Tek çocuk yalnızlığı..

elmadilimi · 1 Aralık 2017

Tek çocuk değilim, bir abim var. Keşke olmasaydı da tek çocuk olsaydım...

Sayesinde mutsuz bir çocukluk geçirdim. Evlendim, çocuğum oldu. Hala anlaşamayız, daha doğrusu anne babamızdan başka tek ortak noktamız yok. Oturup konuşacak birşeyimiz yok. Eşimin erkek kardeşiyle ya da yeni tanıştığım bi insanla bile çok daha iyi anlaşıp sohbet edecek şeyler bulabiliyorum. Ama abimle yok...

Allah korusun, annemi babamı kaybetsem de bir yakınlığımız olacağını sanmıyorum.

Benim de 3,5 yaşında bir oğlum var. Bir de kızım olsun isterdim ama hiç hazır değilim, uzun bi süre de hazır olacağımı sanmıyorum. Belki hiç cesaret edemeyeceğim ve oğlum tek çocuk kalacak. Ama 4-5 yıl sonra cesaret edip de ikinci bir çocuğum olsun dersem, oğlum için değil kendim için isterim.

Çünkü çok iyi biliyorum ki her kardeş ilişkisi o etrafta görüp imrendiklerimiz gibi değil...

mely15 · 1 Aralık 2017

Bizde üç kardeşiz heryere ablam annem ben gideriz erkek kardeşi bide çok severim iyi ki kardeşlerim oglum 2,5 yaşında üç aylık hamileyim çocuk bizi oyun arkadaşı biliyo kuzenlerine gidince deli oluyo Nası oynayacağını şaşırıyor tercih sizin ama ben hep kalabalık aile hayal ederdim

prensespinar · 1 Aralık 2017

valla ben tek çocuğum.çocuğunuza kendine ait zamanları nasıl değerlendireceği konusunda yardımcı olun.yani tek çocuk olduğu için sürekli sizlerle olması gerektiğini düşünmeyin ve de düşündürtmeyin.kendi kendine yetmeyi öğrensin yani.kardeş konusuna gelince ben ilkokul 5teyken annemler bana sordu kardeş ister misin diye bana niye soruyosunuz siz bakıp büyüteceksiniz dedim :KK45:

eksikliğini hissettim mi bu yaşıma kadar hayır.belki de o duyguyu tatmadığım için bi eksiklik olmadığını düşünüyorumdur bak onu da bilemem şimdi.hiç kafanıza takmayın tek çocuk diye de çok üzerine düşmeyin.kendi ayakları üzerinde durmayı ne kadar erken öğrenirse o kadar iyi oluyor bizler için.

demlicaykeyfi · 1 Aralık 2017

UfuruktenPrenses .!.:
sevgi değil de ilgi bölünür bence. yani 2 çocukla 6 çocukla aynı şekilde ilgileniyorum diyemez kimse. sevgi de seni seviyorum demekle olacak birşey değil emek istiyor. bu açıdan bakınca çok çocugun daha çok sorumluluğu var anneye veya babaya duygusal olarak.

6 kardesiz.

Benimle mesela sadece 2 kisi olan anne baba degil, ablalarim abilerim de ilgilendigi icin şahsen tek cocuk olanlardan daha fazla ilgiyle hic sıkılmadan buyudum.

Tabi disardan herkes empati yaparak yorumluyor ama yasanmis versiyonu bu sekilde.

Cok guzel gunlerdi yani. Bir ablam ders calistirir, oburu okula goturur, abim el arabasiyla gezdirirdi :-)

annem kazan kazan puding yapardi dibini yerdik. Zaten 6 cocugun hepsi ayni gun dogmuyor, arada yas farki oluyor.

Kendim daha 1 tane bile dogurmadim buarada ama kardes olmak da cok guzel

Mune · 3 Aralık 2017

elmadilimi .!.:
Tek çocuk değilim, bir abim var. Keşke olmasaydı da tek çocuk olsaydım...

Sayesinde mutsuz bir çocukluk geçirdim. Evlendim, çocuğum oldu. Hala anlaşamayız, daha doğrusu anne babamızdan başka tek ortak noktamız yok. Oturup konuşacak birşeyimiz yok. Eşimin erkek kardeşiyle ya da yeni tanıştığım bi insanla bile çok daha iyi anlaşıp sohbet edecek şeyler bulabiliyorum. Ama abimle yok...

