyuyordum bir nevi. Kuzenlerim var 2 tane ananem onlar senin kardeşin siz 3 kardessiniz diye büyüttü bizi . Kardeşim yok diye onları kardeş gördüm. Aramız da çok iyi birbirimizi severiz . Kavga da ederiz ama gün sonu gene barışırız. Bir gün akrabam geldi bize. Ben dedim hiç kardeş eksikliği hissetmedim. Kuzenlerim bana kardeş gibi oldu birlikte büyüdük diye . O da dedi ki : zor zamanda onlar birbirine siginir sen yapayalnız kalırsın kimse kardeş gibi olmaz dedi . Ben de çok üzüldüm. İnsanları kardeş yerine koymak da istemiyorum çünkü bi darbe aldığım zaman gereğinden çok üzülüyorum.. aranızda tek kardeş olan var mı?
Keşke bende tek kardeş olaydım 😪
 
35 yaşındayım, bekarım, tek çocuğum, babamı kaybettim, kuzenlerimin ikisiyle alakamız yok (birinin yurtdışına taşındığını 1,5 yıl sonra tesadüfen öğrendim), diğeriyle de aramda 15 yaş var.

Allah gecinden versin anneme bir şey olduktan sonra ben de yalnız kalacağım. Ama bunu dert etmem hiçbir şeyi değiştirmeyecek. O yüzden elinizde olmayan, değiştiremeyeceğiniz şeyleri dert edip bugünlerinizi zehir etmeyin.

O günler geldiğinde belki evli, çocuklu olursunuz. Niye illa yalnız olasınız ki?
 
35 yaşındayım, bekarım, tek çocuğum, babamı kaybettim, kuzenlerimin ikisiyle alakamız yok (birinin yurtdışına taşındığını 1,5 yıl sonra tesadüfen öğrendim), diğeriyle de aramda 15 yaş var.

Allah gecinden versin anneme bir şey olduktan sonra ben de yalnız kalacağım. Ama bunu dert etmem hiçbir şeyi değiştirmeyecek. O yüzden elinizde olmayan, değiştiremeyeceğiniz şeyleri dert edip bugünlerinizi zehir etmeyin.

O günler geldiğinde belki evli, çocuklu olursunuz. Niye illa yalnız olasınız ki?
Tabi ki o da ihtimal ama biraz hüzünlendim istee😔 tanrı herkese gecinden versin .
 
Ben son beş seneye kadar keşke tek çocuk olsaydım diyordum ara ara . Kendi çocuklarım arasında da 9 yal var tek çocukta kararlıydım bir şekilde ikinci nasip oldu diyelim . Ancak annem babam yaşlandı bu sene annem çok büyük bir ameliyat atlattı . Bu süreçte maddi ,manevi ablamın varlığına defalarca şükrettim. Fikir paylaşmak dahi büyük nimetti. Zaten severdim ama son zamanlarda varlığının beni ne kadar beslediğini daha net fark ettim . Ama eşim 4 kardeş aralarında böyle bir bağ yok. Yani kardeş var kardeş var
 
Bende üniversiteye gidecegim bu sene . Ailemden uzaklasacagim için bir yandan üzgünüm bir yandan da yeni hayat için çok heyacanliyim

Başka bir konuda size benzer durumda olan bir arkadaşa yazdığım yorumları buraya bırakıyorum

Senin farkın güzel bir ailenin olması ve mutlu, huzurlu bir yuva. Ama konfor alanından çıkmadan büyüyemezsin ki 🤷‍♀️ O çemberden çıkacak olmak her insanı huzursuz ve gergin hissettirir, ama emin ol o suya girip alışınca iyiki girmişim diycek ferahlıycaksın. Ailen hep orda istediğin zaman görebilirsin, sen hep o ailenin bir parçası olarak kalacaksın, uzun ömürleri olsun 🩷

Başlarda böyle hissetmen normal kuşum geçecek 🩷 Ne kadar şanslı olduğunu unutma sakın, herkes seninki kadar güzel bir aileye ve bu duygulara sahip olamıyor. Varsın kötü hissetmenin nedeni bu olsun
 
Ben tek çocuğum ve bu yaşıma kadar bunu dert etmedim . Ama annem 43 babam 50 yaşında. Onların yaşlandığını gördükçe içimi korku kaplıyor. Ben ocakta 21 olacağım . Böyle onlar göçüp gidince ben yalnız kalacağım düşüncesi aklıma geldikçe gözlerim doluyor . Anne babama sarılıyorum sürekli. Biliyorum çok abartıyorum ama korkuyorum da. Arkadaşlarım vardı. Onlar da ilgi alakayı kesti . Onları kardeş yerine koyuyordum bir nevi. Kuzenlerim var 2 tane ananem onlar senin kardeşin siz 3 kardessiniz diye büyüttü bizi . Kardeşim yok diye onları kardeş gördüm. Aramız da çok iyi birbirimizi severiz . Kavga da ederiz ama gün sonu gene barışırız. Bir gün akrabam geldi bize. Ben dedim hiç kardeş eksikliği hissetmedim. Kuzenlerim bana kardeş gibi oldu birlikte büyüdük diye . O da dedi ki : zor zamanda onlar birbirine siginir sen yapayalnız kalırsın kimse kardeş gibi olmaz dedi . Ben de çok üzüldüm. İnsanları kardeş yerine koymak da istemiyorum çünkü bi darbe aldığım zaman gereğinden çok üzülüyorum.. aranızda tek kardeş olan var mı?
Annen baban çok gençmiş. Artık insanlar o yaşlarda ilk çocuğunu doğuruyor.

Sıralı ölüm yok ayrıca. Kimin önce öleceği bilinmez.

Hislerin normal ama bu hislerin içinde boğulmamak lazım.
 
Back
X