- 22 Kasım 2014
- 3.217
- 4.661
- 133
- 38
Aynen öyle, hem çocuklara şefkatli, hem annelerimize. Onların yaptığı hataları yapmadan, anne ve evlat olmanın bilincinde oluruz hep. Çünkü belli bir yaştan sonra onlar da çocuklaşmaya başlıyor. Ben çok korkuyorum. Çok şey yapıyorum annem için, ama mesela onunla normal konuşma imkanımız yok gittiğimde. Bir şekilde bağırmaya gidiyor. Sıktığı limonların kabuklarını attığım için evden kovuyor mesela. Önce kızsam da, şimdi daha anlayışlı olmaya çalışıyorum. Kendimi frenliyorum ama durması gerektiğini bazen yalnızca kızınca anlıyor. Ve oğluma anneme gidip gelerek örnek olacağım derken, kavga edince, ileride bunu örnek alacak diye korkuyorum.Gerçekten inanamıyorum. Sanki aynı anne iki farklı yerdeymis gibi geldi bana. Amaaan neyse geçti gitti. İnşallah onların yaptığı hataları yapmaz, evlatlarımıza iyi anneler oluruz :)
Biz küçüğümle şehir dışlarında filan okuduk ama ortancamız en çok annemle kalan oldu. Ve o da aksi ve kendine yardım etmeye çalışana hakaret ederek iten biri oldu. Gerçekten anne olunca hassas olmak gerekiyor, bazen de çok takmamak ve akışına bırakabilmek :)