Allah korusun, annemi babamı kaybetsem de bir yakınlığımız olacağını sanmıyorum.

Benim de 3,5 yaşında bir oğlum var. Bir de kızım olsun isterdim ama hiç hazır değilim, uzun bi süre de hazır olacağımı sanmıyorum. Belki hiç cesaret edemeyeceğim ve oğlum tek çocuk kalacak. Ama 4-5 yıl sonra cesaret edip de ikinci bir çocuğum olsun dersem, oğlum için değil kendim için isterim.

Çünkü çok iyi biliyorum ki her kardeş ilişkisi o etrafta görüp imrendiklerimiz gibi değil...

Maalesef öyle, herkes kardeşiyle iyi bir ilişki içerisinde olamıyor, o bağ kurulamayabiliyor.
Kızım tek çocuk, ne biz başka çocuk istedik ne de o kardeşi olsun istedi, bu durumdan biz de o da mutsuz değiliz.

ManzaramDeniz · 3 Aralık 2017

5 kardesim.cok.sukur guzel anilara sahibim..iyiki kardeslerim bar.

Esim 4 kardes.Tek cocuk olmayi cok istermis.3 kiz kardesi var dusman basina.

Benim suan bi kizim var.ins rabbim acisini gostermesin

ImTheDevil · 3 Aralık 2017

sess_s .!.:
bu benim çok düşündüğüm bir konu bir tek çocuk annesi olarak. Oğlum 7,5 yaşında. Tek çocuk.

Onunla devamlı ilgilenmeye çalışsam da, okuma saatlerimiz, sohbetlerimiz, küçük oyunlarımız, gezilerimiz olsa da, büyüdükçe ona yetmediğimi hissediyorum.

Belki ben tüp bebek, iş, güç gibi hayatın ciddileşmesinden, yaşın 30 ları bulmasından dolayı daha ağırlaştım.

Biraz da eski küçükken ki basit oyunlar, basit mutluluklar yetmiyor tabi ki oğluma. Kendi yaşıtlarıyla ğaylaşabildiği bambaşka bir dünya var.

Bayılıyor kuzenlerine gitmeye mesela.onların evleri bize o kadar şenlikli ve güzel geliyor ki gerçekten. Benim için ilginç, çünkü bakıyorum; çocuklar, kendi dünyasındayken; büyükler gayet rahat kendi işinde, sohbetinde. Oğlum için de eğlenceli, çünkü kudurabileceği yaşıtları var. Bariz bir ayrım var büyükler ve çocuklar arasında yani.

Biz de böyle değil tabi ki, ikimizin hayatı da birbirine girişik durumda. Bakım, oyun, anne, arkadaş... Hepsi aynı kişi. Birbirini seven, uyumlu ve ilgili bir anne baba. Ama oynanmayan oyuncaklar mesela. Ya da arabada arkada yalnız başına oturulan kocaman bir alan. Ben kendi çocukluğumdan, arabanın arkasını devamlı itiş kakış olan, bazen oyun oynanan, bazen kavga edilen, tek başıma oturabilsem çok mutlu olacağım bir yer olarak hatırlıyorum. Ama oğlum çoğu zaman beni yanına oturtuyor yalnız kalmamak için.

Ya da geçen herkesin kardeşinin olduğundan bahsediyor. Ben de bir arkadaşının daha tek çocuk olduğunu söylediğimde, o da sıkılıyor mudur benim gibi diyor?

Bu konuda ne düşünürsünüz? Oğlum ileride yalnız ve mutsuz bir çocukluk mu hatırlar? Çevrenizde nasıl bu durumlar? Tabi onunlayken hep eğleniyoruz modundayım, ona yansıtmıyorum ama bunlar benim aklımdan geçenler.

Her çocuk küçükken kardeşlere özenir ve ister ama bebek istemez aynı yaşta kardeş ister kardeşi olsun hayatta yalnız kalmasın şu bu hikaye ya çocuğunuzu tanıyan sizsiniz kıskanç bir çocuksa hiç aklınıza gelmesin kardeşi olmadı diye mutsuz olan biri tanımadım ben daha o sürekli oyun oynadığı için kuzen görünce mutlu oluyor benim eşimin kardeşi neredeyse o 17 yaşındayken doğmuş kv hatta yalnız kalmasın ileride biri olsun yanında diye düşünmüş hani bize bir şey olursa diye her neyse eşim kardeşine ölür biter onun tek lafına her şeyi yapar ama sohbetlerimizde kardeşi ilk doğduğu zaman mutsuz olduğunu ilk iki sene kabul edemediğini ondan önce hayatının cok güzel olduğunu anlatır hala şu yaşta bile içten içe kardeşini kıskanır seviyor ama kıskançlık var düşün kazık kadar adam 7 yaşında çocuğu hala kıskanır. Bazı insanın mizacı budur kıskanç biridir yalnızlığı sever çocuğunuzu gözlemleyin ona göre karar verin

Esila09 · 3 Aralık 2017

Kardesim var.
Ne kdr kavga etsemde kizsamda benden cok farkli olsada kardes bambaska. Her zmn yanimda oldugunu bildigim ona her zmn yetisecegimi bilen.. pespese evlendik ikimizde dugun gunu ve tum ozel gunlerde birbirimize sigindik.
Benim tanidigim tum tek cocuk buyuyenlerde farkli bir duygu var. Bunu disardan sezebiliyorum ama aciklayabilmem imkansiz. Bence kardes sart. Esimde 3 kardes ve ikiside bana can oldular.
Ailemde tek cocuk kalan bir kisi var. Ve annesi cok pisman. Su an 15 yasinda. Hep.bi tarafi kirgin kaliyor. Artik digerleri de buyudu iyice arkadas gibi oldular.
Allah sizede hakkinizda hayirlisini kismet etsin. Ama benim icim acidi uzuldum.

Esma temur · 3 Aralık 2017

Kesinlikle bir daha anne olmayı düşünmüyorum. Bu şartlarda bu hayat savaşında de tek çocuk olması daha iyi diye düşünüyorum.

ozdemircan · 3 Aralık 2017

Bizde 4 kardeşiz. Başım sıkıştığında ya da bişey olduğunda ilk onlarla konuşurum çok arkadaşım yoktu çünkü ihtiyacım olmadı en yakın arkadaşım 22 ay büyük olan ablamdı. Bana kalırsa en az 2 çocuk şart. Çünkü siz bu dünyadan gittiğinizde çocuğunuzun yanında bir kardeşi daha olsun tutunacak..

pure hazel · 3 Aralık 2017

Ben 2. Bebegi cokkk istiyorum.
Fakat calisan biri oldugum icin bakici kres oyle zor ki
Oglum biraz buyusun 30umu gecmeden istiyorum

Ceylinceylinbjk · 3 Aralık 2017

Bende tek çocuğum. İmkanınız varsa tek bırakmayın bence. Kardeşsizlikten kuzen aşığı oldum ben :)
Bana kalırsa cidden eksiklik.ama şartlar durum müsade etmiyorsa o ayrı.

BettyRuble · 3 Aralık 2017

Benim için kardeşlerim anne babamdan bile önce geldiği için tek çocuğa sıcak bakamicam. Nasip olursa da 2 ya da 3 çocuk isterim

akrepistan · 3 Aralık 2017

Balcicekk33 .!.:
Ben 4 çocuklu ailede büyüdüm. Keşke tek çocuk olaydim. Bunu çok isterdim. Hiçbir kardesimle gorusmuyorum. Abim esimi DOLANDIRDI mesela. Diğer kardeşler de gorusmuyor bildiğim kadarıyla. Yani kardeşlik o kadar da muhteşem olmayabiliyor.

Simdi bir oğlum var 6,5 yasinda. Yeni yeni ikinciyi düşünmeye başladım. Basta dusunmuyordum, tek çocuk olsun istiyordum. Sonra tatil kasabasına tasindik,ortam rahat,keyifli çocuk rahat buyur ve ben de istiyorum diye ikinciyi düşünmeye başladım.

Çok istiyorum kardeşler iyi olsun. Bunun için adil ve kiyaslamadan uzak yetistirecegim evlatlarimi inş.

Ben cocugum yalniz olmasin diye apartman çocuklarini eve doldururdum, yeni yere tasininda o da ben de hissettik ki kimsesizlik de zor. O yüzden varsin olsun bir tane daha dedik Rabbim de nasip ederse.

Nerede oturuyorsunuz merak ettim, mahsuru yoksa?

fozgeb · 3 Aralık 2017

sess_s .!.:
bu benim çok düşündüğüm bir konu bir tek çocuk annesi olarak. Oğlum 7,5 yaşında. Tek çocuk.

Onunla devamlı ilgilenmeye çalışsam da, okuma saatlerimiz, sohbetlerimiz, küçük oyunlarımız, gezilerimiz olsa da, büyüdükçe ona yetmediğimi hissediyorum.

Belki ben tüp bebek, iş, güç gibi hayatın ciddileşmesinden, yaşın 30 ları bulmasından dolayı daha ağırlaştım.

Biraz da eski küçükken ki basit oyunlar, basit mutluluklar yetmiyor tabi ki oğluma. Kendi yaşıtlarıyla ğaylaşabildiği bambaşka bir dünya var.

Bayılıyor kuzenlerine gitmeye mesela.onların evleri bize o kadar şenlikli ve güzel geliyor ki gerçekten. Benim için ilginç, çünkü bakıyorum; çocuklar, kendi dünyasındayken; büyükler gayet rahat kendi işinde, sohbetinde. Oğlum için de eğlenceli, çünkü kudurabileceği yaşıtları var. Bariz bir ayrım var büyükler ve çocuklar arasında yani.

Biz de böyle değil tabi ki, ikimizin hayatı da birbirine girişik durumda. Bakım, oyun, anne, arkadaş... Hepsi aynı kişi. Birbirini seven, uyumlu ve ilgili bir anne baba. Ama oynanmayan oyuncaklar mesela. Ya da arabada arkada yalnız başına oturulan kocaman bir alan. Ben kendi çocukluğumdan, arabanın arkasını devamlı itiş kakış olan, bazen oyun oynanan, bazen kavga edilen, tek başıma oturabilsem çok mutlu olacağım bir yer olarak hatırlıyorum. Ama oğlum çoğu zaman beni yanına oturtuyor yalnız kalmamak için.

Ya da geçen herkesin kardeşinin olduğundan bahsediyor. Ben de bir arkadaşının daha tek çocuk olduğunu söylediğimde, o da sıkılıyor mudur benim gibi diyor?

Bu konuda ne düşünürsünüz? Oğlum ileride yalnız ve mutsuz bir çocukluk mu hatırlar? Çevrenizde nasıl bu durumlar? Tabi onunlayken hep eğleniyoruz modundayım, ona yansıtmıyorum ama bunlar benim aklımdan geçenler.

Bu konuda için tasalanmak için biraz geç kalmışsınız sanki. Şimdi hamile kalsanız aralarında 8.5 yaş olacak ve erişkinlige kadar sizin bahsettiğiniz paylaşımları yaşayamayacak zaten. O yüzden dert etmek niye?

Daha aktif bir çocuk olması için ona destek verebilirsiniz belki. Arkadaşları ve akraba çocukları ile daha yoğun programlar yapmaniz ona da iyi gelir. Yaşıtları birlikte vakit gecirecegi hobiler edindirin

fozgeb · 3 Aralık 2017

davetsizkullanici .!.:
36 yasinda bir aile dostumuz gecen hafta kalp krizi gecirdi, bir haftadir yogun bakimda. Allah korusun hayata tutunamazsa tek olan kiz cocugu yalniz kalacak. Evet babasi cok sukur saglikli ama kardes kadar yerini tutamaz. O kiz tek kalirsa eger anne-babasinin ona yaptigi en buyuk bencillik olur. Kimse kusura bakmasin, alinmasin, gocunmasin. Allah korusun anne babama birsey oldugunda sirtimi ilk kardesime dayarim. Akraba, arkadas bir yere kadar.

Üzülme canım babası başkasıyla evlenip kardeş yapar.

mahtuana · 3 Aralık 2017

3 kardestik kucukken cok ama coookk eglenceliydi. Kavgalar geceleri habersiz birbirimizi boyamalar neler neler. Ama simdiiii hepimiz ayri sehirlerde kopuk hayatlar malesef :KK43:

kardes candir ama sizin durumunuzda onemli yetebilecekmisiniz kardesi istiyor diye degilde siz isteyince yapin. Benim iki kizim var 1.5 yas var aralarinda cok guzel oynuyorlar kavga ediyorlar bazen sadece durup onlari izliyorum ve dusunuyorum aceba buyuduklerinde nasil olacaklar. Haa benim ikincisi supriz oldu olmasa bende tek cocuk taraftariydim.

sess_s · 7 Aralık 2017

tugbademir35 .!.:
Bende tek çocuğum ve çok merak ediyorum yaşlılık veya hastalıklar kapıya dayandığında çevrenizde görüp görebileceğiniz herkesin ilk kardeşleri yanına kosuyorken siz kendi kendinizle bir başınıza kalabilirsiniz. Kardeş dediğiniz anne baba gibi bişey bi güç bi dayanak bence. Kardeşsizligin eksikligini ben daha simdiden cok fazla hissediyorum ileride durum ne olur bilemem ama daha iyi olamayacağı kesin

seda8619 .!.:
Iste her daim kafamin icinde fink atam bi konu..
Ben de tek cocugum. Bazen soruyorlar "nasi yani,hic mi kardesin yok?!?" - evet hic yok,tekim ya hani,hic yok tabi
Kendimle ilgili dusundugumde evet kardesim olsaydi nasil olurdu bilemem,hic hissetmedim boyle bi duyguyu,kardes sevgisini..ama olsaydi iyi olurdu diyorum, ana baba baki degil tabi,onlardan kalan en guzel yadigar kardes olurdu heralde.
Cocuklugumda da kardesi,ablasi olan arkadaslarima ozenir,yalniz hissederdim kendimi uzulurdum.
Oglum 7bucuk yasinda, hayirlisiyla saglikla bi kardesi olur insallah

Yavuzun annesi .!.:
bende tek çocuğum üstelik ne yaşıtım kuzenlerim vardi nede arkadas cevrem hem annem babam da oyle arkadas gibi olalim oyunlar oynayalim olmadi yani anlayacaginiz tek cocuk olmanin en kötüsünü en zorunu yasadim hala yasiyorum smdi 2 bebegm var aralarinda 15 ay var benm icin bakimlari zor oluyor ama sirf onlar benm gibi tek olmasinlar diye katlaniyorum ileride büyüdüklerinde birbirlerine destek olacaklar diye düsünüyorum
insallah sizde kardes düsünürsünüz

Tek çocuk olmayı ben devamlı oğlumda gözlemliyorum. şartlarımız böyle deyip, ona göre çözümler bulsam da, sıkıntılı buluyorum bu durumu aslında. En başta oğlum için, çocukluğundan çok şey çalınmış gibi hissediyorum, oynayacağı oyunlar, yapacağı yaramazlıklar, gülüşmeler, sofralar. Hem onun hayatını gözlemlediğimde, hem de kardeşi olan çocukları gözlemlediğimde.

Bu yüzden bu konuyu açtım aslında, özellikle tek çocuk olanların hissiyatını öğrenmek için.

ve evet, ben de tek çocuk annesi olarak, kesinlikle tek çocukta kalmayın tavsiyesi veriyorum etrafımdakilere sizin gibi :)

etrafımızda bu kadar çok çocuklu aile olmasaydı belki çok farketmezdi oğlum ama bir çok kuzen olunca kendi de özeniyor. Ben bu konuyu ona hiç açmıyorum. çok hareketli bir hayatımız var. Bir şekilde koşturup duruyoruz. Evde oturup sıkılmıyor ama tek dolaşmaktan sıkılıyor. Devamlı beraberimizde birilerinin olmasını arıyor.

Küçükken annem bizi bu kadar gezdirse, bayram ederdik herhalde. Her yer bir oyun olurdu. Mesela sünnet olmak için onu hastaneye götürdüğümüzde, normal, heyecanlı bir gündü bizim için. O günden kalan başında ben, babası üçümüz ve sohbet filan olacaktı hatırasında kalan. Ama Halası kuzenlerini getirmiş hastaneye sürpriz yapıp. nasıl sevindi oğlum, anlatamam. Ellerinde üç oyuncakla sünnetin nasıl geçtiğini bile anlamadı bile operasyonun.

Rapunzel86 · 7 Aralık 2017

Ben de tek çocuğum ve oğlumda tek olarak kalacak.Hic bir zaman tek çocuk eksikliğini yaşamadım ve oğluma da yasattirmayacagim ülkenin şartlarını görüyorsunuz yarin ne olacağımız belli değil maddi manevi 1 çocuk olsun ama layiki ile yetişsin diye düşünenlerdenim çünkü ben de böyle yetistirildim

sess_s · 7 Aralık 2017

sookiestackhouse .!.:
E kopek alin :) valla ondan guzel oyun arkadasi yok :) yani oyun arkadasi olarak anlattiginiz icin dedim. yoksa buyuyunce birbirlerine destek olsunlar iste kardes bagi olsun diye dusunuyorsaniz yapin tabii ama biz esimle bir tane yapmaya zor karar verdik. baska da yapmayacagiz. iki kopegimiz var beraber oynar buyurler diyoruz :) cunku ilkini yapip biraz buyutup ikinci cocugu 37-8 yasindan sonra yapip hayatimi karartamam gibi geliyor. Gecen arkadasimdaydim. 7 ve 3 yasinda cocuklari. kucuk aglayinca buyuk de atiyor kendini yere. ne yemek yiyebildik ne iki laf konusabildik. eve gelince basimin agrisindan aldigim ilac da cabasi oldu. ikinci cocuk istemiyorsanz ama yalniz kalmasin diyosaniz hemen krese verin. orda baya arkadas edinir sosyal olur eve gelince sadece sizle cok enerji istemeyen seyler yapar. herkes mutlu :) arkadasimin kizi 18 aylikken basladi krese.

Köpek almak Bize pek uymayacaktır, hem yerden ötürü, hem de çok gezdiğimiz için. Kaplumbağalarımız var, bakımı en kolay hayvan, onları bile giderken bir yerlere bırakmak sıkıntı oluyor.

Kreş olayları ise bizim için çoktan bitti, 3. Sınıfa gidiyor bizim bücürük :) ki o yaşlarda çok ihtiyaç hissetmiyordu zaten, kreş işe yarıyordu. Ve eğlendirmesi de basitti. Biz kolayca oyalıyorduk. Çalışıyordum, sabah 6 da kalkıp beraber faaliyet yapıyorduk. 7 yaşından sonra birden başlıyor o ihtiyaç ve anne babayı aşıyor çocuk. Kendi denklerini arıyor.

Ben de sizin gibi düşünüyordum. Hatta bir arkadaşımla aynı senede çocuğumuz oldu, oğlum bir yaşındayken, arkadaş hamile kaldı. Üzülmüştüm durumuna, Allah korusun diyordum. Aradan 8 sene geçti. Şimdi o arkadaş oğlumun gitmeye can attığı yerlerden. Başta tabi ki ben rahattım, o yoruluyordu. Şimdi ben yoruluyorum, o rahat. İşini gücünü yapıyor, çocuklar

Onlara gittiğimizde, çocuklar kayboluyor birden. Onlar içerde oynuyor, biz oturuyoruz.işini gücünü yapıyor, çocuklar gerekli olduğunda onun yanına geliyor. Ki bu bana çok garip gelen bir durum. Çünkü oğlum normalde hep anne bak, anne gel, anne oynayalım modunda evde. İşimi gücümü yaparken bile, onun ne yaptığını organize etme durumundayım eğer televizyon ve tabletin karşısında kalmasını istemiyorsam.

Arkadaşsız bırakmıyorum. Ama bunun için ben çok yorucu. Yazları mahalle çocuklarını topluyorum. Kuzenleri devamlı gidip geliyor. Tabi anneleriyle beraber, devamlı bir misafir ağırlama hali. Oynasın diye devamlı kuzenlere götürme. Ben tv izlerken içerde oyalansınlar işte durumu olmuyor.

Çocuklar gelince anneler dağıtma etme modunda, ben bırakınız oynasınlar, yeter ki oynansın o oyuncaklarla, minderlerle modUndayım.

Artı bir çocuğun boşluğunu bir sürü kalabalık doldurmuyor anlayacağınız.

Tek çocuk yalnızlığı..

❤️

Popüler Üye

Guru

Ve dünya bir çölse durma. Seraba su getir.

Nirvana

Guru

I’m a devil of my world

Nirvana

Hissiz kadin

Guru

Nirvana

Üye

iyi düşün iyi olsun!

Popüler Üye

Guru

Guru

canımın hepsi kızlarım

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular